«محمد رشنونژاد»، در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «تصمیم گرفتم برای مسابقات گرندپری به کشور اسراییل بروم.» او جودوکار سابق تیم ملی ایران و دارنده مدال نقره بازیهای آسیایی هنگکنگ است؛ اما دو سال قبل به کشور هلند رفت و همانجا اعلام پناهندگی کرد.
دقیقا روز اول آذر ۱۳۹۶ بود که خبر پناهندگی احتمالی محمد رشنونژاد جودوکار ایرانی در کشور هلند مخابره شد. دقایقی بعد «امیرحسین سیاحی»، دبیر فدراسیون جودو به خبرگزاری تسنیم گفت: «از وقتی متوجه غیبت محمد رشنونژاد در اردوی تیم ملی در هلند شدیم از طریق وزارت امور خارجه و سفارت ایران در هلند موضوع را پیگیری کردیم. ما تمام تلاش خود را انجام میدهیم تا او را پیدا کنیم و به ایران برگردانیم.»
ادبیات امیرحسین سیاحی نه مانند یک دبیر فدراسیون ورزشی که بیشتر شبیه به یک شخصیت نظامی و امنیتی بود. محمد رشنونژاد پس از اعلام پناهندگی اعلام کرده بود که «از فضای نظامی حاکم بر فدراسیون جودو» منزجر شده است و از حضور فرماندهان سابق سپاه پاسداران در این فدراسیون گلایه کرده بود.
اما دیگر شخصیت نظامی حاضر در ورزش ایران یعنی «محمدرضا داورزنی»، معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان نسبت به پناهنده شدن رشنونژاد واکنشی نرمتر داشت. او به خبرنگاران گفته بود: «من یک ساعت قبل با رییس فدراسیون جودو صحبت کردم و او گفت که شاید چنین بحثی مطرح باشد اما قطعی نیست. بههرحال از این اتفاقات رخ میدهد و ما پیشازاین ورزشکارانی را داشتهایم که در یک کشوری مانده و سپس برگشتهاند. در طول سال برای نزدیک به ۱۶، ۱۷ هزار نفر مجوز شورای برونمرزی صادر میشود و ممکن است یک چنین اتفاقی هم رخ بدهد.»
حالا بیش از یک سال است که محمد رشنونژاد برای تیم ملی هلند رقابت میکند. او تصمیم گرفته در یکی از مراحل انتخابی المپیک توکیو، به اسراییل سفر کند و با حریفانش مبارزه کند.
این البته نمیتواند یک تصمیم کاملا شخصی باشد. محمد رشنونژاد با پذیرفتن مهاجرت و قبول تابعیت کشوری مانند هلند، باید تابع قوانین اجتماعی این کشور شود. پیشازاین «اشکان دژاگه» که سابقه حضور در تیمهای ملی نوجوانان، جوانان و زیر ۲۳ سال آلمان را داشت و حتی در تیم ملی امید این کشور بازوبند کاپیتانی را بر دست میبست، تصمیم گرفت از همراهی تیم ملی زیر ۲۳ آلمان به اسراییل خودداری کند.
پس از خودداری اشکان دژاگه از بازی مقابل تیم اسراییلی و مصدومیت ساختگی، «ولفگانگ شويبله»، وزير كشور آلمان از تصميم دژاگه انتقاد كرد و رفتار دژاگه را همسان با «نژادپرستی» دانست. او از فدراسیون فوتبال آلمان خواسته بود شرایطی را برای حضور این بازیکن در تیم ملی این کشور فراهم نکنند.
پسازآن هم اشکان راهی تیم ملی ایران شد؛ او باید میان دور ماندن دایمی از پیراهن و بازی ملی و البته بر تن کردن پیراهن تیم ملی سرزمین پدری، یکی را انتخاب میکرد. تا پیشازاین اتفاق، اشکان دژاگه دو بار درخواست «امیر قلعهنویی» سرمربی وقت تیم ملی ایران برای قبول بازی برای ایران را رد کرده بود.
حالا رشنونژاد اما راضی از حضورش در اسراییل است. او در صفحه اینستاگرام خود نوشته: «امیدوارم نماینده خوبی برای تمام ورزشکارهای ایرانی و مردم ایران باشم تا به دنیا ثابت کنیم که ورزش از سیاست جداست.»
پیشازاین هم «رضا مددی» تلاش کرد در مبارزه داخل قفس MMA مقابل «موشه بن شیمول» اسراییلی همین را ثابت کند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر