«پریسا رفیعی»، فعال صنفی «دانشگاه تهران» و زندانی سیاسی محبوس در زندان «اوین» در پرونده جدیدی که در دوران حبس برای وی گشوده شده است، به ۱۵ ماه حبس قطعی دیگر محکوم شد.
رفیعی از دانشجویانی است که پس از اعترضات دی ۱۳۹۶ بازداشت و مدتی بعد به قید وثیقه آزاد شده بود. اما شهریور ۱۳۹۷ به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور»، به یک‌سال حبس تعزیری محکوم شد. مصادیق این اتهام تنها فعالیت‌ها و اعتراضات صنفی او عنوان شدند.
این دانشجوی ۲۳ ساله عکاسی که از تیرماه سال جاری دوران محکومیتش را در زندان اوین می‌گذراند، حالا دوباره در پرونده دیگری با ۱۵ ماه حبس تعزیری مواجه شده است. اتهام او در پرونده، نوشتن نامه افشاگرانه‌ای درباره برخورد بازجویان با وی در دوران حبس پس از بازداشت اعتراضات دی ۱۳۹۶ است.
دادگاه بدوی که برای رسیدگی به اتهام نوشتن این نامه سرگشاده هم‌زمان با حبس فعلی پریسا رفیعی در زندان اوین تشکیل شد، رأی به تبرئه این او تهران داده بود. اما حکم تبرئه این دانشجوی عکاسی مورد اعتراض دادستانی تهران قرار گرفت و شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر به ریاست «عباس زرگر»، حکم او را به تحمل ۱۵ ماه حبس تعزیری افزایش داد.
«ایران‌وایر» با یک منبع نزدیک به پریسا رفیعی درباره آن‌چه بر این فعال دانشجویی گذشته، گفت‌وگو کرده است
***
یکی از نزدیکان پریسا رفیعی در واکنش به صدور حکم ۱۵ ماه حبس جدید برای او می‌گوید نامه‌ای که پریسا به خاطر آن این محکومیت را دریافت کرده، سندی تاریخی از روال عادی شکنجه زندانیان سیاسی است.
او حکم اخیر پریسا را عجیب نمی‌داند و با اشاره به عدم رعایت قانون از سوی بازجو و قاضی در اولین بازداشت پریسا در سال ۱۳۹۶ می‌گوید: «متاسفانه خانواده پریسا اطلاع چندانی از شرایط دادگاهی که برای او در زندان تشکیل شده است، ندارند. تماس‌های او کوتاه است و حتی امکان حضور پدر و مادر در این دادگاه فراهم نشد. واقعیت این است که شرایط برگزاری دادگاه و رفتار قاضی هم در این موارد چندان اهمیت ندارد. وقتی بازجو علنا به پدر پریسا در روز هشتم بازداشت سال ۱۳۹۶ او اعلام می‌کند چون پریسا همکاری نمی‌کند، از حقوق قانونی محروم می‌شود و یا وقتی پریسا با آن نامه سرگشاده، به رفتار بازجو اعتراض می‌کند و دادستان و قاضی اعتراض به رفتار قاضی را تبلیغ علیه نظام تلقی می‌کنند، این خود به خوبی نشان دهنده شرایط حاکم بر دادگاه و دادرسی در پرونده جدید او است.»
نامه پریسا رفیعی که منجر به محکومیت دوباره او شده است، سال گذشته، هم‌زمان با دستگیری و بی‌خبری از تعداد از فعالان کارگری و روزنامه‌نگاران منتشر شد. او در این نامه به بخشی از شکنجه‌هایی که در دوران زندان تحمل کرده، اشاره کرده و از نادیده گرفتن حقوق زندانی نوشته است.
۲۱ روز سلول انفرادی و انتقال به بازداشتگاهی که هویت آن نامعلوم است، استفاده از چشم‌بند و محروم کردن از هرگونه امکان ارتباط با خانواده و نزدیکان در طی مدت بازداشت از جمله موارد عدم رعایت قانون درباره زندانی است که پریسا در نامه‌اش به آن اشاره کرده است.
هدف از انتشار این نامه به نوشته خود رفیعی، دشوارتر کردن تحمیل ساز و کارهای غیرقانونی و رویه‌های ضد انسانی بود.
اتهام این فعال دانشجویی به خاطر انتشار این نامه بر خلاف رویه معمول، نه «نشر اکاذیب» به خاطر افشای شکنجه‌های درون بازداشتگاه امنیتی که «تبلیغ علیه نظام» بود! کنایه‌ای از این که دستگاه امنیتی استفاده از این خشونت‌های روانی و جسمی بر زندانیان و به ویژه زندانیان سیاسی را رد نمی‌کند اما افشای عمومی آن‌ها را مصداق تبلیغ علیه نظام می‌داند.
منبع نزدیک به رفیعی می‌گوید: «اتهامی که بر اساس این نامه صادر شده است، نشان می‌دهد حتی از نظر دادستانی هم محتوای نامه کذب و دروغ نیست بلکه مساله مطرح کردن این حقایق است. از طرفی، دادگاه بدوی وقتی حکم به تبرئه می‌دهد، یعنی هیچ مصداقی برای این اتهام پیدا نکرده است. طرح این اتهام به این معنا است که خود دستگاه قضایی و امنیتی هم وجود این آزارها در بازداشتگاه‌ها را رد نمی‌کند. آن‌ها می‌گویند حرف زدن از این رفتارها مصداق تبلیغ علیه نظام است.»
او صدور حکم حبس در دادگاه تجدیدنظر بعد از تبرئه پریسا در دادگاه بدوی و به دنبال درخواست دادستانی را نشانه خوبی برای فراقضایی خواندن حکم جدید می‌داند.
«موسی برزین خلیفه لو»، حقوق‌دان و مشاور حقوقی «ایران‌وایر» اعتراض دادستانی به حکم دادگاه تجدیدنظر را غیرقانونی نمی‌داند اما آن را اتفاقی غیرمعمول عنوان می‌کند: «دادستانی به صورت قانونی در هر پرونده طرف دعوا محسوب می‌شود و به عنوان مدعی‌العموم می‌تواند به احکام صادر شده اعتراض کند. بنابراین، نفس اعتراض دادستانی به حکم صادر شده در دادگاه بدوی غیرقانونی نیست. با این حال، باید گفت با توجه به روال جاری، دادستان‌ها معمولاً به حکم برائت متهمان که در دادگاه بدوی صادر می‌شوند، اعتراض نمی‌کنند و این یکی از موارد معدودی است که چنین اتفاقی رخ داده است. از سوی دیگر، با توجه به متن حکم دادگاه تجدیدنظر و عباراتی که قاضی در نامه خانم رفیعی به عنوان مصداق تبلیغ علیه نظام دانسته، باید گفت حکم صادر شده کاملاً غیرقانونی است و در واقع دادگاه تجدیدنظر از اعتراض دادستانی برای محکوم کردن خانم رفیعی استفاده کرده و مسوول اصلی در صدور این حکم، دادگاه تجدیدنظر است.»
در حکم تجدیدنظری که قاضی زرگر برای پریسا رفیعی بعد از اعتراض دادستانی به حکم تبرئه دادگاه بدوی صادر کرده، استفاده از عباراتی مثل «سرکوب»، «دستگاه سرکوب»، «قوای سرکوب»، «آزار» و.... مصداق اتهام تبلیغ علیه نظام دانسته شده است.
منظور قاضی، این بخش از نامه این فعال دانشجویی است: «اکنون، این‌جانب پریسا رفیعی به عنوان یکی از مجموعه فعالان مستقل صنفی دانشجویی که در پرونده‌های خود متضرر از انواع و اقسام عدم شفافیت در امور قضایی و امنیتی، فضای عملا مسکوت رسانه‌ای و بی‌توجهی اذهان عمومی به شرایط فاجعه بار بازداشتگاه‌های سیاسی در ایران بوده‌ام، دو مورد پر اهمیت از اعمال آزارگرانه دستگاه امنیتی را در دوره بازداشت خود تشریح می‌کنم تا نشان دهم چه‌گونه ضابطین امنیتی، وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه، اشکال غیر انسانی و خشونت آمیز آزار زندانیان را، علی‌الخصوص بر زندانیان زن اعمال می‌دارند؛ خشونت‌هایی که همراه با بازی‌های روانی به منظور اعتراف‌گیری و پرونده‌سازی برای فعالین سیاسی به طور گسترده به کار برده می‌شوند و بدون تردید در روند دادرسی و صدور حکم، مهر تاییدی بر احکام صادره می‌گردد.»
او بخشی از این نامه را به فشار برای انجام «تست بکارت» به عنوان یک تکنیک شکنجه زنان زندانی اختصاص داده بود؛ شکنجه‌ای که با هماهنگی دستگاه قضایی و امنیتی و به روشی کاملاً سیستماتیک اعمال می‌شود: «حین مدت بازداشتم، بازجوی پرونده با تایید و همراهی بازپرس پرونده، به صورت کاملا غیرقانونی مرا برای انجام تست بکارت به پزشک قانونی واقع در خیابان بهشت اعزام کردند که با مقاومت قاطعانه‌ام، علی‌رغم تهدیدها و فشارهای فراوان، موفق به انجام آن نشدند. هم‌چنین درخواست مصرانه من مبنی بر طرح شکایت از چنین روند غیر قانونی را نپذیرفته و مسکوت گذاشتند.»
پریسا رفیعی حالا برای افشاگری درباره آن‌چه بر او در زمان بازداشت گذشته، در حالی که دوران حبس را می‌گذراند، به ۱۵ ماه حبس قطعی دیگر محکوم شده است.
مطالب مرتبط:
سانسور و سرکوب هفتگی؛ نتیجه نوشتن نامه به رهبری و ساخت یک ویدیو
پرونده‌سازی جدید برای زندانیان سیاسی؛ چرا از شکنجه‌هایت گفتی؟ چرا سرود خواندی؟
ماجرای ناتمام اعتراضات دی ۱۳۹۶ در دانشگاه‌ها؛ اجرای احکام زندان دانشجویان
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر