هرلحظه به تعداد تجمعکنندگان اضافه میشود و شعارها سمتوسوی تندتری پیدا میکند. اینجا زیر پل حافظ و روبهروی در دانشگاه صنعتی امیرکبیر است. جمعیت دو پشته ایستاده و شعار میدهد: «این همه سال جنایت مرگ بر این ولایت»
فراخوان این تجمع امروز صبح پس از اعتراف جمهوری اسلامی به هدف قرار دادن هواپیمای مسافربری اوکراین در شبکههای مجازی منتشر شد.
قرار بود این گردهمایی به یاد کشتهشدگان هواپیما ساعت ۵ونیم آغاز شود اما جمعیت از قبل از ساعت ۵ جمع شده بودند. «مسوول بیکفایت! استعفا استعفا» این اولین شعار بود اما یکباره یکی از داخل جمعیت گفت: «استعفا چه فایدهای دارد؟ اینها باید محاکمه شوند.» چند ثانیه بعد همه باهم شعار میدادند: «استعفا کافی نیست، محاکمه لازم است»
حضور نیروهای امنیتی و لباس شخصی از ابتدای شکلگیری تجمع در بین جمعیت مشهود بود اما شعارها که تندتر شد نیروهای یگانویژه موتورسوار با موتورهایشان از بین مردم معترض رد میشوند. مردم هو میکنند و با شعار «بیشرف، بیشرف» بدرقهشان میکنند.
شعار «کشته ندادیم که سازش کنیم، رهبر قاتل رو ستایش کنیم» یکی دیگر از شعارهای معترضانی است که روبهروی در دانشگاه ایستادهاند و نیروهای لباس شخصی و یگانویژه را عصبانی میکند. مهمترین مشکل آنها فیلمبرداری از تجمع است. مدام به مردم و دانشجویان تشر میزنند که فیلم نگیر. یکی از تجمعکنندگان به دختری که مشغول فیلمبرداری است میگوید: «شعار بدهید اما فیلم نگیرید، فیلم گرفتن اینها را وحشی میکند.»
یکی از دانشجویان صنعتی امیرکبیر میگوید: «از صبح امروز جو دانشگاه امنیتی بود. نیروهای حراست دانشگاه خودشان در حال فیلمبرداری هستند تا بعدا با دانشجویان شرکتکننده در این تجمع برخورد کنند.» او میگوید: «قبلا هم از طریق فیلمهای تجمع با دانشجویان و حتی اساتید دانشگاه برخورد شده است. اخراج، تعلیق و...» اینها را میگوید دستش را محکمتر بالا میبرد و فریاد میزند مرگ بر دیکتاتور. بعد میگوید: «تلاش کنم اخراج نشوم که چه بشود؟ نمراتم عالی شود از هفتخوان رستم رد شوم، بورسیه شوم بروم خارج، دلتنگی را به جان بخرم. آنوقت یک روز که برای دیدار میآیم، توی هواپیما بنشینم ...» گریه امانش نمیدهد.
هوا تاریک شده است، نیروهای حراست درهای دانشگاه را بستهاند و ورود و خروج به دانشگاه را ممنوع کردهاند بااینحال مردم هنوز شعار میدهند: «به من نگو فتنهگر، فتنه تویی ستمگر» یکی از تجمعکنندگان به جمعیت اطرافش میگوید: «تو رو خدا امشب به خانه نرویم، ما باید در خیابان بمانیم. برویم مثل آبان ماه میزنند، میکشند.»
اشاره او به اعتراضات آبان ماه امسال است که پس از گرانی بنزین در شهرهای مختلف ایران شکل گرفت. این اعتراضات با سرکوب گسترده متوقف شد. سازمان عفو بینالملل در آخرین گزارش عنوان کرده که در جریان سرکوب این اعتراضات بیش از ۳۰۰ نفر کشته و هزاران نفر مجروح شدهاند.
رویترز نیز در گزارشی به نقل از منابع مطلع تعداد کشتهشدگان سرکوب آبان ماه را ۱۵۰۰ نفر عنوان کرده است. یکی از تجمعکنندگان میگوید: «این بار همهمان هم بکشند به خانه نمیرویم باید استعفا بدهند. باید استعفا بدهند.» او میگوید: «چند روز است همه دنیا را سرکار گذاشتهاند. با دروغگویی میگویند نقص فنی بوده. اگر شهروندان دیگر کشورها در این هواپیما نبودند روی این ماجرا هم سرپوش میگذاشتند.»
سمت خیابان سمیه خلوتتر است. خانمی کنار خیابان کنار پسر جوانی ایستاده و مدام گریه میکند. برای همراهی پسرش آمده، میگوید: «جلوتر نرویم همینجا خوب است.» پسر سرش را تکان میدهد و همانجا میایستد. مادرش میگوید: «از صبح گفت امروز دانشگاه شلوغ میشود. گفتم نکند بلایی سرش بیاد.» بعد اشکهایش را پاک میکند و میگوید: «همان وقت گفت اگر بخواهد بلایی سرم بیاید شما هم باشی مییاید، مگر مادر پویا کنارش نبود.»
اشاره او به پویا بختیاری یکی از کشتهشدگان اعتراضات آبان ماه در کرج است. او هم همراه مادرش در تجمع اعتراضی شرکت کرده بود که با شلیک مستقیم گلوله کشته میشود. مادرش به ایرانوایر گفته بود: «در حال شعار دادن بودم که ناگهان دیدم سیل جمعیت مردم دارند به سمت پایین بلوار، جایی که من ایستاده بودم میآیند و فریاد میزنند میکُشم، میکُشم، آنکه برادرم کشت. جسد پویا را روی دست گرفته بودند. صورت خونی پویا درحالیکه بدنش روی دست مردم حمل میشود، آخرین تصویری است که من از او در ذهن دارم. فورا او را به بیمارستان قائم کرج رساندیم که دیدیم دیر شده و او در همان لحظه شلیک گلوله جان داده است...»
نیروهای یگانویژه، گاز اشکآور پرتاب میکنند تا جمعیت پراکنده شود، مردم به خیابانهای اطراف پناه میبرند. جمعیت میدود به سمت ما.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر