تجمع در اصفهان و تهران/دیدار دختران قربانی اسیدپاشی در بیمارستان

استان وایر- در حالی که فراخوانی برای تجمع اعتراضی نسبت به جنایت اسیدپاشی در شبکه های اجتماعی منتشر شده و در آن از مردم اصفهان دعوت شده که ساعت 10 صبح روز چهارشنبه ٣٠ مهرماه در مقابل دادگستری حضور پیدا کنند، سخن گوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس گفته است: «تجمع روز چهارشنبه مردم اصفهان در مقابل ساختمان دادگستری استان در اعتراض به ماجرای اسیدپاشی‌های اخیر در این شهر نه‌تنها کمکی به حل این مسأله نمی‌کند بلکه با سیاسی کردن موضوع، به نتیجه رساندن این پرونده را با مشکل روبه رو خواهد کرد. »

این در حالی است که فراخوان دیگری در فیس بوک منتشر و از شهروندان تهرانی دعوت شده هم‌زمان با مردم اصفهان، مقابل مجلس شواری اسلامی در اعتراض به اسید پاشی های سریالی تجمع کنند.

در همین حال، رییس‌کل دادگستری استان اصفهان گفته است کارگروهی ویژه برای بررسی همه‌جانبه این حادثه تشکیل شده است. «احمد خسروی‌وفا» افزوده است: «از طرف دادستان کل کشور برای دادستان مرکز استان ابلاغ ویژه‌ای صادر شده است که تا نتیجه نهایی با جدیت این پرونده را دنبال کنیم. این کارگروه با دستور رییس‌کل دادگستری استان، با مدیریت دادستان مرکز استان و با حضور جدی و فعال نیروهای انتظامی و اطلاعاتی استان تشکیل شده و کار خود را آغاز کرده است و تا رسیدن به نتیجه نهایی و شناسایی کامل و دستگیری متهم یا متهمان، هر روز در ساعاتی معین تشکیل می‌شود و در آن اقدامات نیروهای انتظامی و اطلاعاتی درخصوص حادثه اسیدپاشی توسط دادستان مرکز استان بررسی می‌شود. دادستان مرکز استان نیز هر روز دستور لازم را به افسران پرونده که مسوول رسیدگی این موضوع هستند ارایه خواهد داد.»

در شرایطی که ماجرای اسیدپاشی موجی از ترس و نگرانی بین خانواده ها در اصفهان و تهران ایجاد کرده و مردم با ارسال پیامک های آموزشی روی وایبر و سایر شبکه های اجتماعی به یک دیگر، روش های حفاظت را به خانم ها آموزش می دهند،«آمنه بهرامی»، دختری که‌سال ٨٣ قربانی اسیدپاشی پسر عاشق پیشه‌ای شده بود، به عیادت «سهیلا جورکش» رفت تا به او و خانواده اش قوت قلب دهد.  سهیلا یکی از ٤ قربانی بی‌دفاع اسیدپاشی‌های اخیر اصفهان است که حالا روی تخت بیمارستان خوابیده و با درد دست و پنجه نرم می‌کند اما هم‌چنان امیدوار است تا هر چه زودتر شرایط بهبود پیدا کند.  تمام لحظه‌هایش را کابوس چهارشنبه اسیدی پُر کرده که قربانی مردانی ناشناس شد.  از آن ها تنها یک شبح، یک کابوس، یک سوال بی‌جواب در ذهنش حک شده است.  
«بهناز مقدسی»، خبرنگار «شهروند» این دیدار را گزارش کرده است: «ساعت حوالی ٩ یک شنبه شب بود که مقابل درِ اصلی بیمارستان سوانح سوختگی "مطهری" رسیدم.  در را بسته بودند و نگهبان‌ها برای رفتن به داخل بیمارستان نسخه پزشک می‌خواستند.  در سربالایی خیابان "رشید یاسمی" قدم می‌زدم که دوباره با شماره تلفنی که از خانواده سهیلا داشتم تماس گرفتم.  چند دقیقه بعد ناصر جورکش، پدر سهیلا تلفنش را پاسخ داد و گفت ما در این شهر غریبه هستیم و پزشکان ماهر پایتخت را نمی‌شناسیم.  سهیلا هم حال روحی و روانی خوبی ندارد. روز به روز تحلیل می‌رود و سوختگی‌اش درحال پیشروی است.  یکی از چشم‌هایش هم بینایی‌اش را از دست داده و چشم دیگرش تنها ٣٠‌درصد بینایی دارد.  ما تنها چیزی که می‌خواهیم، معرفی یک تیم پزشکی است تا دخترم را نجات دهند.»

خبرنگار شهروند نوشته است ساعت ١٠ صبح بود که با آمنه و مادرش به سمت بیمارستان سوانح سوختگی مطهری رفتیم.  مقابل بیمارستان که رسیدیم، پدر و مادر سهیلا به استقبال آمدند.  حالا آن ها دختری را در مقابل خود می‌دیدند که با روحیه بالایش توانسته بود خیلی زودتر از آن چه که پیش‌بینی شده بود به جامعه برگردد.  مادر آمنه در یک پوشه آبی‌رنگ عکس‌های دخترش را آورده بود و به خانواده جورکش نشان می‌داد.  عکس‌های قبل و بعد از اسیدپاشی، عکس روزهای اولی که آمنه هم مثل سهیلا با صورت باند پیچی شده روی تخت بیمارستان انداخته بود حالا این دو خانواده را به لحاظ شرایط یکسان به یک دیگر پیوند زده بود.  آمنه از روز حادثه که جنون عاشقانه خواستگارش گریبانش را گرفت به خانواده جورکش گفت: «می‌خواستم درس بخوانم و در اجتماع موفق باشم اما آخرین چیزی که قبل از قربانی شدنم دیدم، شبحی بود که مایعی داغ را با یک پارچ قرمز رنگ به صورتم پاشید.  از رمضان‌سال ٨٣ بود که این کابوس را با خود یدک می‌کشم.  دیر به بیمارستان منتقل شدم و به دلیل غفلت پزشکان شیفت، چشمانم را دیر شست و شو دادند و به همین دلیل دید چشمانم رو به تحلیل رفت و کم‌کم بینایی‌ام را از دست دادم.»
مادر سهیلا عکس دختر خودش را نشان می دهد.  سهیلا زیبا و معصوم بود با موهایی مشکی و آرایشی ساده. او تنها دختر خانواده جورکش بود. دغدغه این پدر و مادر تنها زیبایی چهره سهیلا نبود، آن ها بیش تر نگران چشمان دخترشان بودند: «سهیلا نگران چشمانش است. مدام می گوید مامان می‌خواهم حداقل جلوی پایم را ببینم.  دخترم هر روز جیغ می‌زند و گاهی به خاطر درد به او مورفین تزریق می‌کنند.  با این حال، ساعت‌هایی هم هست که روی تخت می‌نشیند و برایم آواز می‌خواند و من با دوربین تمام این روزهای سخت را ثبت می‌کنم تا بعدها به او نشان بدهم.  من به بینا شدنش امیدوارم.»

روزنه امید برای چشمان سوزان سهیلا
ساعت دو ظهر دوشنبه سهیلا با آمبولانس بیمارستان برای معاینه چشمانش منتقل می شود.  دکتر «عباس زارعی‌نژاد»، مدیر روابط عمومی وزارت بهداشت درباره روند درمان سهیلا جورکش در تهران به شهروند می گوید: « به محض اطلاع از حضور خانواده یکی از قربانیان اسیدپاشی اصفهان در تهران، سفارش‌های لازم را انجام دادیم و روال درمان نیز به‌طور ویژه درحال انجام است. شش متخصص در قالب تیم تخصصی برای جراحی این قربانی اسیدپاشی در بیمارستان حضور دارند اما بررسی‌های مددکاران بیمارستان نشان می‌دهد آسیب روحی این دختر جوان به مراتب بیش تر از آسیب جسمی او است. به همین دلیل سعی خواهیم کرد از مشاوران و روان شناسان هم در روند درمان او استفاده کنیم.  روز دوشنبه هم او  برای معاینه چشمانش با آمبولانس به بیمارستان چشم منتقل شد و تا آن جایی که اطلاع دارم، احتمال دارد این دختر جوان تحت عمل جراحی پیوند قرنیه قرار بگیرد.  سهیلا در اتاق ویژه‌ای بستری است که به صورت
 دو شیفت کادر پرستاری از او مراقبت می‌کنند.»
ظهر روز سه‌شنبه سهیلا جورکش که از ٦ روز قبل برای درمانی تخصصی به بیمارستان سوانح و سوختگی مطهری تهران منتقل شده بود برای اولین‌بار تحت عمل جراحی قرار گرفت. ناصر جورکش گفته است: «به دلیل این‌که بیمارستان سوختگی و بیمارستان چشم در یک ساختمان نیستند، مجبور هستیم سهیلا را هر روز برای معاینه از بیمارستان خارج کنیم. صبح روز سه‌شنبه سهیلا را به بیمارستان لبافی‌نژاد منتقل کردیم تا برای عمل جراحی که پیش رو داشت چشمانش مورد معاینه قرار بگیرد. سپس او را دوباره به بیمارستان سوانح و سوختگی مطهری بازگرداندیم و تحت عمل جراحی پوست قرار گرفت. در این عمل جراحی، موهایش را تراشیده‌اند تا از پوست سرش در قسمت‌هایی که در اولویت قرار دارند استفاده کنند. نگرانش هستیم و نمی‌دانیم چه کار کنیم. ما از جامعه پزشکان تقاضا می‌کنم قبل از این‌که چشمان سهیلا از بین برود کمک‌مان کنند.»