استان وایر: با گذشت ٥٧٦ روز از اسارت 21 ملوان و صیاد اهل کنارک در استان سیستان و بلوچستان به دست دزدان دريايي سومالي، هشت تن از ملوانان بر اثر گرسنگی و تشنگی و شرایط سخت جان خود را از دست داده اند و پنج تن از آنها موفق به فرار شده اند اما هنوز هفت ملوان و ناخدای این لنج صیادی در اسارت دزدان دریایی قرار دارند و خانواده هایشان می گویند تاکنون مقام های مسئول و نهادهای رسمی ایران هيچ اقدامي براي رهايي آنها انجام نداده اند.
به گزارش اعتماد، روز ٢٠ بهمن ماه سال ٩٤ جمال الدين دهواري ناخداي ٤١ ساله همراه با ٢٠ نفر از صيادان جنوبي سوار لنج‌شان شدند و به آب‌هاي درياي عمان رفتند. قرار بود يك ماهه كارشان را تمام كنند و به كنارك برگردند اما به دست دزدان دريايي سومالي گرفتار افتادند.
روز ششم فروردين‌ماه ٩٤دزدان دريايي ۲۱ خدمه لنج و بخشي از اموال آنها را كه ارزشمند بود با خود بردند. پس از گذشت ١٧ ماه، ۸ نفر از اين صيادان به علت شكنجه‌هاي جسمي دزدان دريايي سوماليايي كشته شده‌اند. ۴ نفر از آنها به كمك دولت سومالي موفق به فرار شده‌اند و يك نفر به تنهايي از دست دزدان دريايي فرار كرده است و بعد از چند روز پياده‌روي به وسيله دولت سومالي به ايران آمده.
این در حالی است که از اين ٢١ نفر ٨ نفر هنوز به دست دزدان گرفتارند. دزدان دريايي سومالي آنها را به دو گروه ٤ نفره تقسيم كرده‌اند و براي هر كدام مبلغي جداگانه براي آزادي خواسته‌اند. آنها براي آزادي ٤ نفر از گروگان‌ها (شامل ناخدا و نزديكان او) از خانواده آنها درخواست ۱۵۰ هزار دلار پول كرده‌اند و براي آزادی ۴ نفر باقيمانده۳۰ هزار دلار خواسته‌اند.
هدیه کیمیایی در مصاحبه که با خانواده ی ربودشدگان داشته با پروين صباحي، همسر جمال‌الدين دهواري (ناخدا) گفت و گو کرد. صباحی مي‌گويد: «سوماليايی‌ها يك مترجم ايرانی گرفته‌اند و هر وقت با ما تماس می‌گيرند او با ما صحبت ميیكند. تنها چيزي كه از ما مي‌خواهند دلار است. من نميیتوانم اين پول را به هيچ قيمتي تهيه كنم. مسوولان هم تاكنون هيچ كمكی براي آزادي آنها نكرده‌اند.»
او درباره روزي مي‌گويد كه خبر گروگانگيری شوهرش را به او دادند: «منتظر خبر آمدن‌شان بوديم كه ناگهان خبر آوردند لنج دهواري را دزدهاي دريايی برده‌اند. اولش باورمان نمی‌شد اما وقتی دزدهای دريايی چند روز بعد با ما تماس گرفتند فهميديم كه خبر راست است. روزهای اول هر روز به ما زنگ می‌زدند و پول ميیخواستند. می‌گفتند بايد ٤ ميليارد تومان برای آزادي‌اش به ما بدهيد. ما پولي نداشتيم به آنها بدهيم تا اينكه شكنجه‌های‌شان شروع شد. آنها شوهرم را شكنجه ميی كردند و گوشی تلفن را جلوی دهان‌شان می‌گذاشتند و آنها فرياد بزند. گروگانگيرها به ما می‌گفتند ما چهارتا چاله كنده‌ايم تا اين چهار نفر را توي چاله‌ها دفن كنيم. اگر دير پول را برسانيد آنها را مي‌كشيم.
همسر جمال‌الدين دهواري حال و روزش را وقتي بعد از ٨ ماه گروگانگيرها عكس همسرش را براي او فرستادند اين‌طور تعريف مي‌كند: «همسرم ٤١ سالش بيشتر نيست اما مردي كه من توي آن عكس ديدم ٦٠ سال هم بيشتر داشت. صورتش لاغر و تكيده شده بود.»
پروين مصباحي درباره فضاي حاكم بر خانه‌شان بعد از گروگانگيري همسرش مي‌گويد: «دختر ١٨ ساله‌ام تازه دانشگاه قبول شده بود اما من پولي براي ثبت نام كردن او نداشتم. به او گفتم خانه بماند تا ان‌شاءالله سال بعد پدرش برگردد و خرج دانشگاهش را بدهد. دختر كوچكم هر شب بهانه پدرش را مي‌گيرد. مي‌گويد چرا ما پول نداريم تا بابا را آزاد كنيم. گوشواره‌هايش را مي‌آورد و به دستم مي‌دهد و مي‌گويد بيا اينها را ببر بفروش و بابا را آزاد كن.»
او درباره پيگيري آزادي همسرش از طريق مقامات دولتي مي‌گويد: «ما هر هفته به زاهدان مي‌رويم و از مقامات دولتي كمك مي‌خواهيم اما آنها تاكنون كاري انجام نداده‌اند و فقط مي‌گويند پيگيري مي‌كنيم ولي باز هيچ خبري نمي‌شود.»
همسر ناخدا رييسي، يكي از اقوام صيادان ربوده شده مي‌گويد: «٦ نفر از صيادان اسير شده پسرعمو، پسرخاله و پسر دايي من بودند. پسرخاله و دو پسرعمويم كه فوت كردند. اما پسر دايي‌ام كه در دست‌شان اسير است در آخرين تماسش به ما گفت: «وقتي آن هشت نفر فوت كردند به ما كمي بيسكويت و چايي دادند. اما هنوز غل و زنجير به پاي‌شان است و حتي براي استفاده از دستشويي هم قفل‌ها را باز نمي‌كنند.»
او مدتي پيش مبلغي پول به حساب گروگانگيرها واريز كرد. او مي‌گويد: «واريز پول هيچ كمكي به آزادي صيادان نمی‌كند. دو ماه پيش فقط خود من ٨٠ ميليون تومان به حساب سومالی‌‍‌ها واريز كردم ولی آنها صيادان ما را آزاد نكردند. آنها هر بار كه تماس می‌گيرند و می گويند كه ما بايد يك فرد پاكستانی را اطراف خودمان پيدا كنيم كه بلد باشد با آنها حرف بزند.»
با گذشت هفده ماه هنوز هیچ اقدام رسمی و دولتی برای نجات ایرانیان گروگان گرفته شده صورت نگرفته است اما در کنار این سکوت جمعی از فعالان اجتماعی پس از انتشار خبر طولانی شدن اسارت دریانوردان ایرانی در بند دزدان دریایی سومالیایی و مرگ پی در پی آنها بر اثر گرسنگی و تشنگی ضمن تماس و پی‌جویی از خانواده این صیادان و ملوانان برای پیگیری نجات آنها پویشی تحت عنوان «آزادی صیادان ایرانی» راه‌اندازی کرده‌اند.
«کمپین تا آزادی صیادان ایرانی» تلاش دارد تا دست یاری به سوی تمامی فعالان رسانه‌ای، سیاسی و اجتماعی دراز می‌کند و امید دارد تا در سایه همدلی و انسجام ملی هرچه سریعتر ۸ شهروند ایرانی در کمال صحت و سلامت به کشور بازگردند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر