خبر درگذشت «محمد جمشیدی»، مدرس سنتور و برادرش «مجید» در اثر ابتلا به «کرونا» از روز گذشته در شبکههای اجتماعی منتشر شد. محمد روز ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ در گذشت و برادرش یک هفته پس از او.
پزشکان علت درگذشت محمد جمشیدی را ایست قلبی بر اثر تشدید علایم آنفولانزا ذکر کرده بودند. اما یک هفته پس از برگزاری مراسم تشییع عمومی و خاکسپاری او، به خانوادهاش اطلاع میدهند پاسخ تست کرونا وی مثبت بوده است. «ایرانوایر» با یکی از بستگان خانواده جمشیدی در اینباره مصاحبه کرده است.
***
«مرگ آقای جمشیدی مصادف شد با روزهای پیش از انتخابات که اصلا بحث کرونا مطرح نبود و تصور همگان از بیماری با این مشخصات، همان آنفولانزا بود. از ایشان نمونهبرداری کرده بودند بدون آنکه خانوادهاش در جریان باشند. تازه یک هفته پس از فوت ایشان، به خانوادهاش گفتند جواب آزمایش آقای جمشیدی آمده است و ایشان در اثر ابتلا به کرونا از دنیا رفتهاند. خانواده واقعا هنوز نمیدانند چه اتفاقی افتاده است.»
این گفتههای «هومن» (نام مستعار)، یکی از بستگان محمد جمشیدی، هنرمند، مدرس سنتور و فرهنگی بازنشسته گیلانی است که ۲۳ بهمن امسال پس از شدت گرفتن سرفههایش و تب شدید، به «بیمارستان پیروز» لاهیجان منتقل شد و ۳۰ بهمن، پس از هشت روز بستری در این بیمارستان، به علت ایست قلبی درگذشت. او روز بعد از مرگ، در لاهیجان تشییع و در زادگاهش سیاهکل به خاک سپرده شد.
مجید جمشیدی، برادر کوچکتر محمد که ساکن لنگرود بود، چهارشنبه ۳۰ بهمن، همزمان با درگذشت برادر بزرگترش، نخستین نشانههای ابتلا به کرونا را بروز داد. اما پس از چند ساعت بستری شدن، او را از بیمارستان مرخص کردند. محمد جمشیدی هم که پنجشنبه اول اسفند در مراسم خاکسپاری برادرش حاضر شده بود، یک هفته بعد درگذشت.
ظهر چهارشنبه ۳۰ بهمن، همان ساعاتی که پیکر محمد جمشیدی را برای تحویل به خانوادهاش به سردخانه بیمارستان پیروز منتقل میکردند، «کیانوش جهانپور»، رییس مرکز روابط عمومی و اطلاعرسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از مثبت شدن آزمایشات اولیه دو مورد مشکوک به ابتلا به ویروس کرونا در قم خبر داد.
البته او یک روز پیشتر، در روز سهشنبه ۲۹ بهمن گفته بود: «۴۵ روز است میگوییم کرونا ندیدهایم و کم مانده است دبیرکل سازمان ملل بیاید بگوید در ایران کرونا ندیدهایم.»
کمتر از پنج ساعت بعد، این بار «محمدرضا قدیر»، رییس «دانشگاه علومپزشکی» قم خبر داد که دو بیمار سالمند مبتلا به ویروس کرونا در این شهر فوت کردهاند. این خبر البته با یک روز تاخیر اعلام شد. چرا که ۲۹ بهمن خبر فوت دو نفر بر اثر کرونا در قم منتشر شده بود اما مقامات دانشگاه علوم پزشکی قم آن را تکذیب کرده بودند. این تکذیب تنها یک روز دوام آورد.
همان روز فوت محمد جمشیدی، پزشک قانونی مستقر در بیمارستان پیروز در گواهی فوت او، علت مرگ را ایست قلبی به خاطر ابتلا به آنفولانزا نوشت. اما در همان حال، بی آن که به خانواده جمشیدی اطلاع داده شود، از او نمونهگیری کرده و برای تست کرونا، به تهران فرستاده بودند.
به گفته هومن، محمد جمشیدی نارسایی قلبی داشت و زمانی هم که در بخش مراقبتهای ویژه بستری بود، با تشدید علایم بیماری، قلبش از کار میایستد: «علایم بیماری آقای جمشیدی همان علایمی بود که با الان به عنوان علایم احتمال ابتلا به کرونا از آن اسم برده میشود. تب، سرفه و در نهایت مشکلات تنفسی و از روز نخست هم به عنوان بیمار آنفولانزا بستری میشود. نه دکترها و نه پرستارها فکر نمیکردند ایشان کرونا گرفته باشد و حتی یکبار هم بحث آن مطرح نشد.»
نداشتن کیتهای تست کرونا در بیمارستان پیروز و در نتیجه، عدم تشخیص درست این بیماری با توجه به شباهت علایم آن با آنفولانزا و اطمینان خاطری که مقامات وزارت بهداشت از نبود کرونا در ایران میدادند، موجب میشود کادر درمانی و خانواده جمشیدی با محمد همچون یک بیمار مبتلا به آنفولانزا برخورد کنند و پروتکلهای حفاظتی را هنگام تماس با او رعایت نکنند.
ادعای عدم اطلاع وزارت بهداشت از وجود موارد مشکوک به کرونا و ابتلای قطعی به این بیماری در ایران تا پیش از اعلام رسمی آن در روز چهارشنبه ۳۰ بهمن، محل تردید جدی است. پیش از این تاریخ، دستکم در یک مورد، ۱۳ بهمن خبری در مورد قرنطینه طبقه پنج هتل «اسپیناس» تهران به خاطر اقامت یک بیمار مبتلا به کرونا در اتاق ۵۰۷ این هتل منتشر شد.
یکی از کارمندان اسپیناس درباره همین موضوع به «ایرانوایر» میگوید: «همان روز ۱۳ بهمن، فوریتهای پزشکی با ماسک و لباسهای مخصوص در هتل حاضر شدند و اقدامات درمانی را برای فرد مبتلا شروع کردند. اما او را از هتل نبردند و همانجا ماند. ولی طبقه پنجم را کامل قرنطینه کردند و ما اصلا اجازه نداشتیم پای خود را آنجا بگذاریم. بعد او را بردند و قرنطینه برداشته شد. البته یکی از همکاران ما را هم به اتهام پخش خبر حضور میهمان چینی مبتلا به کرونا در هتل، همان روزهای اول اخراج کردند.»
اما پنهانکاری وزارت بهداشت در اطلاعرسانی درباره موارد مشکوک به کرونا و فراهم نکردن امکانات لازم برای گرفتن تست این ویروس از بیماران، موجب به خطر افتادن سلامت افراد بیشتری شده است. هومن میگوید اتاقی که جمشیدی را در آن بستری کرده بودند، به اسم ایزوله بوده است: «یعنی بر اساس مقررات بیمارستانی، ایزوله به حساب میآمد اما درش بسته نبود و هر کسی میتوانست برود و بیاید. کسی هم به همراه ایشان یا ما که آنجا برای ملاقات میرفتیم، نمیگفت باید لباس مخصوص بپوشید. خود کادر درمانی هم لباس مخصوص تنشان نبود. اصلا کسی نمیدانست ایشان کرونا دارد که مراقب این مسایل باشد.»
همزمان با فوت محمد جمشیدی هم با وجود اینکه وزارت بهداشت مواردی از ابتلا و مرگ بر اثر کرونا را اعلام کرده و از او هم برای تست کرونا نمونهبرادری شده بود اما هیچ اقدامی برای نگهداری پیکر وی در سردخانه تا رسیدن نتیجه آزمایش انجام نمیشود: «پیکر را تحویل ما دادند و به همان روش مرسوم کفن، در لاهیجان تشییع و در سیاهکل که محل تولدش بود، با حضور جمع کثیری از مردم به خاک سپرده شد.»
مشخص نیست چه زمانی پزشکان به احتمال ابتلای محمد جمشیدی به کرونا پی برده و از او برای انجام تست نمونهبرداری کردهاند و چرا تا یک هفته پس از درگذشت وی، در این مورد به خانوادهاش چیزی نگفتهاند.
هومن میگوید تا حالا که بیش از دو هفته از شروع دوره آشکار بیماری محمد جمشیدی میگذرد، علایمی از بیماری در فرزندان و همسر محمد جمشیدی که مرتب نزدیک و همراه او بودهاند، دیده نمیشود: «البته نمیدانیم واقعا کسی بیمار شده است یا نه. آنها خودشان را فعلا قرنطینه کردهاند و ما هم همین کار را کردهایم و کار دیگری از دست ما برنمیآید. منتظریم ببینیم چه میشود.»
به گفته هومن، راه اطمینان از اینکه خانواده و نزدیکان محمد جمشیدی و دستکم اعضای درجه یک خانواده او به کرونا مبتلا نشدهاند، انجام تست کرونا است. اما تلاش آنها برای تست گرفتن تا حالا بینتیجه مانده است: «اعضای خانواده میخواهند تست کرونا انجام دهند. درخواست هم کرده و پیگیر هم شدهاند. بیمارستان و مقامات پزشکی به آنها گفتهاند کیت تست کرونا در ایران بسیار کم است و به خاطر کمبود شدید، اصلا امکانش نیست. حتی پزشک معالج محمد جمشیدی به خانوادهاش گفته کمبود در حدی است که این تست عملا فقط برای کسانی که فوت شدهاند، گرفته میشود تا تشخیص علت مرگ به علت کرونا قطعی شود و در آمار بیاید.»
هومن میگوید او باید روشن کند که محمد جمشیدی و برادر کوچکترش مجید در سالهای اخیر دیدار و ارتباط چندانی با هم نداشتند و برای همین، مجید بیماری را نه از برادرش که از طریق دیگری گرفته است: «روز چهارشنبه هفتم اسفند به نظر میرسد حال مجید جمشیدی بهتر شده و یا به درخواست خودش یا تشخیص پزشک (من نمیدانم)، از بیمارستان مرخص میشود. اما وقتی به خانه میرسد، دوباره حالش بد میشود و به کما میرود. او را به بیمارستان برمیگردانند که در همان جا فوت میکند.»
مجید جمشیدی، دبیر ادبیات، مدیر آموزشگاه موسیقی «سماع» در لنگرود و مدرس سنتور، برادر کوچکتر محمد، عضو دوم خانواده جمشیدی بود که چهارشنبه هفتم اسفند درگذشت. مجید جمشیدی که ساکن لنگرود بود، چهارشنبه ۳۰ بهمن، نخستین نشانههای ابتلا به کرونا را بروز داد. اما پس از چند ساعت بستری شدن، از بیمارستان مرخص شد. آقای جمشیدی با بدتر شدن حالش، شنبه سوم اسفند در بیمارستان «رازی» رشت بستری شد و ساعت هفت بعدازظهر چهارشنبه هفتم اسفند ۱۳۹۸، در سن ۴۷ سالگی در همین بیمارستان درگذشت.
اما نکته نگرانکنندهای که به گفته هومن از جمله دلایل گسترش سریعتر کرونا در گیلان هم هست، عدم رعایت مواردی است که برای شیوه مواجهه با بیمار کرونایی تعریف شده است: «اینجا قرنطینه به این معنا که فرد بیمار واقعا قرنطینه شود و کسانی هم که با او در تماس بودهاند تا زمان گرفتن جواب آزمایش قرنطینه شوند اصلا وجود ندارد. اصلا تست نمیگیرند که بدانند نزدیکان یک فرد به ویروس آلوده شدهاند یا نه و بعد هم قرنطینهای در کار نیست. این قدر وضعیت بحرانی است که کسی به فکر این اقدامات نیست و عملا امکانش وجود ندارد. دستکم من ندیدهام و برای کسانی که میشناسم و از جمله برای خانواده جمشیدی شاهد چنین چیزی نبودیم.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر