انتشار خبر محکومیت «سارنگ اتحادی»، شهروند بهایی ساکن تهران به 5 سال حبس تعزیری نشان داد ایجاد فضای امنیتی و برخوردهای قضایی حکومت ایران علیه این اقلیت مذهبی با شدت بیش‌تری نسبت به گذشته در دستور کار قرار گرفته است. افزون بر اتحادی، همسرش «نسیم اشرفی» هم به یک سال زندان محکوم شده است.
چنین احکامی در حالی صادر می‌شوند که در فضای پس از انتخابات 24 خرداد، بسیاری از رسانه‌های حامی دولت از کاهش فضای امنیتی در ایران خبر می‌دادند و برخی رسانه‌های اصول‌گرا نوشته بودند که دولت در جریان تدوین منشور حقوق شهروندی، به حقوق اقلیت‌هایی چون بهاییان هم توجه نشان داده است.
براساس اخبار منتشر شده در رسانه‌های مختلف از مرداد ماه 92 تاکنون، ده‌ها شهروند بهایی بازداشت شده‌اند و تمامی شیوه‌های سنتی دستگاه قضایی برای تشدید فشار بر این اقلیت ادامه دارد.
6 مرداد ماه، اعلام شد که «شمیم اتحادی»، شهروند بهایی ساکن یزد به جرم ارسال ویدیوی تخریب گورستان بهاییان برای شبکه تلویزیونی «منوتو»، به 7 سال و 3 ماه حبس تعزیری، 75 ضربه شلاق و 4 میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شده است.
17 مرداد ماه، خبر رسید که ماموران قضایی از ادامه معالجه «سعید رضایی»، یکی از مدیران سابق جامعه بهایی که پنج سال است بدون مرخصی در زندان «رجایی شهر» به سر می‌برد، جلوگیری شده است.
23 مرداد ماه، ماموران امنیتی در مشهد سه دانشجوی «موسسه علمی بهاییان» که یک دانشگاه مجازی است را بازداشت کردند.
دو روز بعد در اردبیل، ماموران نیروی انتظامی حکم نفی بلد یک شهروند بهایی که تازه از زندان آزاد شده بود را اجرا کردند. وی باید 5 سال دور از این استان زندگی کند.
یک هفته بعد، رسانه‌ها خبر دادند که دادگاه رسیدگی به پرونده 20 شهروند بهایی که در شهرهای اصفهان، نجف آباد، ویلاشهر، شاهین شهر، یزد، اراک، کرمان بازداشت شده‌اند، برگزار می‌شود.
نیمه شب دوم شهریور، «عبدالله رضوانی»، شهروند بهایی ساکن بندرعباس با شلیک گلوله به قتل رسید.
بیستم شهریور ماه، یک فعال بهایی در شیراز بازداشت شد.
21 شهریور ماه، رسانه‌ها خبر دادند که «فراز روحانی» به علت بهایی بودن از شرکت در مرحله انتخاب رشته کنکور سراسری منع و از حق تحصیل محروم شده است.
در آخرین روز شهریور ماه، یک پیرمرد بهایی که برای پی‌گیری پرونده خود به فرمانداری تهران مراجعه کرده بود، به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و تهدید شد که دیگر پرونده‌اش را پی‌گیری نکند.
21 مهرماه در شهرستان آباده، 14 فعال بهایی احضار، محل کارشان پلمپ و خودشان بازجویی شدند. از برخی آن‌ها خواسته شد حتی برای دیدن اقوام، به این شهر سفر نکنند. ماموران امنیتی به این افراد توصیه کرده بودند که برگزاری مراسم‌های مذهبی نیز ممنوع است.
22 مهرماه، سه شهروند بهایی در سمنان روی هم به 30 ماه زندان محکوم شدند.
دو روز بعد از مشهد خبر رسید که پنج شهروند بهایی، هر کدام به 6 ماه حبس تعزیری محکوم شده‌اند.
27 مهرماه، ماموران امنیتی در یزد از خانه‌های پنج خانواده بهایی بازرسی کردند. آن‌ها 11 آبان ماه نیز به منزل سه خانواده دیگر مراجعه و آن‌ها را تهدید کردند.
29 مهر ماه، ماموران امنیتی در تنکابن یک شهروند بهایی که پس از 30 سال زندگی در استرالیا، به ایران سفر کرده بود تا مادر بیمارش را ملاقات کند، احضار و بازجویی کردند.
یک روز بعد از اصفهان خبر بازداشت یک بهایی منتشر شد.
13 مهرماه هم ماموران امنیتی در این شهر، محل کار سه شهروند بهایی را پلمپ کرده بودند. این ماموران، 21 آبان ماه نیز محل کار سه شهروند دیگر را پلمپ کردند.
5 آبان ماه و در دور تازه برخورد با فعالان دانشجویی، «نسیم باقری»، شهروند بهایی که از همکاران دانشگاه مجازی بهاییان بود، از سوی دادگاه انقلاب به 4سال حبس تعزیری محکوم شد.
12 آبان ماه، «انیسا دهقانی»، شهروند بهایی ساکن اصفهان برای گذراندن 6 ماه حبس تعزیری، راهی زندان شد. در همین روز خبر رسید که دو شهروند بهایی که حدود 50 روز پیش توسط اداره اطلاعات این شهر بازداشت شده بودند، به زندان «عادل آباد» شیراز منتقل شده‌اند.
20 آبان، «شمیم روحانی»، شهروند بهایی ساکن اهواز بازداشت و همسرش مورد بازجویی قرار گرفت. همان روز از مشهد یک خبر خوب برای جامعه بهاییان منتشر شد و «ناهید قدیری»، پس از ۳ سال و ۹ ماه و ۱۱ روز زندان، به دستور مقامات قضایی به طور مشروط آزاد شد.
30 آبان ماه در سمنان، ماموران امنیتی و انتظامی به بهانه جلب مشمولان وظیفه بهایی، پنج شهروند بهایی را بازداشت و بازجویی کردند.
در ماه آذر نیز فشارها ادامه داشت. چهارم آذرماه، یک شهروند بهایی ساکن اصفهان برای اجرای حکم حبس 6 ماهه خود، به زندان «وکیل آباد» مشهد برده شد.
دو روز بعد از کرج خبر رسید که ماموران به محل برگزاری یک کلاس دانشگاه مجازی حمله کرده و پس از تفتیش بدنی و بازجویی، از دانشجویان تعهد گرفته‌اند که دیگر در کلاس‌ها شرکت نکنند.
9 آذر ماه، «منوچهر خلوصی»، شهروند بهایی ساکن مشهد بازداشت شد. «نیکا» و «نوا» خلوصی، دو فرزند وی نیز به ۶ سال و ۴ سال و نیم حبس تعزیری محکوم و فعلا با قید وثیقه آزاد هستند.
12 آذر ماه، دادگاهی در سنندج رای به مصادره زمین متعلق به جامعه بهاییان داد. بهاییان از این زمین به عنوان گورستان استفاده می‌کردند.
15 آذرماه در یزد، دادگاهی رای به 10 سال زندان برای سه شهروند بهایی داد.
13 و 20 آذر ماه در زندان، دو خبر خوش برای جامعه بهاییان منتشر شد. 13 آذر، «زهره نیک‌آیین» که به همراه فرزند شیرخوار خود در زندان بود، آزاد شد. یک هفته بعد، دو زن بهایی دیگر هم آزادی مشروط گرفتند و از زندان رها شدند.
3 دی ماه، «مژده ظهوری»، فعال بهایی ساکن گرگان بازداشت شد. همسر وی پیش از آن به 10 سال زندان محکوم شده بود.
21 دی ماه خبر رسید که «الهام روزبهی» که به همراه طفل شیرخواره خود در زندان سمنان به سر می‌برد، مشمول آزادی مشروط شده است. در همان روز، «نگار ملک‌زاده» و «بهنام حدادزاده» از زندان وکیل آباد مشهد آزاد شدند.
در اولین روز بهمن امسال در تهران، «طلوع گلکار» به اتهام ارتباط با دانشگاه مجازی بهاییان به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد. یک روز بعد از تبریز خبر رسید که از غسل و دفن اجساد دو نفر از بهاییان جلوگیری شده است.
6 بهمن در سمنان، یک شهروند بهایی که دو فرزندش در زندان هستند، برای اجرای حکم حبس 40 روزه به زندان رفت.
14 بهمن در شیراز، یک دانشجوی بهایی که در رشته حسابداری به تحصیل مشغول بود، از ادامه تحصیل محروم شد.
16 بهمن در بیرجند، فردی با ورود به خانواده یک بهایی، سه شهروند بهایی را به شدت با سلاح سرد مجروح کرد.
27 بهمن در کرج، ماموران محل کار دو شهروند بهایی را پلمپ کردند.
تحلیل محتوای اولیه این مجموعه خبرها که بخشی از فشارهای وارده به جامعه بهاییان است، نشان میدهد در طول هفت ماه گذشته، علاوه بر روش‌های کهنه تهدید و فشار مانند بازرسی از منازل، بازداشت، بازجویی، جلوگیری از تحصیل، پلمپ محل کار، نفی بلد و مصادره اموال، در ماه‌های اخیر نهادهای قضایی و امنیتی تمرکز بیش‌تری بر فعالیتهای دانشگاه مجازی بهاییان داشته است.
پیشینه تاسیس این دانشگاه که با نام «دانشگاه علمی آزاد» ( B.I.H.E) شناخته می‌شود، به سال 1364 باز می‌گردد.
با تشدید فشارهای امنیتی و جلوگیری از تحصیل دانشجویان بهایی، جامعه جهانی بهایی این دانشگاه مجازی را تاسیس کرد تا بتواند به نیازهای این گروه پاسخ دهد. کلاس‌های این دانشگاه به صورت نیمه حضوری، در منازل دانشجویان برگزار می‌شود.
محرومیت از تحصیل بهاییان بر اساس مصوبه محرمانه ششم اسفند 1369 «شورای عالی انقلاب فرهنگی» اجرا می‌شود. این مصوبه تصریح کرده که بايد از ثبت نام بهایيان در دانشگاه‌ها جلوگيری و در صورت احراز هويت بهایی فردی هنگام تحصيل، بايد از تحصيل محروم شود.
تاکنون صدها دانشجوی بهایی قربانی این مصوبه شده‌اند. مسوولان دانشگاهی از ابلاغ علنی این مصوبه خودداری کرده‌اند ولی تاکنون بارها اسناد دانشگاهی متعددی در رسانه‌ها منتشر شده که جلوگیری از تحصیل و یا محرومیت در هنگام تحصیل با استناد به مصوبه‌های نهادهای بالادستی انجام شده است.
محرومیت از تحصیل بهاییان البته سابقه‌ای طولانی‌تر دارد و به اولین سال‌های پیروزی انقلاب اسلامی در ایران باز می‌گردد. خصومت سران انقلاب با این اقلیت، عامل بنیادی تشدید فشارهای گوناگون بود و رویدادهایی چون انقلاب فرهنگی که به پالایش گسترده دانشگاه‌ها در سال‌های 59 تا 62 انجامید، مولفه مکمل در به حاشیه راندن همه جانبه بهاییان بود.
با این حال، در دور تازه تلاش‌های سازمان یافته حکومتی برای تشدید فشارها، تحصیل در دانشگاه مجازی هم به انبوه جرم‌های اقلیت بهایی در ایران اضافه شده است.
28 آبان ماه، جمعی از زندانیان بهایی زندان رجایی شهر در نامه‌ای سرگشاده به «الهام امین زاده»، معاون حقوقی رییس جمهور ایران که مسوولیت تهیه منشور حقوق شهروندی را برعهده دارد، به موارد متعددی از نقض حقوق شهروندی بهاییان، از جمله مساله تحصیل اشاره کردند و پرسیدند: «اگر این شهروندان حق تحصیلات عالیه دارند، چرا فوج فوج از دانشگاه‌ها اخراج می‌شوند و همه ساله به بهانه نقص پرونده، از ورود جوانان بهایی به دانشگاه‌ها جلوگیری می‌شود؟»
آن‌ها هم‌چنین توصیه کردند: «مطابق و موافق با حقوق مطرح در منشور بین‌المللی حقوق بشر و نیز حقوق مطروحه در فصل سوم قانون اساسی، حقوق کلیه اقلیتها و از جمله بهاییان رعایت شود.» با این حال، بعید است که دولت روحانی و سایر نهادهای حاکمیتی به این پرسش‌ها و یا توصیه‌ها توجهی نشان دهند. این داستان ادامه دارد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر