واکنش مصطفی مستور به گنجاندن نامش در فهرست نویسندگان متعهد و ارزشی

«مصطفی مستور»، نویسنده سرشناس ایرانی به آمدن اسمش در فهرست نویسندگان «متعهد» و «ارزشی» واکنش نشان داد و گفت: «من اصولا به معنای متعارف و رایج آقایان، هرگز نویسنده‌ای ارزشی و متعهد نبوده‌ام و نیستم.»

او در یادداشتی نوشته است: «در اخبار خواندم که نهاد کتاب خانه‌های عمومی کشور با هدف تجلیل از اهالی قلم متعهد و برجسته در طرحی موسوم  به ۴۰ قلم، بدون اطلاع و هماهنگی با من، اسم بنده را به عنوان یکی از ۴۰ نویسنده متعهد و ارزشی که قرار است در ایام برگزاری چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی تقدیر شوند، قرار داده است. به اطلاع این نهاد و کسانی که این خبر را خوانده‌اند یا خواهند خواند، می‌رسانم که من اصولا به معنای متعارف و رایج آقایان، هرگز نویسنده‌ای ارزشی و متعهد نبوده‌ام و نیستم. ارزش و تعهد معیارهایی نیستند که گروهی براساس باورهای خود آن‌ها را تعریف کنند و بعد مدال‌هایی از جنس‌شان بسازند و تصمیم بگیرند این مدال‌ها را به گردن دیگران بیاندازند. در باور من، بسیاری از نویسندگان ما، که البته نام شان در این فهرست ۴۰ نفره نیست، جزو نویسندگان متعهد و ارزشی هستند؛ متعهد به انسان و ارزش‌های انسانی.»

مستور افزوده است:«مشفقانه به نهاد کتاب خانه‌های عمومی کشور و البته به بقیه‌ نهادهای عمومی و خصوصی دیگر توصیه می‌کنم نویسندگان و اصولا آدم‌ها را براساس ارزش و تعهد تقسیم‌بندی نکنند؛ به‌ خصوص در حوزه ادبیات که ارزش و تعهد هرگز معنای روشنی نداشته‌ و ندارد.»

«روی ماه خداوند را ببوس»، «چند روایت معتبر»، «استخوان خوک و دست‌های جذامی»، «حکایت عشقی بی‌قاف، بی‌شین، بی‌نقطه»، «عشق روی پیاده‌رو»، «من دانای کل هستم»، «من گنجشک نیستم»، «تهران در بعدازظهر»، «سه گزارش کوتاه درباره نوید و نگار»، «رساله‌ای درباره نادر فارابی»، «بهترین شکل ممکن»، «زیر نور کم» و «عشق و چیزهای دیگر» از آثار داستانی مصطفی مستور هستند.