«هانی حسینی» کارگردان، بازیگر و کارشناس نمایش عروسکی در ایران، در گفتوگو با «ایرانوایر» از «سانسورهای دستوری» روی نمایشهای تلویزیونی توسط صداوسیما انتقاد کرد و «عدم حمایت دولت از تئاتر کودک» را دلیل کاهش روزافزون مخاطبان و گرایش کودکان به آثار خارجی دانست.
این درحالی است که «محمد مسلمی» بازیگر باسابقه ایرانی در حوزه نمایش و تئاتر کودکان نیز در گفتوگو با شماره روز ۱۹ آبان روزنامه «همدلی»، با انتقاد از کیفیت آثار نمایشی ساختهشده توسط صداوسیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه کودکان گفت؛ مدیران فرهنگی باعث شدند هنرمندان قدیمی حوزه کودک به سمت حوزههای دیگر بروند و کودکان ایرانی جذب کارتونهای کرهای شوند.
***
« هانی حسینی»، نویسنده، بازیگر و عروسکگردان که طی سالهای اخیر آثار زیادی را در تئاتر و نمایش تلویزیونی به روی صحنه برده است، در گفتوگو با «ایرانوایر» به بیان مشکلات و کمبودهای این روزهای آثار نمایشی در ایران پرداخت و از مدیران فرهنگی و حوزه نمایش انتقاد کرد.
هانی حسینی گفت: «از طرفی شیوع ویروس کرونا موجب تعطیل شدن تمام تئاترها در حوزه کودکان شد و از طرفی هم عدم حمایت مدیران از هنرمندان شاغل در این حوزه، منجر به هجرت بسیاری از هنرمندان حوزه کودک به بخشهای دیگر شده است. شاید باورتان نشود، اما در ۲ سال اخیر که همه بیکار بودیم، بازیگران تئاتر نهایتا ۲ تا ۳ میلیون تومان از خانه تئاتر دریافتی داشتهاند و مجبور به انجام کارهای غیرهنری برای امرارمعاش شدهاند. تحصن سال گذشته تئاتریها جلوی مجلس هم که بیفایده بود. سه سال پیش، سقف کمک کانون پرورشی فکری کودک و نوجوان برای هر تئاتر ۴۰ میلیون تومان بود و هنوز هم پس از تورم وحشتناک در این سه سال، حداکثر پرداختی همان ۴۰ میلیون تومان است. یک دکور ساده الان حداقل ۲۰ میلیون تومان هزینه دارد. دیگر چیزی برای حقوق بچهها بابت چندماه تمرین و اجرا باقی نمیماند.»
او که دارای مدرک کارشناسی نمایش عروسکی و کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی است، درباره عملکرد مدیران صداوسیما در حوزه کارتون و نمایش کودکان میگوید: «نمره عملکردشان تقریبا صفر است و نمایش کلاهقرمزی به عنوان آخرین اثر تلویزیونی که همچنان مخاطب داشت را هم حذف کردند. دلیلش نیز سانسورها و قوانین سختگیرانه تلویزیون است که هنرمندان را فراری میدهد. مثلا در یک کار عروسکی که برای تلویزیون کار میکردیم، به چند دانه تار موی عروسک پیرزن گیر دادند و گفتند روسری باید جلوتر بیاید. یا در کاری دیگر، صداپیشه عروسک کلاغ را به دلیل آواز خواندن از کار بیکار کردند. یک صحنه بود که همان پیرزن به مجری برنامه گل میداد که به نحوه دریافت گل توسط مجری مرد گیر دادند و گفتند اروتیک است!»
هانی حسینی ادامه داد: «به خاله شادونه گفته بودند که حق ندارد عروسک مرد را بغل کند. یا استفاده از واژه ماشین لباسشویی هم بعد از ماجرای سوتی آن کودک روی پخش زنده دیگر ممنوع شده است. یک بار هم خوردن خیار توسط عروسک را حذف کرده بودند. از این دست سانسورهای عجیب و غریب در صداوسیما کم نیستند و همین ممیزیها باعث بیمزه شدن کارها و پایین آمدن کیفیت طنز نمایش میشود. البته که این ریزش مخاطب هم برای مدیران صداوسیما اهمیتی ندارد، زیرا رقابتی وجود ندارد و بحث انحصار است و هرچقدر هم که مخاطب کم شود، باز بودجهشان برقرار است. همین چندروز پیش بود که تلویزیون را روی شبکه پویا گذاشتم تا خواهرزادهام کارتون ببیند، اما آنقدر کیفیت نمایشها پایین و تکراری بود و دوبله کارتونهای خارجی هم ضعیف، که آخر خواهرزادهام کلافه شد و به سراغ موبایلش رفت.»
این هنرمند تئاتر کودکان، همچنین با بیان اینکه دیگر رغبتی برای ادامه فعالیت در این حوزه ندارد، رفتار مدیران تئاتر و تلویزیون با هنرمندان را «تحقیرآمیز» خواند و گفت: «ادامه این روند، نتیجهای جز نابودی تئاتر بزرگسالان نیز نخواهد بود، زیرا همین کودکان در سالهای بعدی که بزرگتر شوند همچنان دنبالهروی آثار غربی و شرقی خواهند بود و دیگر مخاطب حرفهای تئاتر نخواهیم داشت.»
محمد مسلمی نیز که در دو دهه اخیر با نویسندگی و بازی در نمایش تلویزیونی «عمو فتیلهایها» به چهرهای معروف در حوزه آثار نمایشی کودکان تبدیل شد و برنامه او و همکارانش سالها از پربینندهترین برنامههای تلویزیونی کودکان بود، به روزنامه همدلی گفته است که کیفیت نمایشهای کودکان در تلویزیون ایران، دچار عقبگردی بارز شده است و دیگر مخاطب چندانی ندارد.
او در این گفتوگو به کنار گذاشته شدن بزرگانی که در حوزه کودک کار میکردند هم اشاره کرده است: «با توجه به فضای مجازی و اینکه بچهها در اینترنت فیلمهای کودک روز دنیا را میبینند و سلیقه و ذائقهشان عوض شده، کار صداوسیما بسیار سختتر از قبل است. اما الان برنامهای نداریم که برای بچهها معروف باشد. یعنی کودکان ایرانی برندی ندارند و قهرمان ملی تولید نشده است. نویسندگان، شاعران، آهنگسازان، بازیگران و کارگردانان باسابقه و موفق را یا از تلویزیون کنار گذاشتهاند، یا اصلا بستری وجود ندارد که بیایند کار کنند. سالیان پیش بزرگانی مثل اکبر عبدی، حمید جبلی، مرضیه برومند و آتیلا پسیانی در حوزه کودکان کار میکردند اما حالا چی؟»
آقای مسلمی در ادامه گفته است: «فقط صداوسیما را هم نمیگویم و در تئاتر، کانون پرورش فکری و سینمای کودک هم وضعیت همین است. چند کار ویژه دختران داریم؟ چند کار ویژه خردسالان داریم؟ دیگر برنامههایی که تاثیرگذار و ماندگار باشند نداریم. مدیران سلیقهای رفتار میکنند. چرا باید شبکه کودکی باشد که هیچ هنرمندی در آن نباشد؟ الان چه برنامهای مثل زیزیگولو یا خونه مادربزرگه و فیتیله خلق میشود؟ برنامههای فاخر حوزه کودک کجا هستند تا بچهها سراغ آثار کرهای ها نروند و عاشق کرهایها نشوند؟ الان آرزوی بچهها این است که به کره جنوبی بروند. ما در حوزه کودک صفر هستیم و باید قبول کنیم که هیچی نداریم. دو تا شعر و ترانه و یک عروسک را کنار هم میگذارند و میشــود برنامه کودک! بچههای ما دیگر اینها را قبول ندارند.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر