گزارشها حاکی از آن هستند که در هفتههای اخیر فشار بر روزنامهنگاران و فعالان رسانهای کردستان بالا گرفته است. برخی از آنها احضار و با قید وثیقه آزاد شده اند و برخی هم تماسهایی از سوی نهادهای امنیتی داشتهاند.
یک منبع مطلع در این زمینه به «ایرانوایر» میگوید در این تماسها به آنها هشدار داده شده است به مطالبی که منتشر میکنند، دقت کنند که مورد سوء استفاده «دشمن» قرار نگیرند.
«شاهد علوی»، روزنامه نگار کُرد که اخبار این حوزه را دنبال میکند نیز با تایید افزایش فشار بر روی فعالان رسانهای کُرد به «ایرانوایر» میگوید: «متاثر از فشاری که در ماههای اخیر در کشور افزایش یافته، در کردستان هم در حوزههای مختلف این فشار و سرکوب تشدید شده است.» او معتقد است روی فعالان رسانهای فشار بیش تری وجود دارد:«زیرا تنگناهایی که مردم با آن مواجهاند، به ویژه از نظر معیشتی و اقتصادی را بازتاب میدهند.»
در پی فراخوان فعالان سیاسی و مدنی و چند حزب کُرد ایرانی، مردم در چند ماه اخیر در شهرهای کردنشین، از جمله سنندج، بانه، مریوان، کامیاران، بوکان و مهاباد اعتصاب عمومی کردند. اعتراض به اعدام سه زندانی کُرد و حمله موشکی سپاه پاسداران به دو تشکیلات کُرد ایرانی در عراق، دلایل برگزاری این اعتصاب ها عنوان شد.
بنابرگزارش های منتشر شده در رسانه های محلی و شبکه های اجتماعی، علاوه بر افزایش حضور ماموران امنیتی در مناطق کردنشین، شماری از فعالان رسانهای نیز احضار و یا بازداشت شده اند.
شاهد علوی در این رابطه میگوید: «در اعتصابات اخیر، این اتهام زده شده است که فعالان فضای مجازی و رسانهها مردم را به اعتصاب تشویق کرده اند و اگر با آنها برخورد شود، از اعتصابات احتمالی آینده جلوگیری میشود. این بدبینی از سوی حکومت همواره وجود دارد که روزنامهنگاران به بازتاب صدای مخالفان و احزاب سیاسی که پایگاه سیاسی و نظامی آن ها در خارج از ایران است، کمک می کنند. هر وقت که آتش سرکوب آنها تشدید میشود، سرکوب روزنامهنگاران هم افزایش مییابد.»
شاهد علوی با اشاره به بازداشت «اجلال اقوامی» میگوید این روزنامهنگار سالها سردبیری برخی نشریات محلی کردستان را بر عهده داشته و به عنوان فعال حقوق بشر هم شناخته شده است: «او احضار و سپس با قید وثیقه تا زمان دادگاه آزاد شده است؛ همان طور که آقای "مختار زارعی" که فعالیتهای رسانهای داشته است، احضار، دستگیر و سپس با قید وثیقه آزاد شد.»
اجلال قوامی، روزنامهنگار و سخن گوی «سازمان حقوق بشر کردستان» است که بر اساس احضاریه کتبی، به شعبه دوم بازپرسی دادسرای سنندج فراخوانده شد. او را به «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» تفهیم اتهام و با قرار کفالت ۲۰ میلیون تومانی آزاد کردند.
یک منبع مطلع در این خصوص به «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» گفته است اقوامی ۲۳ مرداد امسال احضار شد اما فعلا به صورت موقت تا زمان تکمیل مراحل بازجویی، با قرارکفالت ۲۰میلیون تومانی آزاد شده است.
اجلال قوامی فروردینماه ۹۷ هم از سوی «سازمان بسیج رسانه» که وابسته به «سازمان بسیج سازندگی» است، به «ارتباط و همکاری با کانالهای مخالف نظام» و «نشر اکاذیب و مطالب خلاف قانون در جریان اعتراضهای دیماه۹۶» متهم شده بود.
«مختار زارعی»، دیگر فعال سیاسی و رسانهای کُرد است که تابستان امسال با دریافت برگه احضاریه دادگستری، جهت تفهیم اتهام با حق داشتن وکیل به شعبه دوم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب این شهر احضار شد. او را روز شنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۷، وقتی به دادسرای سنندج مراجعه کرده بود، بازداشت کردند.
زارعی در مطلب کوتاهی در کانال شخصی خود در تلگرام نوشته بود: «رهبر جمهوری اسلامی میگوید هیچ کس نباید به خاطر انتقاد از من مورد مؤاخذه قرار گیرد. اما با این حال، من، مختار زارعی، روز سیام تیرماه که اتفاقا روز تولدم است، در رابطه با نوشتن نامهای انتقادی به ایشان، در دادسرا مورد مؤاخذه قرار میگیرم.»
او با اشاره به این که مسوول پاسخ گویی درباره رفتارهای غیردموکراتیک با شهروندان و نقض حقوق بشر و سلب آزادی آن ها برعهده رهبر جمهوری اسلامی است، گفته بود: «شکایت و پروندهسازی نه من را قانع می کند و نه ساکت. همان طور که در ابتدای آن نامه هم پیش بینی کرده بودم، بازداشت و زندان محتمل است اما کارساز نیست. به دادسرا میروم اما به قول دکتر شریعتی، حسرت شنیدن یک آخ را بر دل شان خواهم گذاشت. به امید نهادینهشدن آزادی بیان.»
کردستان و استانهای کردنشین ایران از مناطق حساس کشور به حساب میآیند. شمار روزنامهنگاران کُرد هم که زندان را تجربه کردهاند، تهدید و از کار منع شدهاند یا شغل خود را از دست دادهاند و... کم نیست.
شاهد علوی روزنامه نگار کُرد در همین رابطه میگوید: «روزنامهنگاران کُرد متاثر از فضای امنیتی که در مناطق کردنشین وجود دارد، مشکلاتشان در قیاس با دیگر همکارانشان بیشتر است. زیرا حساسیت موضوعاتی که به آن ها میپردازند، از نظر حاکمیت زیاد است و نسبت این روزنامهنگاران بدبینی وجود دارد؛ برای مثال، اگر از مشکلات اشتغال و بیکاری مینویسند، از نظر حاکمیت دارند مردم را تشویق به مخالفت با حکومت و اعتراض میکنند. اگر درباره مسایل و مشکلات اجتماعی حرف میزنند، دارند به شکل مضاعفی سیاهنمایی می کنند و نشان میدهند یک تبعیض برنامهریزی شده وجود دارد و...»
این حساسیتها عرصه را برای روزنامهنگاران در این مناطق تنگتر میکنند و هزینه فعالیت روزنامهنگاری را بالا میبرند. به گفته شاهد علوی، این حساسیت در همه حوزهها وجود دارد: «در هر حوزهای که روزنامهنگار کُرد کار میکند، مسوولان در درجه اول با بدبینی با آن برخورد میکنند. همین کار را دشوار، حرفه را پرخطرتر و بار مجرمانه کارشان را از نظر نهادهای امنیتی و قضایی بیشتر میکند.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر