سهشنبه هشتم مهر ۱۳۹۹، «صالحه حسینی»، همسر «بهنام محجوبی»، در توییتر خبر داد که این درویش زندانی در اعتراض به انتقال اجباری به مرکز روان پزشکی «امین آباد»، اعتصاب غذا کرده است.
به گفته صالحه حسینی، پزشک تیمارستان به همسرش آمپولی تزریق کرده است که نمیدانند چیست. این پزشک به بهنام محجوبی گفته است که انتقال او به امینآباد به دستور قاضی انجام شده است.
صالحه حسینی با انتشار نامهای سرگشاده، نسبت به شرایط همسرش اعتراض کرده و خواستار آن شده است که پزشکی قانونی با توجه به شرایطی که این زندانی دارد، گواهی عدم تحمل حبس برایش صادر کند. در عینحال، پزشکان تیمارستان بهنام محجوبی را تهدید کردهاند که در صورت ادامه اعتصاب غذا، به او شوک الکتریکی میزنند.
در آخرین خبرها از وضعیت این زندانی عقیدتی سیاسی، دستها و پاهای او را به تخت بسته و به محض انتقال به تیمارستان، به او آمپولی تزریق کردهاند که معلوم نیست چیست.
در پروندههای سیاسی عقیدتی، برای اعزام زندانی به تیمارستان، نیاز به دستور قاضی و تشخیص پزشکی قانونی است. اگرچه برخی از وکلا معتقدند که اعزام زندانیان به تیمارستان به روشی برای جمهوری اسلامی در بیاثر کردن کنشگران تبدیل شده است.
پیشتر «تقی رحمانی»، همسر «نرگس محمدی» گفته بود که این رفتار را میتوان «ناتوانسازی» تعبیر کرد.
نرگس محمدی، «هنگامه شهیدی»، «نازنین زاغری»، «کیانوش سنجری»، «هاشم خواستار» و بسیاری دیگر از زندانیان سیاسی عقیدتی در زندانهای جمهوری اسلامی بارها به دستور دستگاه قضا به تیمارستان منتقل شدهاند. در روایتهای آنها، تزریق آمپولهایی که نمیدانند چیست، زنجیر شدن به تخت و خوراندن قرصهایی که نمیشناسند، فصل مشترک رفتار رژیم حاکم است.
بهنام محجوبی ۳۱ خرداد برای گذراندن دو سال حبس به زندان «اوین» رفت. مقامات قضایی گواهی پزشک معالج او را که تایید کرده بود طاقت حبس ندارد، قبول نکردند و او را زندانی کردند. اما خلاف وظیفه زندان که موظف به تامین داروهای مورد نیاز زندانیان است، داروهای بهنام محجوبی از خارج از زندان تامین میشدند در حالی که مسوولان زندان همانها را هم گاهی قبول نمیکردند.
در یک ماه گذشته داروهای بهنام محجوبی را ندادهاند. او به تشخیص پزشک معالجش، مبتلا به «اختلال پنیک» است و دست و پایش از حس میروند. در این یک ماه به جای داروهایش، به او روزانه ۱۴ تا ۱۷ قرص خوابآور دادهاند. اگرچه باز هم پزشک گواهی کرده بود که نباید داروهایی دیگر به این زندانی داده شود اما مقامات زندان توجهی نکردند تا در نهایت، پنجم مهر بهنام محجوبی در زندان از حال رفت و نیمی از بدنش فلج شد. در این مرحله هم مسوولان زندان به جای ارایه داروهای این زندانی، او را به امینآباد فرستادند.
صالحه حسینی، همسر بهنام محجوبی طی نامهای سرگشاده، نگرانی خود را نسبت به سلامت جان این زندانی ابراز کرده است. او یک ماه پیش هم نامهای سرگشاده نوشته و اعلام کرده بود که مسوولیت جان همسرش با جمهوری اسلامی است.
وی حالا با انتشار نامهای دیگر، تاکید دارد که پزشکی قانونی باید برای بهنام محجوبی گواهی عدم تحمل کیفر صادر کند.
متن کامل نامه سرگشاده صالحه حسینی:
«من، صالحه حسینی، همسر بهنام محجوبی، دومین نامه سرگشادهای است که درباره نگرانی از وضعیت همسرم مینویسم. یک ماه پیش نوشتم که زندان در ارایه داروهای خاص همسرم کوتاهی میکند و هشدار داده بودم که عدم مصرف داروهای بهنام باعث میشود که جسم او از کار بیفتد. یک ماه پیش نوشتم که پزشک زندان اوین همسرم را تهدید کرده است که باید به جای داروهایش، قرصهای خواب بخورد و اگر به دستور پزشک توجه نکند، او را به "امین آباد" منتقل میکنند. اما در این مدت نه داروهایش را به او دادند و نه حتی به ابتلایش به کرونا توجهی کردند.
حالا بعد از یک ماه نامه مینویسم تا بگویم که همسرم را در حالیکه به خاطر قطع داروهایش، نیمی از بدنش فلج شده، به "امین آباد" منتقل کردهاند. چرا؟ چرا داروهایش را به او ندادید؟ ما که هر ماه خودمان داروها را تهیه کردیم، در حالیکه تهیه و ارایه داروهایش وظیفه شما بود. طبق توصیه پزشک معالج بهنام در خارج از زندان، مصرف داروهای بیماریاش که "اختلال پنیک" تشخیص داده شده، با داروهای خوابآور تداخل دارد و میتواند باعث بروز خطر جسمانی برای او شود. این مساله را هم به زندان اعلام کردیم اما هیچ توجهی نکردند و هر شب به او ۱۴ تا ۱۷ قرص خواب دادند. تا ناگهان نصف بدنش از کار افتاد. شنبه پنجم مهر، بهنام به دلیل عدم ارایه داروهایش توسط زندان، دچار تشنج شد و زمین خورد و نیمی از بدنش فلج شد. او را به بهداری منتقل کردند و ابتدا گفتند به بخش مغز و اعصاب بیمارستان رازی فرستاده خواهد شد. اما ناگهان خودش خبر داد که او را در بخش "ابوریحان" تیمارستان "امین آباد" نگهداری میکنند. ما حتی نمیدانیم در تیمارستان چه داروهایی برای او تجویز کردهاند. نمیدانیم با بهنام چه میکنند. به همبندیهای بهنام گفتهاند که او به درخواست خود به تیمارستان منتقل شده است.
آخر کدام انسان عاقلی به خواست خود، دیوانهخانه میرود؟ یک ماه پیش در نخستین نامه سرگشادهام نوشتم که من از این همه بیعدالتی به صدا درآمدهام و جمهوری اسلامی را مسوول جان همسرم میدانم. من صالحه حسینی، طی این نامه سرگشاده، از مقامات قضایی میخواهم تا هرچه سریعتر همسرم را از "امین آباد" خارج کنند و داروهایش را در اختیارش قرار دهند. مقامات قضایی مسوولیت دارند تا بهنام را به پزشکی قانونی ببرند تا مشخص شود که او تحمل حبس ندارد. بار دیگر تاکید میکنم که جان بهنام در خطر است و از همه کسانیکه صدای من را میشنوند، درخواست کمک دارم.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر