«شهیندخت مولاوردی»، مشاور سابق رییسجمهوری ایران در کانال تلگرام خود روز بینالمللی خانواده را تبریک گفته و نوشته است: «ساختار خانواده در دهههای گذشته تغییر کرده است اما سازمان ملل همچنان خانواده را واحد اصلی جامعه میداند. امسال با توجه به شیوع ویروس کرونا تاکید این روز بر اهمیت سرمایهگذاری در سیاستهای اجتماعی برای حمایت از خانوادههای آسیبپذیر در بحرانهاست.» او برای این تبریک از طرح گرافیکی سازمان ملل استفاده کرده که خانواده را بهصورت واحدهایی متشکل زن و مرد، دو مرد و دو زن همراه با فرزند نشان میدهد. این طرح نشانی از به رسمیت شناختن ازدواج همجنسگرایان است. مولاوردی پس از انتشار این پست موردانتقاد کاربران ارزشی، منتقدان دولت روحانی و مذهبیون افراطی قرار گرفته و متهم به تبلیغ همجنسگرایی شده است. او پست خود را حذف کرده اما اسکرینشاتهای پست او در شبکههای مجازی بهخصوص توییتر از سوی کاربران ارزشی بارها به اشتراک گذاشته شده است و آنها با هشتگ «محاکمه» او را مورد حمله و توهین قرار دادهاند. کاربران ارزشی به کاربرانی گفته میشود که از سوی حکومت و برای تبلیغ آرمانها و ارزشهای جمهوری اسلامی تربیت میشوند.
«علیرضا زاکانی»، که از او بهعنوان یکی از نامزدهای ریاست مجلس یازدهم یاد میشود در توییتی نوشته است روز جهانی خانواده «مقدمهای شد که خانم مولاوردی مشاور آقای روحانی با اعلام تغییر ساختار خانواده عکسی با دو نماد همجنسبازی را بهعنوان ساختارهای متفاوت خانواده منتشر نماید. این سقوط اخلاقی یا فقدان فهم حداقلی از خانواده میبایست از سوی آقای روحانی محکوم شود.»
وضعیت شهیندخت مولاوردی و نوشته پاکشده او را با گفتههای «محمود کریمی»، مداح مورد اعتماد دفتر آقای خامنهای قابلمقایسه است که بهتازگی در یک برنامه مذهبی که به طور مستقیم از تلویزیون جمهوری اسلامی پخش میشد امام سوم شیعیان را فردی توصیف کرده بود که در بازی تختهنرد شرطبندی میکرد و گونی برنج میباخت. تردیدی نیست که اگر این اظهارنظر که از سوی کریمی گفته شده، از سوی کسی گفته شده بود که موردحمایت دفتر آیتالله خامنهای نبود، یا فورا بازداشت میشد و یا دستکم به دادگاه احضار میشد و مدتها باید درگیر تامین وثیقه و روشن شدن وضعیت خود بود.
در جمهوری اسلامی ایران یکی از ابزارهای حذف رقبای سیاسی، استناد به اظهارات و نوشتههای افراد و متضاد نشان دادن آن با آموزههای شیعه و مقدسات سیاسی همچون آیات الله روحالله خمینی یا علی خامنهای است اما گروهی پیروز این روش است که دستگاههای امنیتی، زندان و قوه قضاییه را در اختیار دارد و رقیب را با ابزار بازداشت یا حکم قضایی از سر راه برمیدارد.
در بسیاری از این موارد رقبای حذفشده حتی در پی کسب قدرت یا منصب یا جایگاهی هم نیستند و صرفا از یک موضوع انتقاد میکنند یا در مقام تصمیمسازی همانند شهیندخت مولاوردی یک نکته را یادآوری میکنند.
در کشورهای دموکراتیک، رقبا از اظهارات و گفتههای یکدیگر در رقابتهای سیاسی و حزبی استفاده میکنند اما به دلیل وجود دادگستری و نهاد قضایی مستقل و حرفهای، هرگز به دلیل اظهارنظر به بازداشت و زندان نمیافتند درحالیکه در جمهوری اسلامی ایران در مواردی حتی افراد به دلیل اظهارنظر به اعدام هم محکوم شدهاند.
«هاشم آقاجری»، سیاستمداری که دهه ۱۳۸۰ در ایران درباره تقلید از مراجع شیعه اظهارنظر کرده بود، بازداشت، محاکمه و به اتهام «سب النبی» حکم اعدام گرفت. هرچند این حکم هرگز اجرا نشد.
ممکن است که گروه پیروز سرمست از قدرت بیحدوحصر خود و سوار بر احساسات مذهبی گروهی از مردم مدتی موفقیتهای سیاسی خود را با این روش تضمین کند اما حتی اگر در آینده نزدیک کشور هم دموکراسی قابلتصور نباشد، تغییرات سیاسی مثل تحول در کادر رهبری، ممکن است ورق را به ضرر آنها برگرداند.
در دوره رهبری آیتالله خمینی، سیاستمداران چپگرای جمهوری اسلامی ایران که اصلاحطلبان دهه ۸۰ و ۹۰ را شکل دادند، موردحمایت او بودند و مصونیت نسبی نسبت به گروههای راستگرا داشتند. با شروع دوره رهبری آیتالله خامنهای وضعیت برعکس شد و راستگرایان کلیددار بازداشتگاه و زندان و محاکم شدند.
تضمینی وجود ندارد که مصونیت مطلق اطرافیان آیتالله خامنهای پس از پایان رهبری او هم برقرار باشد. در چنین وضعیتی گروه حاکمان جدید مانند دوره انتقال رهبری از خمینی به خامنهای، ممکن است که در پی انتقام از افرادی باشد که در سی سال دوره رهبری آیتالله خامنهای با مصونیت کامل، دست به هر اقدامی که خواستند زدند و هیچ ابزار قانونی هم مانع آنها نمیشد.
مطالب مرتبط:
پایان ناخوشایند یک فمنیست دولتی
معاون رئیس جمهور که به اسلام و رهبری التزام ندارد کیست؟
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر