اطلاعیه خانواده علیرضا رضایی درباره درگذشت او

بگذار
 آفتاب من؟
 پیرهنم باشد ِ
 و آسمان من/
آن کهنه کرباس بی رنگ
بگذار
بر زمین خود بایستم
 بر خاکی از براده الماس
 و رعشه درد
 بگذار سرزمینم را/
 زیر پای خود احساس کنم
 و صدای رویش خود را بشنوم...

علیرضای ما رفت. پسر شیرین و طنازمان در بعدازظهری سرد به ناگهان با پوزخندی به زندگی در تبعید همه ما را تنها گذاشت تا اگر جسم اش در ایرانی که تا آخرین لحظه دلش برای آن می تپید، جایی نداشت، روح اش آزادانه پر بکشد به هر کجا که دلش می خواست.

علیرضا روحی بزرگ، بی پروا، جسور و مهربان داشت اما جسم اش این دنیا را طاقت نیاورد. او در ماه های اخیر تحت نظر و درمان بود و در نهایت، طبق نظر پزشک معالجش بر اثر ایست قلبی درگذشت و همگی ما را در ناباوری ترک کرد.

پیکر علیرضا، روز جمعه ٣٠ نوامبر در محل زندگی اش، شهر لیل فرانسه تشییع و به خاک سپرده خواهد شد و مادرش میزبان دوستان و نزدیکان او خواهد بود. درگذشت این روزنامه نگار و طنزپرداز را به تمامی دوستدارانش، جامعه هنرمندان، روزنامه نگاران، نویسندگان، کنش گران و هرآن که علیرضا لبخندی به گوشه لبان اش آورد، تسلیت می گوییم.