سمانه گراییلی، شهروندخبرنگار، بابلسر
یک شهروندخبرنگار با ارسال چند ویدئو از وضعیت ناگوار دپوی زبالههای شهر بابلسر در نزدیکی ساحل و در میان مجتمعهای مسکونی خبر داده است. او در گفتوگو با شهروندان بابلسری گلایههای آنان را از نحوه دپوی زبالههایی که شیرآبههای آن به داخل دریا سرازیر میشود، منعکس کرده است.
***
شاید کمتر شهری را میتوان در ایران پیدا کرد که محل دپوی زبالههای آن، کنار ساحل و میان مجتمعهای مسکونی باشد. اینجا شهر ساحلی «بابلسر» در استان مازندران است. جایی که میتوان در فاصله ۱۰۰ متری از دریا، تپهای از زبالهها را دید.
پیش از انقلاب سال ۱۳۵۷، شهر بابلسر و کازینوی معروف این شهر در کنار ساحل، یکی از اصلیترین قطبهای گردشگری در ایران بود، اما حالا انگار بابلسر تبدیل به شهری دیگر شده است.
حالا شیرآبههای این تپههای زباله به دریای مازندران سرازیر میشود تا علاوه بر بوی بسیار نامطبوع در محیط ساحلی، آلودگی محیطزیستی فاجعهباری را در دریا و ساحل رقم بزند.
شهرداری و شورای شهر بابلسر در چندین دوره اخیر، بارها وعده خرید یا ساخت دستگاهی زبالهسوز را در نقطهای دور از ساحل بابلسر به شهروندان دادند، اما همچنان خبری از عملی شدن این وعده نیست.
«محمد» که در نزدیکی محل دپوی زبالهها در مجتمع مسکونی «فرهنگیان» زندگی میکند، میگوید: «من نمیدانم که طبق چه اصول و دیدگاهی محل دپوی زبالهها باید در بهترین نقطه شهر و کنار دریا باشد؟ این بوی زبالهها به درون منزل ما هم میآید و جدیدا وضعیت بدتر هم شده است. آیا مسئولین شهری، آلودگی محیطزیستی و تجمع حشرات و حیوانات را در این محل نمیبینند؟ چه شد آنهمه وعدههایی که اعضای شورای شهر در زمان انتخابات مطرح میکردند؟ علاوه بر زباله، دائما آب و برق شهری هم در بابلسر قطع میشود. چرا هیچکس پاسخگو نیست؟»
«فرناز» دیگر شهروند بابلسری میگوید: «فکر میکنم عدم جمعآوری زبالهها از کنار ساحل بابلسر به سیاستهای فرهنگی مسئولین این شهر مربوط میشود. مدیرانی مانند امام جمعه بابلسر، با ورود مسافرین به بابلسر مخالف هستند و به همین دلیل نمیخواهند تا مردم در شرایط رفاهی خوبی کنار ساحل تفریح کنند. دائما گشتهای ارشاد پلیس و سپاه در کنار ساحل مزاحم مردم میشوند و آنها را به جرم عدم رعایت حجاب بازداشت میکنند؛ اما انگار نه انگار که کوهی از زباله در همین نقطه انباشته شده است. درحالیکه چرخ اقتصاد شهر بابلسر توسط همین مسافرها میچرخد و اگر مسافری نیاید، آنوقت وضعیت بیکاری و فقر مردم از شرایط فعلی هم وخیمتر خواهد شد.»
اشاره او به حرفهای «حجتالاسلام قلیپور» امام جمعه بابلسر است. او سال گذشته گفته بود: «بابلسر شهر مومنین است نه شهر مفسدین. باید از ورود افرادی که تلاش میکنند تا چهره مذهبی شهر را تغییر دهند جلوگیری شود.»
یکی از کسبه بازار روز بابلسر میگوید: «اگر چنین مشکلاتی در شهرهای دیگر کشور وجود داشته باشد، شاید چندان جای تعجب نباشد؛ اما در بابلسر که هر روز یک برج عظیم نمایان میشود و شهرداری شهر هم درآمد بسیاری خوبی را بابت مالیات ساختمانسازی دریافت میکند، دیگر عدم وجود دستگاه مکانیزه زبالهسوز واقعا عجیب است. این پولها کجا میرود؟»
طی سالهای اخیر، اخبار زیادی درباره فساد مالی مدیران دولتی و حکومتی در شهرهای مختلف استان مازندران مانند بابل، بابلسر و ساری منتشر شده است و افراد زیادی هم توسط نهادهای امنیتی بازداشت شدهاند؛ اما انگار درب همچنان بر همان پاشنه میچرخد.
کاسبی که از مشکلات شهر بابلسر حرف میزند، معتقد است تمام سازههایی که در دوران حکومت پهلوی در این شهر ساخته شده، بهتر از سازهها و خیابانکشیهای جدید است: «شما ببینید الان تنها خیابانی که در زمان حکومت پهلوی در این شهر ساخته شده، بدون مشکل است و پس از بارش باران هیچ آبی در آن جمع نمیشود، اما سایر خیابانهای بابلسر پس از بارش اندکی باران به رودخانه تبدیل میشوند و مردم باید تا زانو در آب باشند. آیا مهندسین شهرداری در ۴۲ سال قبل باید از مهندسین فعلی شهرداری بابلسر باسوادتر باشند؟»
«محمدرضا پهلوی» آخرین شاه ایران، علاقه زیادی به شهر بابلسر داشت و همان زمان که در زادگاهش با کمک مهندسین آلمانی پل معروف «ورسک» را ساخت، توسط مهندسین آلمانی دو پل هم در بابلسر و بر روی رودخانه «بابلرود» ساخت؛ پلهایی که همچنان در مرکز این شهر موجود هستند و از آنها استفاده میشود. همچنین خیابان کنار این رودخانه و زهکشی زیر آن نیز توسط همان مهندسین آلمانی احداث شد تا همچنان مایه حسرت شهروندان بابلسری از عدم وجود دانش و آگاهی لازم در مهندسین فعلی شاغل در شهرداری بابلسر باشد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر