مقامات سیاسی افغانستان آمار دقیقی از جنگجویان لشکر «فاطمیون» ندارند. سال گذشته بود که یکی از فرماندهان نیروی «قدس»، این شاخه نظامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به «ایرانوایر» گفت بین ۲۵ تا ۳۰ هزار جوان افغانستانی به عضویت لشکر فاطمیون در آمدهاند. آماری از تلفات این لشکر در دست نیست، همانطور که معلوم نیست چندین نفر از آنها به افغانستان بازگشتهاند. آنچه معلوم است اما زندگی آنها زیر سایه ترس و ناامنی قرار دارد. بسیاری برای درآمد و وعدههای جمهوری اسلامی به این لشکر پیوسته بودند و برخی از روی باورهای ایدئولوژیک.
«محمد داوود» یکی از جنگجویان فاطمیون است که در پاکسازی منطقه «پالمیرا» سوریه نقش داشت. او میگوید به خاطر «مقدسات» علیه «داعش» جنگید اما حالا، بعد از هفت دوره شرکت در جنگ، ناچار شده است به کارگری بازگردد و دیگر از حمایتهای مالی جمهوری اسلامی خبری نیست.
نام او را برای حفظ امنیتش، مستعار انتخاب کردهایم.
***
«روز سختی بود؛ همانروز که برای آزادسازی پالمیرا با داعش میجنگیدیم. سلاح داعش قوی بود و جنگ شدیدی جریان داشت. فکر کنم ساعت دو بعدازظهر بود که مقاومت دشمن شکست خورد. پنج نفر از دوستانم در منطقه دشمن شهید شدند. فرمانده هم زخمی شده بود اما حاضر به عقبنشینی نبود. بالاخره داعش را شکست دادیم. برای من بحث مالی مطرح نبود. وقتی ظلم داعشیهای وحشی را علیه مردم شیعه دیدم، تصمیم به جنگ با داعشیها گرفتم؛ به خاطر دفاع از مقدسات ما.»
پنج سال از زمان عضویت او در لشکر فاطمیون گذشته است. محمد داوود میگوید بیش از هفت بار زیر پرچم فاطمیون در سوریه جنگیده است. ۲۲ سال دارد. پنج سال پیش، او زیر ۱۸ سال سن داشت که از نظر حقوق بینالملل، کودک محسوب میشد.
اگرچه خاطراتش از جنگ و به ویژه روز پاکسازی در پالمیرا سوریه تلخ و برایش آزار دهنده است اما شکست داعش را نتیجه فداکاریهای لشکر فاطمیون میداند.
لشکر فاطمیون شاخه نظامی سپاه قدس پاسداران ایران بود که از مهاجران و شهروندان افغانستانی تشکیل میشد. جمهوری اسلامی با وعدههای مالی و اعطای مدارک هویتی به مهاجران و خانوادههایشان در ایران، دهها هزار افغانستانی را برای جنگ در جهت منافع ایران و سوریه راهی جنگ کرد؛ وعدههایی که بعد از پایان حضور آنها در این واحد نظامی، بیسرانجام ماند و زندگی دهها هزار افغانستانی و خانوادههایشان را مورد تهدید قرار داد. هنوز مشخص نیست که چند نفر از افغانستانیها در این جنگ کشته شدهاند.
محمد داوود پیش از پیوستن به لشکر فاطمیون، کارگر ساختمان بود. او پیش از بالا رفتن ناگهانی نرخ ارز و افت ارزش پول ایران، زندگی بهتری داشت و میتوانست از درآمد کارگری به دیگر اعضای خانوادهاش هم کمک کند. اما در پی جنگ سوریه و راه افتادن لشکر فاطمیون، به این واحد نظامی پیوست. او هم مثل بسیاری از اعضای این لشکر، حاضر نیست جزییاتی از چگونگی پیوستنش به فاطمیون بدهد و میگوید اجازه ارایه جزییات ندارد.
محمد داوود میگوید پس از ثبتنام در این لشکر، به مدت سه هفته در ایران آموزش نظامی دیده بود؛ تمرینهایی که بیشتر در شب انجام میشدند. در آن پادگان نظامی، هر فرمانده مسوولیت آموزش بیش از ۲۰ عضو تازه وارد فاطمیون را داشته است. حملات چریکی، کار با سلاحهای سبک و چگونگی فرار هنگام محاصره از جمله آموزشهایی بودهاند که محمد داوود به در این دوره فرا گرفته است.
بعد از سه هفته آموزش، او به همراه بیش از ۷۰ جنگجوی دیگر، از «فرودگاه بینالمللی امام خمینی»، ایران را به مقصد سوریه ترک میکند: «وقتی به سوریه رسیدیم، ما را به یک میدان نظامی بردند. چند فرمانده ایرانی حضور داشتند و بقیه همه رزمندگان فاطمیون بودند. یک هفته هم در سوریه آموزش دیدیم تا با منطقه روی نقشه آشنا شویم.»
او در بخش پیادهنظام نیروی شناسایی فاطمیون فعالیت داشته و هفت بار برای جمهوری اسلامی و سوریه جنگیده است.
با فروکش کردن جنگ در سوریه، انگار که ماموریت اعضای لشکر فاطمیون به پایان رسیده باشد، بسیاری عزم بازگشت به ایران یا افغانستان میکنند. محمد داوود که خودش را «جنگجوی ماهر» در سوریه توصیف میکند هم بالاخره احساس میکند وظیفهاش را، یعنی «دفاع از مقدسات تشیع» انجام داده است و از عضویت در این لشکر انصراف میدهد.
به گفته خودش، در روزهای نخست پایان یافتن ماموریتش در سوریه، زندگی خوبی داشته است: «دولت ایران در کنار حمایت مالی، هر از گاهی مواد غذایی اهدا به ما میکرد.»
اما این حمایتها دوامی نداشتند و کمکهای دولتی قطع میشوند و او دوباره کارگر میشود.
البته خودش هم قصد ماندن در ایران ندارد و میخواهد سرنوشت پارهپاره شدهاش را در جنگ، به اروپا بکشاند تا بلکه روزگار، دنیای بهتری برای او در پیش داشته باشد؛ به ویژه حالا که پس از شیوع کرونا، کارگری هم در ایران رونقی ندارد و محمد داوود نیز مثل بسیاری دیگر از مهاجران افغانستانی، بیش از پیش در مشکلات مالی قرار گرفته است. هرچند خودش هم میداند که حتی رفتن از ایران و افغانستان نیز نمیتواند جنگی را که او از نزدیک لمس کرده است، از خاطراتش محو سازد.
محمد داوود از ماندگاری در ایران هم میترسد و احساس امنیت ندارد؛ مثل هزاران عضو این لشکر نظامی که پس از بازگشت به افغانستان نیز احساس امنیت ندارند. مقامات سیاسی افغانستان تایید کردهاند که با اعضای فاطمیون برخورد خواهند کرد. یکی از نگرانیهای مهم از بازگشت اعضای این لشکر به افغانستان، ادامه استفاده جمهوری اسلامی از آنها، اینبار در خاک خودشان است.
این سربازهای بازگشته به وطن از سوی نیروهای شبهنظامی و تروریستی هم مورد تهدید قرار دارند. داعش در افغانستان قدرت گرفته و امنیت اعضای فاطمیون از سوی آنها نیز مورد تهدید است.
جنگ چندین ساله سوریه جانهای بسیاری گرفت و انسانهای بیشماری را آواره کرد. در این میان، افغانستانیها نیز برای جنگیدن به نفع جمهوری اسلامی و سوریه جان داده و آنهایی که زنده ماندهاند، نه امنیت جانی دارند و نه امنیت مالی. هرچند هم که همچنان معتقد مانده باشند، مثل محمد داوود، احساس ناامنی دارند.
وقتی خواستیم از او بیشتربپرسیم، از جایش بلند شد، دستی تکان داد و گفت: «برادر، همینقدر بس است. دیگر از من چیزی نپرس. خدانگهدار. لبیک یا زینب!»
شما هم میتوانید خاطرات، مشاهدات و تجربیات خود از قاچاق انسان، پناهندگی و مهاجرت به اشتراک بگذارید. اگر از مسئولان دولتی یا افراد حقیقی و حقوقی که حق شما را ضایع کردهاند و یا مرتکب خلاف شدهاند شکایت دارید، لطفاً شکایتهای خود را با بخش حقوقی ایران وایر با این ایمیل به اشتراک بگذارید: info@iranwire.com
مطالب مرتبط:
پرچم فاطمیون و داعش در یک قاب؛ نگرانی از ایجاد جنگ داخلی در افغانستان
سیاستهای عبدالله عبدالله برای مهاجران افغانستانی، لشکر فاطمیون و مداخلات ایران چیست؟
مسدود شدن کارتهای عابر بانک مهاجران افغانستانی در ایران
زندگی پر فراز و نشیب یک جنگجوی لشکر فاطمیون
سیاست اشرف غنی در صورت پیروزی در انتخابات برای مهاجران و لشکر فامطیون چیست؟
آموزش آمریکا در خدمت لشکر فاطمیون ایران
هرات؛ خط مقدم مبارزه با کرونا در اثر بازگشت مهاجران افغانستانی
ایران باید به خانوادههای نوجوانان قربانی لشکر فاطمیون غرامت بپردازد
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر