ویروس کرونا ۷۸۳ هزار نفر را بی‌کار کرده و این بی‌کاری هم منجر به زایش گروه جدیدی از زبالهگردها در شهرهای کوچک و بزرگ ایران شده است.
«مسعود بابایی»، مدیرکل بیمه بی‌کاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفته از ۲۳ اسفند ۱۳۹۸ تا ۹ اردیبهشت ۱۳۹۹، ۷۸۳ هزار بی‌کار شده در شرایط بحران کرونا درخواست بیمه بی‌کاری ثبت کرده‌اند که با درخواست ۶۵۴ هزار نفر از آن‌ها موافقت شده است.
بابایی گفته برای پرداخت بیمه بی‌کاری به این تعداد از افراد، بودجه‌ای معادل پنج هزار میلیارد تومان نیاز است که در صورت تامین، پرداخت خواهد شد.
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی هم در تازه‌ترین گزارش خود با در نظر گرفتن سه سناریو، برآورد کرده است بین دو میلیون و ۸۷۶ هزار نفر تا بیش از شش میلیون و ۴۳۱ هزار نفر از شاغلان در ایران در پی شیوع ویروس کرونا، شغل خود را از دست خواهند داد.
این اظهارات و گزارش نشان می‌دهند دولت با موج عظیمی از بی‌کاری در آینده مواجه خواهد شد. این در حالی است که تاکنون در تامین بودجه حمایتی از ۶۵۳ هزار نفر از آن‌ها ناکام بوده است.
جمعیت قابل توجهی از این بی‌کاران را کارگران روزمزد و صاحبان کسب و کار‌های خرد تشکیل می‌دهند.
در روزهای اخیر، خبرهایی مبنی بر افزایش زباله‌گردی در شهرهای مختلف ایران منتشر شده است. روند رو به رشد زباله‌گردی با افزایش بی‌کاری بی‌ارتباط نیست.
نوع رفتار و روش جمع‌آوری زبالهگردهای جدید در کوچه و خیابان‌ها، مسوولان شهرداری و سازمان بهزیستی را به این نتیجه رسانده است که آن‌ها گروه جدیدی از زبالهگردها هستند که محصول بحران کرونا در ایران محسوب می‌شوند.
کارگران «کارخانه قند فسا» از جمله زبالهگردهای نوپایی هستند که در پی تعطیلی این کارخانه و دریافت نکردن هفت ماه حقوق خود، برای گذراندن امورات زندگی مجبور به جمع کردن و فروختن پلاستیک کهنه و زباله شده‌اند.
«هادی محدود»، یک عضو شورای کارگری این کارخانه گفته است: «کسی به دادمان نمی‌رسد و صدایمان را نمی‌شنود و در حال حاضر مسوولان فقط به ما وعده می‌دهند.»
او افزوده است که بیشتر کارگران کارخانه قند فسا به دلیل بی‌کاری و نبود شغل، خانه‌نشین و بعضی از آن‌ها نیز برای تامین هزینه‌های زندگی خود مجبور به جمع‌آوری پلاستیک شده‌اند که به نظر می‌رسد بحران کرونا نیز در تشدید این وضعیت بی‌تاثیر نبوده باشد.
استان مرکزی از دیگر استان‌هایی است که گزارش شده پس از شیوع ویروس کرونا در این استان، آمار زبالهگردهای آن از ۵۰۰ نفر به هزار و ۲۰۰ نفر افزایش یافته است.
«حمیدرضا قناتی»، سرپرست مدیریت پسماند شهرداری اراک این آمار را اعلام کرده است: «تا قبل از شیوع ویروس کرونا، حدود ۵۰۰ زباله‌گرد در کلان‌شهر اراک گزارش شده بود اما به دنبال تعطیلی برخی مشاغل، شمار این افراد بالغ بر یک‌هزار و ۲۰۰ نفر شده است.»
قناتی افزوده است: «زباله‌گردی از عوامل مهم افزایش انتشار ویروس کرونا است و افزایش بیش از دو برابری افرادی که پس از شیوع ویروس به این کار در این شهر می‌پردازند هم نگران کننده شده است.»
«مالک حسینی»، سرپرست سازمان رفاه و خدمات اجتماعی شهرداری تهران از دیگر مقام‌هایی است که در روزهای اخیر از فعالیت زبالهگردهای جدید در پی افزایش حجم زباله در شهر تهران خبر داده است.
حسینی گفته در پی شیوع ویروس کرونا، زباله‌گردی در تهران ممنوع شده است و پیمان‌کاران طرف قرارداد با شهرداری در امر تفکیک زباله فعال نیستند اما زبالهگردهای جدیدی فعالیت خود در این شهر را آغاز کرده‌اند.
او گفته است: «نوع رفتار و فعالیت {این زبالهگردها} نشان می‌دهد که به تازگی وارد چرخه زباله‌گردی شده‌اند.»
از افزایش جمعیت زبالهگردها در ایران که از همین چند هفته اخیر شروع شده است، باید به عنوان یکی از سریع‌ترین تبعات اقتصادی و اجتماعی ویروس کرونا در ایران نام برد.
زبالهگردهای نوپا تنها یکی از مصادیق جامعه پساکرونایی در ایران است؛ جامعه‌ای که سال‌ها است با ورشکستگی واحد‌های تولیدی، بی‌کاری کارگران و عمیق‌تر شدن انواع آسیب‌های اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کند.
معتادان متجاهر، خیابان‌خواب‌ها و گور‌خواب‌ها، کلیه‌فروشان، بچه فروشان و اجاره‌دهندگان رحم همگی هم‌چون زبالهگردها در زمره گروه‌های آسیب‌خورده اجتماعی تقسیم‌بندی می‌شوند که در میان ۱۹ میلیون حاشیه‌نشین جای گرفته‌اند.
حاشیه‌نشین‌ها از ابتدا ۱۹ میلیون نفر نبودند اما به تدریج و بنا به هزاران دلایل ریز و درشت اقتصادی و اجتماعی، به تدریج تعداد بیشتری کار و زندگی خود را از دست داده و از شدت فقر و نداری، به حاشیه شهرها پناه برده‌اند.
پساکرونا در ایران را باید دوران افزایش دوباره جمعیت حاشیه‌نشین در شهرهای مختلف دانست؛ افزایشی جمعیتی ناشی از بی‌کاری دو تا شش میلیون نفر که هنوز معلوم نیست چه تعداد از آن‌ها برای آینده‌ای نامعلوم به خاک سیاه بنشینند و به جمع حاشیه‌نشینان اضافه شوند.
زباله‌گردی تنها یکی از مظاهر غم‌انگیز حاشیه‌نشینی در ایران است که شاید راحت‌ترین و کم‌هزینه‌ترین کار برای تازه بی‌کارانی باشد که دیگر نانی در سفره ندارند.
مطالب مرتبط:
مرگ زبالهگردها از گرسنگی یا کرونا؟
بازار کار «زنان زباله‌گرد» در محرم بهتر است
یک فعال حقوق کودکان: کودکان زباله‌گرد چه‌طور با کرونا کنار می‌آیند؟
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر