محمد تنگستانی
پروژه جدید «ایران‌وایر»، «ایران فقط تهران نیست» نام دارد. در این پروژه قصد داریم با کمک شما، با هنرمندان و هنرآموزانِ شهرستان‌ها و روستاهای سراسر کشور گفت‌وگو و آن ها را به شما معرفی کنیم. اولویت ما هنرمندانی هستند که یا در رسانه‌های غیرمستقل ایران سانسور شده‌اند و یا به دلیل «شهرستانی» بودن، به آن ها اهمیت داده نشده است. ما بدون گزینش و یا جهت‌گیری سیاسی، این هنرمندان را به مخاطبان «ایران‌وایر» معرفی خواهیم کرد.
در بخش اول این پروژه، هنرمندان استان‌های خوزستان، اصفهان و خراسان معرفی می‌شوند. برای مشارکت در این پروژه و یا معرفی هنرمندانی که در شهرستان و یا روستای شما زندگی و فعالیت می‌کنند، می‌توانید با آدرس info@iranwire.com با ما در تماس باشید.
ما در کنار معرفی کارآموزان هنر، به هنرمندان شناخته شده شهرستان‌ها هم معرفی خواهیم پرداخت.
«احمد دریس»، شاعر و مترجم ادبیات عرب، متولد دهم اردیبهشت ۱۳۵۲، در روستای «مغیطه»، از توابع شهر آبادان است. این شاعر آبادانی تاکنون دو مجموعه شعر به نام‌های «بازی که باختم» و «ما سه نفر» را چاپ و عرضه کرده است. از خصوصیات شعرهای احمد دریس، می‌توان به سادگی در بیان و استفاده به جا از اتفاقات روزمره در فرم شعر اشاره کرد.
جهان او، جهان سادگی است؛ یک سادگی پیچیده که اهمیت به دغدغه‌های اجتماعی در این سادگی و پیچیدگی در کنار ساختمان شعری سبب می‌شود از او به عنوان یکی از شاعران متعهد ادبیات ایران امروز نام ببریم.
این شاعر هفته گذشته از سوی ارگان‌های امنیتی به اتهام های «نشر اکاذیب» و «تبلیغ علیه نظام» به دادگاه انقلاب این شهرستان احضار شده بود.
«کورش کرم‌پور»، شاعر و منتقد ادبی شهر آبادان در مورد شعرهای این شاعر می‌گوید: «احمد دریس از اولین شاعران آبادانِ بعد از جنگ بود و از همان سال‌ها شعرهای او در نشریات و مجلات محلی منتشر می‌شدند. از زمانی که با شعر احمد آشنا شدم، که به ابتدای دهه 70 باز می‌گردد، او شعر را هم به زبان ساده درک و با همان زبان بیان کرده است. جهان را برای خود و دیگران ساده می‌خواهد و زیباشناسی او در همین ساده زیستن میان کلمات است که شکل می‌گیرد. از شعر شروع کرد و به این دلیل که خودش عرب زبان است، به ترجمه شعرهای شاعران عرب روی آورد که در هر دو به نظر من بین آبادانی‌ها موفق بوده است. شعرهای عاشقانه و انقلابی شاعران عرب با ترجمه احمد، خواندنی هستند. او در شعرهایش به رویدادهای جامعه و جهان پیرامون واکنش نشان می‌هد. در اعتراضات اخیر مردم به شوری آب شهر، به نظر من احمد از معدود شاعرانی بود که با شعرش واکنش نشان داد و کنار مردم ایستاد و این برای من اهمیت او را در شعر این شهر دو چندان می‌کند. واکنش به رویدادهای اجتماعی در شعر به نظر من رویکردی شرافتمندانه به جهان است که در دهه های ۳۰ و ۴۰ و حتی در دوره مشروطه، در ادبیات ایران نمونه‌های درخشانی از آن داریم. به باور من، احمد دریس میراث‌دار این رویکرد شرافتمندانه شعر نسبت به ادبیات است. احمد به عنوان یک شاعر_شهروند آبادانی، گمان می‌کند نحوه زیست و شعر احمد به عنوان یک شاعر_شهروند آبادانی قابل احترام است.
همین که فردی به عنوان یک شاعر_شهروند برای خود نسبت به وضعیت‌های سیاسی و اجتماعی نقشی قائل است و آن نقش را بیان می‌کند، او را دارای اهمیت و دفاع می‌کند.»
چند شعر از احمد دریس:
« زندان»
این جا بیش تر به توفکر می‌کنم
تاآزادی
به بچه‌ها فکر می‌کنم
تا شعر
به مادرم فکر می‌کنم
تا وطن
آزادی خوب است
اما نه از تو
شعر زیباست
اما نه مثل بچه‌ها
وطن بزرگ است
اما نه اندازه قلب مادرم
«مرثیه»
بعد از تو کلی آب آوردند شهر
آب
اما نه برای خوردن
برای شستن
شستن خون‌هایت
و آب مایه مرگ بود
«وجدان»
آن وقت‌ها که کبریت بی‌خطر بود
شهردار وجدان داشت
صاحبخانه دندان گرد نبود
و سوپر محل قانع بود
آن وقت‌ها زامل حقوقش را به موقع می‌گرفت
صاحبخانه اصرار نداشت
کرایه خانه را بالا خواهد برد
و سوپر محل برای بدهی‌ها
مهلت تعیین نمی‌کرد
آن وقت‌ها زامل زنده بود
پی‌نوشت: «زامل» نام کارگر شهرداری آبادان بود که مدتی پیش به خاطر مشکل معیشتی اقدام به خودسوزی کرد و جان باخت.
یک شعر کوتاه
در کشور گرسنگان
دیگرشاعر آرزو نمی کند
گنجشک باشد
دیکته از این سخت تر نخواهد بود
که بعد از این بچه‌ها
باید آبادان را
بی‌آب بنویسند
مرثیه ای برای قهوه خانه «نوارس» اهواز
کاش می توانستم
به این مادر مضطرب حالی کنم
یازدهمین کشته قهوه خانه من هستم
و تعداد این اجساد
دیگر فراتر از انگشتان دستانش نخواهد بود
پسرش را باید در جایی دیگر جستوجو کند
کاش می توانستم
نوارس
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر