رهبر جمهوری اسلامی امروز چهارشنبه ششم مرداد ۱۴۰۰ در آخرین دیدار با اعضای هیات دولت، دولت روحانی را نقد کرد و ضمن انتقاد از اعتماد آن به غرب گفت: «دولت آینده باید از این تجربه استفاده کند.»
آیتالله «علی خامنهای» با انتقاد و گلایه، از دولت حسن روحانی خداحافظی کرد. آیا این رفتار رهبر جمهوری اسلامی مسبوق به سابقه است و دولتهای پیشین را نیز با گلایه، تحقیر و نکوهش بدرقه کرده است؟
***
رهبر جمهوری اسلامی دولت حسن روحانی را با تحقیر بدرقه کرد و حتی در جلسه پایانی با اعضای دولت نیز دست از نکوهش آنها برنداشت. رفتار او با دولت روحانی در نشست آخر، نامهربانهتر از رفتارش با دولت «محمود احمدینژاد» و حتی دولت «محمد خاتمی» بود.
آیتالله خامنهای بار دیگر دولت را به دلیل اعتماد به غرب نکوهش کرد و گفت اقدامات دولت در برخی از دیگر حوزهها نیز برخلاف انتظاراتش بوده است.
رهبر جمهوری اسلامی در ماههای پایان دولت روحانی اجازه نداد مذاکرات احیای «برجام» به نتیجه برسند تا این دولت بدون به دست آوردن هیچ امتیازی، به کار خود پایان دهد. شاید «ابراهیم رئیسی» امیدوار بود که مذاکرات در ابتدای آغاز به کار دولتش به نتیجه برسند و او پولهای حاصل از توافق دوباره را صاحب شود. اینک اما گویا توافق به سرعت ممکن نیست.
رفتار آیتالله خامنهای با دولت روحانی مسبوق به سابقه است. دولت محمد خاتمی نیز با ناکامی در توافق اتمی به پایان رسید. او در پایان دولت «اصلاحات» دستور داد پلمب تاسیسات اتمی برداشته شود که عملا توافق اتمی با اروپا نابود شد.
او اصرار داشت که این اقدام در دولت محمد خاتمی انجام شود و نه در دولت محمود احمدینژاد تا دولت اصلاحات عملا نتواند در حوزه هستهای با توافق کار خود را پایان ببرد.
آیتالله خامنهای سال ۱۳۸۶ با افتخار از این اقدام خود دفاع کرد و گفت: «من همان وقت در جلسه مسوولین گفتم اگر چنانچه بخواهند به این روند مطالبه پیدرپی ادامه بدهند، من خودم وارد میدان میشوم. همین کار را هم کردم. بنده گفتم که این روند عقبنشینی باید متوقف و تبدیل شود به روند پیشروی و اولین قدمش هم باید در آن دولتی انجام بگیرد که این عقبنشینی در آن دولت انجام گرفت و همین کار هم شد.»
علی خامنهای در سخنان روز چهارشنبه ششم مرداد ۱۴۰۰با دولت حسن روحانی، تقصیر به نتیجه نرسیدن مذاکرات وین را به گردن امریکا انداخت و گفت ایالات متحده حاضر نشده است تضمین دهد که از توافق جدید خارج نمیشود.
چندی پیش، «وال استریت ژورنال» گزارش داد که ایران در مذاکرات احیای برجام در وین میخواهد بندی در توافق گنجانده شود که خروج احتمالی امریکا از توافق را مشروط به تایید سازمان ملل متحد کند و در واقع، تضمین دهد که از توافق خارج نمیشود. دادن این تضمین از دیدگاه خود مقامات جمهوری اسلامی نیز چندان ممکن نیست. چرا که توافق اتمی، توافق بین دولتها است، نه قانون تصویب شده در مجالس.
«عباس عراقچی»، معاون وزارت امور خارجه و دیگر مقامات در جلسات «کمیسیون برجام» گفته بودند رهبر جمهوری اسلامی به آنها اجازه نداده است درباره لغو تحریمهای اولیه مذاکره کنند و قرار بود مذاکرات تنها حول و حوش موضوعات اتمی باشند.
همچنین در آن زمان گفته شد که به دلیل مشکلات داخلی دو کشور، بنا بود برجام تنها توافقی بین دولتها باشد و در مجالس دو کشور تصویب نشود.
رهبر جمهوری اسلامی در جلسه پایانی با دولت روحانی نیز آن چه که اعتماد دولت به غرب خواند را نکوهش کرد و گفت: «مطلقاً نباید برنامههای داخلی را به همراهی غرب منوط کرد زیرا حتماً شکست خواهد خورد.»
او طبق معمول نیز به نقش خود در این میان اشاره نکرد و در نقش اپوزیسیون و منتقد ظاهر شد؛ روالی که سابقه دارد و او در موارد معدودی پذیرفته که خودش مجوز مذاکرات را داده و در نهایت برجام را نیز تایید کرده است.
آیتالله خامنهای روز چهارشنبه ۲۴ مرداد ۱۳۹۷ در سخنانی متفاوت با روال معمول خود گفته بود: «در موضوع مذاکرات، بنده اشتباه کردم و به اصرار آقایان اجازه تجربه را دادم که البته از خطوط قرمز معین شده هم عبور کردند.»
او افزوده بود: «البته خطوط قرمزی هم که مشخص کردیم، رعایت نشد. بنابراین، امام مذاکره با امریکا را ممنوع کرد و من هم ممنوع میکنم.»
در دوره مذاکرات برجام نیز آیتالله خامنهای در سخنرانیهای متعدد نسبت به حصول نتیجه ابزار بدبینی و بر این نکته تاکید میکرد که غرب و به ویژه امریکا قابل اعتماد نیستند و او شخصا چندان نسبت به نتیجه مذاکرات خوشبین نیست.
رهبر جمهوری اسلامی تلاش می کرد در عین فرماندهی مذاکرات هستهای، راه را به گونهای برای خود باز بگذارد که هر زمان که خواست، از نتایج مذاکرات تبری بجوید.
ناخرسندی از عملکرد دولت روحانی
رهبر جمهوری اسلامی امروز به جز موضوع برجام، از عملکرد دولت در دیگر حوزهها نیز ابراز نارضایتی کرد و گفت: «عملکرد دولت آقای روحانی در بخشهای مختلف یکسان نبوده است. در برخی موارد بر طبق انتظارات بود اما در برخی موارد اینگونه نبود.»
این رفتار او متفاوت با رفتارش با دولت احمدینژاد و حتی دولت خاتمی بود. علی خامنهای در پایان دولت احمدینژاد با وجود همه درگیریها در سالهای پایانی گفته بود: «همه فهمیدند که رییس جمهوری محترم و همکارانشان در دولت حجم کارشان بسیار بالا و پرشتاب نسبت به همه دورههای دیگر بود و هست. این نقطه برجستهای است که نباید این را نادیده گرفت.»
او در پایان دولت خاتمی گفته بود: «خوشبختانه دولت شما در ماههای آخر دچار رکود نشد - ما این را شاهد هستیم - تا روزهای آخر کار کردید و این جای تشکر و قدردانی دارد.»
علی خامنهای همچنین از این که رییسجمهوری با نظام درگیر نشده بود، تقدیر کرده و گفته بود: «خیلیها از سال ۱۳۷۶ - از اول تشکیل این دولت - میخواستند آقای خاتمی را در موضع مقابله و مواجهه با نظام قرار دهند... اما آقای خاتمی حقیقتاً مقاومت کردند.»
پیش از رفتار تحقیرآمیز رهبر جمهوری اسلامی با روحانی، صداوسیما و دیگر بخشهای وابسته به رهبر جمهوری اسلامی با صراحت رییس دولت و مجلس دهم را عامل مشکلات خوزستان و بحران آب معرفی کردند.
این رفتار با روحانی شاید از آن رو است که علی خامنهای و نزدیکانش، روحانی را رییس جمهوری بدون پایگاه اجتماعی مشخص میدانند و احساس میکنند تحقیر او برایشان هزینه ندارد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر