فصلنامه «امنیت ملی» در تازهترین شماره خود فهرستی از ۴۰ پدیده منتشر کرده است که به اعتقاد نویسندگان آن، عامل تهدید علیه جمهوری اسلامی به شمار میروند.
***
دامنه و دایره مفاهیم و مصادیق تهدیدها علیه جمهوری اسلامی از نظر روحانیون حاکم بر ایران روز به روز گستردهتر میشود.
در ایران امروز هر تصمیم، گفتار و رفتاری میتواند از نظر نهادهای اطلاعاتی و امنیتی و انتظامی به منزله تهدیدی علیه امنیت ملی تلقی شود و برای مرتکبان عواقب قضایی در پی داشته باشد.
مفاهیم و مصادیق تهدیدها از نظر مقامهای نظام شیعی مستقر در ایران، مدام در حال توسعه و افزایش است که منجر به تحدید همهجانبه انواع کنشها در زندگی روزمره مردم شده است.
در چنین شرایطی سادهترین کنشها و فعالیتهای جاری میتواند تفسیری امنیتی پیدا کند و دردسرهایی به همراه داشته باشد.
فصلنامه علمی «امنیت ملی»، وابسته به «دانشگاه نظامی دفاع ملی»، در تازهترین شماره خود فهرستی از ۴۰ پدیده منتشر کرده است که به اعتقاد نویسندگان آن، این موارد عامل تهدید جمهوری اسلامی در سه حوزه ملی، منطقهای و بینالمللی هستند.
در مقاله تحقیقی این فصلنامه که با عنوان «گونهشناسی تهدیدهای هیبریدی و کاربست آن در سطوح امنیت ج.ا.ایران» منتشر شده، تلاش شده است که «انواع تهدیدهای هیبریدی در سه سطح ملی، منطقهای و بینالمللی» علیه جمهوری اسلامی مورد بحث و بررسی قرار بگیرند.
این مقاله تهدیدهای هیبریدی را «استفاده بازیگران دولتی یا ابردولتی از همه مولفههای سیاسی، اطلاعاتی، نظامی و اقتصادی با هدف ایجاد بیثباتی» در ایران تعریف کرده است.
آنطور که در تعریف این مقاله آمده است: «تهدید هیبریدی، شامل گسترهای از حالتهای متفاوت، از جمله تواناییهای متداول، راهکارهای نامنظم و انجام خشونت بیرویه است که توسط دولتها یا نهادهای ابردولتی هماهنگ میشود.»
در این تحقیق حدود ۴۰ «تهدید هیبریدی» در سه سطح بینالمللی (۲۱ مورد)، ملی (۱۱ مورد) و منطقهای (۹ مورد) از سوی کارشناسان و متخصصان و گروهی از مسئولان مورد بحث و بررسی و ارزیابی قرار گرفتهاند.
این تحقیق همچنین نوشته است که جمهوری اسلامی از بعد نظامی با ۱۶ تهدید، از بعد سیاسی با ۱۴ تهدید، از بعد اجتماعی با ۱۰ تهدید و از بعد اقتصادی با پنج تهدید دست و پنجه نرم میکند.
شکاف راهبردی، مشروعیتسازی اقدامات آمریکا علیه ایران، مشروعیتزدایی از ایران، بیثباتی داخلی، کاهش استحکام داخلی، نفوذ، تضعیف ارکان نظام، تبدیل مطالبات مردمی به نافرمانی مدنی و ناامنسازی از جمله تهدیدهای برشمرده در این مقاله تحقیقی هستند.
تهیهکنندگان این مقاله همچنین از تهیسازی از درون، فشار از بیرون، تضمین امنیتی برای دشمنان ایران، تضعیف محور مقاومت، توزیع و فرسایش توان سایبری، انهدام زیرساختها، عملیات اطلاعاتی، واپایش مداوم صحنه، تحریمهای فلجکننده، اجماعسازی، ائتلافسازی و منزویسازی، امنیتی کردن موضوع ایران، بیثباتی امنیتی و منطقهای، طرح خاورمیانه بزرگ، جنگ نیابتی، کاهش جمعیت، تهدیدهای شناختی، سرباز هوشمند و استقرار سپر دفاع موشکی آمریکا در منطقه به عنوان دیگر تهدیدهای فعال علیه جمهوری اسلامی نام بردهاند.
کارشناسان شرکتکننده در این تحقیق از «شکاف راهبردی» به عنوان مهمترین تهدید داخلی برای جمهوری اسلامی نام بردهاند.
بر اساس تعریف این مقاله، «شکاف راهبردی» تلاش سازمانیافته و هدفمند رسانهای به منظور القا و ایجاد شکاف میان مردم و مقامهای جمهوری اسلامی است.
«مشروعیتسازی علیه ایران» هم از نظر کارشناسان به عنوان مهمترین تهدید بینالمللی برشمرده شده است.
حداکثر بهرهبرداری از ظرفیت سازمانها و حقوق بینالملل برای تأثیرگذاری و مشروع جلوه دادن اقدامات آمریکا علیه جمهوری اسلامی در این تحقیق با عنوان «مشروعیتسازی» شناخته شده است.
کارشناسان و متخصصان شرکتکننده در این تحقیق همچنین گفتهاند که «مشروعیتزدایی از ایران»، «بیثباتسازی داخلی ایران» و «کاهش استحکام داخلی ایران» از دیگر تهدیدهای مهم داخلی علیه جمهوری اسلامی هستند که نسبت به سایر تهدیدها از اهمیت بیشتری برخوردارند.
این تحقیق در ادامه به تشریح عملکرد و ساز و کار «تهدیدهای هیبریدی» پرداخته و نوشته است که «مردم» هدف اصلی چنین تهدیداتی هستند.
سال ۱۳۹۶ هم فصلنامه «مدیریت نظامی» با انتشار گزارشی تحقیقی درباره «جنگهای هیبریدی» در جهان، به مقامهای جمهوری اسلامی پیشنهادهایی به منظور مقابله با آنها ارائه کرده بود.
این گزارش پیشنهاد کرده بود که مقامهای جمهوری اسلامی باید محیط رشد «رادیکالیسم» در کشور را از بین ببرند، چرا که چنین محیطی مهمترین عامل شکلگیری تهدیداتهای هیبریدی است.
این گزارش همچنین پیشنهاد کرده بود که «سازمانهای نظامی باید قابلیت تطابق ساختار نظامی با جنگ شبکهای» را در تشکیلات خود ایجاد کنند تا بتوانند با این نوع تهدیدها مقابله کنند.
فصلنامه «آیندهپژوهی دفاعی» هم در شماره سال ۱۳۹۵ گزارشی درباره «جنگهای هیبریدی» منتشر کرده و نوشته بود که نیروهای مسلح جمهوری اسلامی مقابل «تهدیدهای هیبریدی» دارای هشت نقطه ضعف هستند که باید این ضعفها برطرف شوند.
درگیری نظامی تنها یکی از ابعاد «تهدیدهای هیبریدی» محسوب میشود که مقامهای جمهوری اسلامی نیز در این سالها از آن غافل نشدهاند، اما آنچه که برای آنها بیش از همه اهمیت دارد، تاثیر غیرملموس و غیرمتعارف این تهدیدها بر مردم ایران است؛ تاثیراتی که منجر به افزایش شکاف دولت-ملت در سالهای اخیر شده و گفتمان «براندازی» را پررنگتر از گذشته کرده است.
آنها معتقدند که «دشمنان» جمهوری اسلامی در «جنگ هیبریدی» به نقاط «خاکستری» نظام حمله میکنند که کمترین امکان دفاعی را دارند.
بر اساس تحقیقی که دانشگاه «امام حسین»، وابسته به سپاه پاسداران، منتشر کرده است، مهمترین ابزار چنین حملهای دیپلماسی، اطلاعات و اقتصاد است که اهداف اصلی آن وضع تحریمها و مشروعیتزدایی از حاکمیت است.
این تحقیق میگوید که «جنگ هیبریدی» در حوزه دیپلماسی «همیشه درهای مذاکره را باز میگذارد و در طرف مقابل با محاصره نظامی و اقتصادی، حریف ـ در اینجا ایران ـ را در ابهام و سردرگمی قرار» میدهد.
در این تحقیق همچنین آمده است که «این راهبرد تاکید دارد که با توجه به استفاده از ابزار غیرنظامی همچون ابزار دیپلماتیک، اقتصادی و استفاده از رسانههای جمعی، که به طور مستقیم جامعه هدف را مخاطب قرار میدهند، امکان تشخیص و اتحاد داخلی برای مقابله با حریف مشکل است.»
به اعتقاد تهیهکنندگان این گزارش «میدان رزم اصلی در جنگ هیبریدی فضای ذهنی جمعیت و تصمیمسازان جامعه هدف است» و «ظهور جنگ هیبریدی حوزه نبرد را به فضایی فراتر از واقعیتهای نظامی سوق داده است.»
این تعاریف و برداشتهای امنیتی از بسیاری مقولههای کلان در سالهای اخیر هم بارها در سخنان آیتالله «علی خامنهای»، رهبر ایران، با عناوینی همچون «نفوذ»، «جنگ نرم» و «اشتباه محاسباتی» خود را نشان دادهاند.
نتیجه چنین نگاهی به «جنگ» و «تهدید» علیه جمهوری اسلامی، عمدتا افزایش سرکوبها، بازداشتها و محدودیتهای همهجانبه در ایران بوده است که روز به روز به دامنه آنها افزوده میشود.
مطالب مرتبط:
۱۴۴ گردان سایبری؛ مواجببگیران دروغپردازی با اسم رمز جنگ روایتها
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر