استان وایر- خانم معلم فداکار نهاوندی با به خطر انداختن خود، جان دانش‌آموزش را در منطقه سراب گاماسیاب نهاوند که اسیر تندآب رودخانه شده بود، از مرگ حتمی نجات داد.
به گزارش اروم پرس، در جریان برگزاری اردوی یک‌روزه دانش‌آموزان دبستان ابتدایی «شهید ثانی» روستای «تکه‌بخش مرکزی» نهاوند که در 10 کیلومتری روستا برگزار شد، یکی از دانش‌آموزان هنگام شست‌و‌شوی دستان خود به داخل رودخانه افتاد.
«رحیم ساسانی»، مدیر این دبستان درباره جزییات این اتفاق می‌گوید: «با 80 نفر از دانش‌آموزان و معلم ها و یک نفر به نمایندگی از اعضای انجمن اولیا و مربیان ساعت 9 صبح دوشنبه عازم محل اردوی سراب گاماسیاب شدیم. بعد از 20 دقیقه طی مسافت با سه دستگاه مینی‌بوس، به محل اردو رسیدیم و دانش‌آموزان درگروه‌های مختلف به بازی فوتبال و والیبال و تفرج مشغول شدند.»
ساسانی افزود: «با معلم ها و مربیان مشغول درست کردن چای و تهیه میان وعده غذایی برای دانش‌آموزان بودیم که تعدادی از دانش‌آموزان دختر کلاس سوم و دوم ابتدایی پس از اجازه گرفتن از معلمان خود برای خوردن آب و رفتن به دست‌شویی اجازه گرفتند و رفتند. بعد از دقایقی، همکار وظیفه‌شناس و فداکارمان، خانم معلم "فاطمه مولوی" هم به دنبال بچه‌ها رفت.»
وی اضافه کرد: «در هنگام بازگشت، یکی از دانش‌آموزان به نام "آتنا زرینی"، محصل پایه دوم به کنار کانال پر از آب می‌رود تا دست و صورت خود را بشوید که سرش گیج می‌رود و به داخل کانال آب‌رسانی که بیش از دو متر ارتفاع و یه متر پهنا دارد، پرت می‌شود و جریان بسیار تند آب او را با خود می‌برد. با صدای داد و فریاد دانش‌آموزان، خانم مولوی متوجه شنیدن ناله و درخواست کمک دانش‌آموز غرق‌شده در آب می‌شود. ابتدا تلاش می‌کند که او را به کنار کانال بکشد ولی تلاش او بی‌فایده است. در نتیجه خود را به داخل کانال آب پرت می‌کند و با کمک یکی از نگهبانان اداره منابع طبیعی گاماسیاب، آتنای را از غرق شدن در آب نجات می‌دهد.»
ساسانی می گوید: «در هنگام عملیات نجات جان دانش‌آموز و تلاش خانم مولوی برای جلوگیری از غرق شدن وی، فشارهای تند جریان خروشان آب گاماسیاب وی را محکم به بدنه کانال بتنی می‌کوبد. براثر شدت ضربه وارده بر سرش، بی‌هوش می‌شود و آب حدود یک هزار و متر جسم بی‌جان او را با خود می‌برد. نگهبان نیز که شنا بلد نیست، با دادوفریاد می‌گوید یک نفر روی آب است و جانی ندارد. کمی پایین‌تر از کانال، یک نفر اهل شهرستان الشتر استان لرستان که در سراب حضور داشت، با دادوفریادهای نگهبان متوجه جسم بی‌جان خانم معلم بر روی آب می‌شود و به داخل کانال آب می‌پرد. او پس از طی مسافتی با شنا و با کمک نگهبان، بدن بی‌جان خانم مولوی را از آب بیرون می‌کشد.»
مدیر دبستان شهید ثانی اضافه کرد: «با فریاد و گریه دانش‌آموزان متوجه وقوع اتفاقی ناگوار شدیم و با سرعت به همراه سایر معلم ها به محل حادثه رسیدیم و با توجه به دوران امداد نجاتی که در هلال‌احمر و جبهه گذرانده بودم، به کمک سایر همکاران ابتدا به خارج کردن آب از دهان ایشان اقدام و سپس شروع به دادن نفس مصنوعی و سی پی آر به مصدوم کردیم.»
وی افزود: «نگهبان سراب و فرد نجات‌دهنده که تلاش زیادی را انجام داده بودند، با تلفن همراه خود با مرکز فوریت‌های 115 تماس گرفتند که آن ها نیز بعد از 10 دقیقه به محل رسیدند و با اعزام خانم مولوی به بیمارستان، جان وی را نجات دادند.»
بنابراین گزارش به نقل از تسنیم، رییس جمعیت هلال‌احمر نهاوند نیز در مورد این حادثه گفته است: «وقتی جمعیت هلال‌احمر شعار "هر خانواده یک امدادگر" را می‌دهد، در چنین مواقعی ارزش آن صدچندان می‌شود. زیرا در حادثه‌ای که برای معلم فداکار نهاوندی در رودخانه گاماسیاب افتاد، اگر فرد نجات‌دهنده شنا بلد نبود اکنون معلم زنده نبود.»
«محمدتقی شهبازی» افزود: «کمک به‌موقع نگهبان سراب و گشت زنی در کنار رودخانه و جنگل‌های اطراف آن و مهم ترین نکته بعد از گرفتن پیکر بی‌جان خانم مولوی از آب، امدادرسانی سریع مدیر مدرسه که موجب خارج کردن آب از دهان و ریه مصدوم و سپس تنفس مصنوعی و سی پی آر شد، در به هوش آمدن معلم کمک زیادی کرد.»
وی گفت: «در این حادثه، خانم معلم با از خودگذشتگی تا مرحله فدای جان خود برای نجات این دانش‌آموز پیش رفت.
معلم فداکار که پس از ترخیص چندساعته از بیمارستان، در مورد این حادثه گفت: «به خاطر سه فرزندم و تمامی دانش‌آموزان که در طول 18 سال سابقه فعالیتم در آموزش‌وپرورش و تدریس در مدرسه های ابتدایی با فرزندانم برایم تفاوتی نداشته اند، این تصمیم بزرگ را فقط بااراده خداوند متعال و برای نجات جان این دانش‌آموز گرفتم.»
وی افزود: «قبل از این‌که خود را به داخل آب رودخانه بیاندازم، باخدای خودم گفتم خدایا این معامله را با تو می‌کنم و می‌دانم که شنا بلد نیستم و راه برگشتی در پیش نیست. خدایا خودت کمک کن تا جان این دانش‌آموز را نجات دهم و جان خودم برایم مهم نیست. سپس برای کمک آتنا که مدام فریاد می‌زد خانم معلم نگذار بمیرم، خودم را به داخل کانال پر از آب پرتاب کردم.»
این معلم فداکار بیان کرد: «دل‌بستگی زیادی به شاگردانم دارم به طوری که حتی تلفن منزل و همراهم را به آن ها داده‌ام تا اگر کاری دارند، تماس بگیرند زیرا آن ها با دو پسر دوقلو و تنها دخترم فرقی ندارند. بچه‌های مدرسه شهید ثانی روستای تکه از آن بابت دوست‌داشتنی هستند که سال‌ها است با مشقت فراوان به مدرسه دوردست از روستای خود می‌آیند که نه دیوار حیاطی دارد و نه امکانات خوبی. ولی با این‌حال، من و دانش‌آموزانم که پایه اول و چهارم هستندف عاشقانه هم‌دیگر را دوست داریم.»
وی گفت: «فقط می‌دانم آتنا را با کمک نگهبان سراب از آب بیرون کشیدم و دیگر هیچ چیز را به خاطر نمی‌آورم.اما وقتی به هوش آمدم، فقط صدای گریه تمامی دانش‌آموزان مدرسه و سه فرزندم را می‌شنیدم که می‌گفتند خانم تورا به خدا نمیر و چشمانت را باز کن. بچه هایم که دوتای آن ها برادر دوقلو هستند، به همراه تنها دخترم همگی می‌گفتند آقای ساسانی نگذار مادرم بمیره و دوباره بی‌هوش شدم.»
مولوی توضیح داد: «سایر همکاران و دانش‌آموزان می‌گویند وقتی ابتدا به هوش آمدم، مدام می‌گفتم آتنا زنده است یا مرده که فقط شنیدم خانم شهبازی گفت سالم است و بچه‌های خودت نیز مشکلی ندارند. گویا در هنگام به هوش آمدن در بیمارستان نیز این حرف را چند بار تکرار کرده بودم.»
«سیف»، همسر خانم این معلم فداکار می‌گوید: «خانم مولوی نمونه یک معلم با تعهد و بااخلاق است و همین رفتار وی سبب شد من با ایشان ازدواج کنم.»
آتنا زرینی، دانش‌آموز حادثه دیده گفته است: «خانم مولوی معلم من نیست زیرا ایشان دانش‌آموزان کلاس اول و چهارم را درس می‌دهد و من کلاس دوم هستم. ولی او را مانند مادرم می‌دانم و اگر او را در مدرسه نبینم، خیلی دلم برایش تنگ می‌شود. ما دانش‌آموزان دختر و پسر روستای تکه، خانم مولوی را خیلی دوست داریم و او حتی در زنگ استراحتش با ما به حیاط مدرسه می‌آید و بازی و ورزش ما را نگاه می‌کند.»
زرینی افزود: «وقتی خانم مولوی من را نجات داد و بعد او را بی‌جان از آب گرفتند، همه ما گریه می‌کردیم و به خدای مهربان گفتیم که او نمیرد و دوباره به مدرسه بیاید و الان نیز همه ما دل‌تنگش هستیم.»
مولوی گفته است:« به تشخیص پزشکان، براثر شوک ضربه‌ای که به سرم وارد شده، باید چند روز در منزل استراحت کنم. البته تا الان مردم روستا و همکاران لطف داشتند و با تلفن و حضور در منزل جویای احوالم شدند.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر