پدرام قائمی- شهروند خبرنگار
«کیومرث هاشمی»، رییس «کمیته ملی المپيك» نامهای نوشته است خطاب به «اسحاق جهانگیری»، معاون اول رییس جمهور. او در این نامه، تمامی تلاش خود را کرده تا «ادب» را رعایت کند اما به نظر میرسد نتوانسته است لابه لای جملاتش، نگرانی خود را بابت رفتارهای نابخردانه یکی از وزیران کابینه دولت حسن روحانی پنهان کند.
خبرگزاری «مهر» از متن بلند بالایی که رییس کمیته ملی المپیک ایران برای معاون رییس جمهور نوشته، چنین تیتری را انتخاب کرده است: «عواقب تصمیمات وزارت ورزش غیرقابل جبران است».
چرا اسحاق جهانگیری؟
به «محمود گودرزی» در کابینه حسن روحانی لقب «فرزند ناخواسته» دادهاند. او پس از رد صلاحیت شدن سه گزینه اولیه روحانی برای تصدی پست وزارت ورزش وجوانان و به توصیه «مقداد نجف نژاد» که نماینده تندرو مجلس شورای اسلامی بود، بهعنوان وزیر تحمیلی به مجلس معرفی شد.
گودرزی طی نزدیک به دو سال و نیم تصدی پست وزارت ورزش و جوانان، همت خود را بیش تر روی نفوذ در فدراسیونها قرار داده است. فدراسیون های قایق رانی، وزنهبرداری، کشتی و البته تنیس و بسکتبال را در ید قدرت خود گرفته و برای بیرون کردن مدیرانی که مورد نظرش نبودند، از کم ترین کوششی فروگذار نکرده است.
محمود گودرزی را میشود نماینده دولت محمود احمدینژاد در دولت روحانی دانست؛ مردی که هرگز در جلسات هیات دولت (بنا به گفته شاهدان عینی) حق سخنرانی، اظهارنظر و حتی درخواست نداشته و بهعنوان یک ناظر شرکت میکند.
كیومرث هاشمی بهعنوان یک سیاستمدار ورزشی، از سال ۷۳ تاکنون حضوری بیوقفه در مدیریت ورزش کشور داشته است. او با دولتهای اکبر هاشمی رفسنجانی، محمد خاتمی، محمود احمدینژاد و همینطور حسن روحانی همکاری کرده و یکی از مهمترین وظایفش طی سالهای اخیر، حضور در «کمیته انتقالی»، کنار «محسن صفایی فراهانی» برای تدوین «اساس نامه فدراسیون فوتبال» بوده است.
در سال ۱۳۹۲، وقتی در انتخابات کمیته ملی المپیک ایران پیروز شد، محمود گودرزی گفت: «از اینکه یک هم استانی من رییس کمیته المپیک شده، خوشحالم!»
این تنها واکنش آقای وزیر بود به انتخاب مردی که بر اساس قوانین بینالمللی، باید نفر اول ورزش کشور باشد. ولو این که طی دوران «حکومت» آقای گودرزی بر وزارت ورزش، او کم ترین شانسی برای دخالت در امور ورزشی ایران نداشته است.
حالا مردی که خود اساس نامه فدراسیون فوتبال را نوشته است، در نامهاش به اسحاق جهانگیری مینویسد: «مطلع شدیم که اقداماتی در خصوص اصلاح تبصره ۲ ماده ۱۵ اساس نامه فدراسیونهای ورزشی جمهوری اسلامی ایران به پیشنهاد وزارت محترم ورزش و جوانان در کمیسیون اجتماعی دولت در دست بررسی و تصمیمگیری است.»
او در نامه خود سه بار بهصورت مشخص از دقت نظر و توجه معاون اول رییسجمهور به امور ورزشی نوشته و این البته به سان تعارفات اداری در نامهنگاری ایران نیست. کیومرث هاشمی دقیقاً میدانسته است برای چه کسی و با چه هدفی و از روی چه حس خطری نامهای سرگشاده می نویسد.
تغییر در اساس نامه فدراسیونها؟
چرا طرحی که از سوی وزارت ورزش و جوانان به دست رییس جمهور رسیده، باید از سوی معاون اول او مورد بررسی قرار گیرد؟
ریشه اینکه چرا کیومرث هاشمی نامه اعتراض و تذکر خود را به اسحاق جهانگیری نوشته را میتوان اول در شکافی که میان معاون اول رییسجمهور و وزیر ورزش به وجود آمده است، جستوجو کرد. جهانگیری را میتوان مهمترین منتقد محمود گودرزی در دولت دانست. جهانگیری در روزهایی که وزارت ورزش سعی داشت مهره دولت محمود احمدینژاد (حسین قریب) را بهعنوان نایبرییس به فدراسیون فوتبال تحمیل کند، بهصورت مستقیم وارد عمل شد و یار و شریک قدیم اقتصادی خود، «محمود اسلامیان» را به «علی کفاشیان» معرفی کرد. اسحاق جهانگیری از محمود گودرزی که هرگز حاضر به ملاقات با مدیران فدراسیون فوتبال نبود، خواست تا در روز انتخاب نایب رییس فوتبال، به فدراسیون برود. او هم به اجبار برای اولین و آخرین بار وارد ساختمان فدراسیونی شد که قدرتش در ید او نیست.
حالا کیومرث هاشمی بهعنوان رییس کمیته ملی المپیک ایران با توجه به شناخت کامل سیاسی از اوضاع هیات دولت و البته علم بر این که حسن روحانی فرصت و تمایل چندانی برای وقت گذرانی در حوزههای فرهنگ، ورزش و جامعه ندارد، پای پرنفوذترین معاون رییس جمهور را وسط میکشد.
او در نامهاش بهصورتی زیرکانه از افتضاحات تاریخی ورزش ایران در دوران ریاست جمهوری محمود احمدینژاد فکت میآورد، به تعلیق فدراسیون فوتبال و قایق رانی به طور غیرمستقیم اشاره میکند و بهصورت مستقیم از تذکرات و جریمههایی که پیش از المپیک ۲۰۱۲ متوجه ورزش ایران میشد، مینویسد.
وزارت ورزش گاف بزرگ و تاریخی داده است؛ محمود گودرزی طرحی را تقدیم هیات دولت کرده که بر اساس آن، وزارت ورزش و جوانان میتواند انتخاب روسای فدراسیونها را برعهده بگیرد، در اساس نامه فدراسیونها دخل و تصرف کند، ریاست مجمع و انتخابات را به هیات های استانی مورد انتصاب خود بسپارد و در یک کلام، وزیر ورزش را در نقش «ولی امر» در ورزش معرفی کند. این دقیقاً همان اتفاقی است که میتواند کلیت ورزش ایران را به حالت تعلیق درآورد؛ آنهم در آستانه رقابتهای «المپیک ریو» و البته انتخابی جام جهانی فوتبال!
وزیر ورزش:بسیج به دادم برس!
«من از بسیج و مجلس میخواهم که بساط این فدراسیون خودمختار که ابزاردست استکبار شده است را برچینند.»
این تاریخیترین جملات وزیر ورزش و جوانان بود در جمع بسیج ورزش ایران در سال ۹۳ که اشارهای مستقیم داشت به فدراسیون فوتبال. وزیر ورزش هم چنین در گفت و گوی نوروزی خود با «رادیو ورزش» در اسفندماه سال گذشته نیز گفت: «آن فدراسیونی که میخواهد مستقل باشد، بی جا میکند از ما انتظار کمک مالی داشته باشد.»
او بهصورت مستقیم در این گفتوگو گفت علی کفاشیان باید نایبرییس اول خود و همینطور دبیر فدراسیون را برکنار کند. پس از این بود که «محمدمهدی نبی» از سمت دبیرکلی برکنار شد تا «علیرضا اسدی» از سوی وزارت ورزش در فدراسیون فوتبال بهعنوان دبیرکل مشغول به کار شود.
امروز کیومرث هاشمی بهعنوان رییس کمیته ملی المپیک، به مهمترین منتقد وزیری که هیچ تناسبی با دولت روحانی ندارد، اینگونه تذکر میدهد: «با توجه به سوابق گذشته و حساسیتی که در خصوص تطبیق مقررات فدراسیونهای ملی با قوانین بینالمللی مربوطه وجود دارد، بهویژه اصل "عدم وجود هرگونه دخالت از خارج از نظام اداری و تخصصی فدراسیون" (بهطور مثال، حذف رییس فدراسیون از ریاست مجمع هیاتها و سپردن آن به مدیران کل استان که منصوب وزارت ورزش و جوانان هستند) با توجه به تجربیات گذشته، قطعاً با برخورد فدراسیونهای بینالمللی مواجه خواهد شد. کما آن که کمیته بینالمللی المپیک از آغاز سال ۲۰۱۶ میلادی، فدراسیونهای بینالمللی را موظف نموده است تا از طریق دریافت گزارشهای دورهای، از اجرای اصول مدیریت مطلوب و استقلال در فدراسیونهای ملی اطمینان حاصل نمایند.»
کیومرث هاشمی در بخشی از نامهاش، به شکل غیرمستقیم از تلاش وزارت ورزش برای تضعیف رووسای فدراسیونهای ورزشی، قدرت دادن به نمایندگان وزارت ورزش در استانها و همینطور دخالت در انتخابات حرف زده و نوشته است: «وقت و انرژی دستگاه ورزش کشور که باید صرف توسعه و ارتقا ورزش در سطح ملی شود، به طور غیرضروری به حلوفصل تبعات اینگونه تصمیم گیریها معطوف میگردد.»
او همینطور اشارهای به عواقب دخالتهای وزارت ورزش در امور فدراسیونها کرده است: «این تصمیمگیری، تبعات دیگری در سطوح کشور و در حوزه بینالملل، بهویژه در دوره "پسا برجام" در پی خواهد داشت.»
ریو از دست میرود؟
شاید اگر همین نامه خطاب به حسن روحانی نوشته میشد، هیچ تأثیر مثبتی در انتظار آن نبود. وقتی رییسجمهور فکرش متوجه انتخابات مجلس و حضور خود در خبرگان نبود هم وقتی برای دخالتهای بیهوده وزیر در امر فدراسیونها خرج نمیکرد، چه رسد به امروز که رییسجمهور دغدغههایی بزرگتر از تعلیق کل ورزش ایران دارد.
ورزش ایران در صورت تصویب و بعد اجرایی شدن طرحی که محمود گودرزی به هیات دولت تقدیم کرده، تعلیق خواهد شد. کمیته جهانی المپیک بعد از مشاهده دخالتهای مکرر دولت اسبق ایران در امور فدراسیونها و همینطور گرفتن کدهایی از تلاش وزارت ورزش دولت کنونی برای برکناری رووسای فدراسیونهای وزنهبرداری، کاراته، فوتبال، قایق رانی و... با تصویب طرح تغییر اساس نامه فدراسیونها بر اساس خواست وزارت ورزش، حضور ورزشکاران ایرانی در رقابتهای بینالمللی را ممنوع اعلام خواهد کرد.
اما به نظر میرسد حالا یک ائتلاف کلی شکلگرفته باشد؛ علی کفاشیان به عنوان یار دیرین کیومرث هاشمی و همینطور مدیرانی مانند «محمدرضا داورزنی» رییس فدراسیون والیبال و «رسول خادم» رییس فدراسیون کشتی، برای مقابله با وزیری که هنوز میخواهد منویات محمود احمدینژاد را در ورزش پیاده کند، تشکیل قدرت دادهاند.
رییس کمیته ملی المپیک ایران در پایاننامهاش خطاب به معاون اول رییسجمهور نوشته است: «ضمن تشکر از حضرتعالی که همواره با ورزش کشور همراه بوده و از هیچ حمایتی دریغ نکردهاید، بدینوسیله استدعا دارد دستور فرمایید با بررسی بیش تر این امر، پیشنهاد مطروحه باتدبیر بهتر و برای جلوگیری از تبعات موصوف، به قید فوریت از دستور کار کمیسیون و هیات محترم دولت خارج شود.»
مسلماً شکسته شدن سکوت کمیته ملی المپیک پس از دو سال سایهنشینی، معنی احساس خطر میدهد. وزارت ورزش و جوانان دارد المپیک ایران را با طرحی که به دولت داده است، به مخاطره میاندازد. اگر این طرح در هیات دولت تصویب شود، شاید ورزش ایران حق حضور در المپیک ریو را پیدا نکند؛ تنها به خاطر جاهطلبی دکتر گودرزی!
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر