تماشاى واليبال حق خانمها است، به غير از اكثريت آنها!

پدرام قائمی- شهروند خبرنگار

 «گفتند ورود خانم‌ها آزاد است، نگفتند که شما بیایید!» این جمله‌ای است که «سمیرا» از زبان مأموران امنیتی که جلوی در ورودی تماشاگران ایستاده بودند، شنیده است. می‌گوید برای تماشای مسابقات والیبال ساحلی تور جهانی کیش، از تهران همراه خواهر و پدرش به جزیره آمده اما در تمام‌روزهای قبل نتوانسته است اجازه ورود به محل برگزاری مسابقات را پیدا کند.

این اولین بار نیست که فدراسیون والیبال ایران تحت‌فشار نیروهای افراطی، مجبور به بستن در ورزشگاه‌ها به روی بانوان می‌شود. پیش‌ازاین در مسابقات لیگ جهانی هم مشابه همین اتفاق برای دختران ایرانی افتاد تا «محمدرضا داورزنی»، رییس فدراسیون والیبال ایران مجبور شود در اجلاس مردادماه سوییس به «آری گراسا»، رییس فدراسیون جهانی وعده حل مشکلات حضور بانوان در ورزشگاه‌ها را بدهد.

ایران اما ناگهان سنگ بزرگی را برداشت که نشانه‌ای از نزدن بود. کیش میزبان رقابت‌های والیبال ساحلی تور جهانی شد؛ رقابت‌هایی که باید روی شن و در فضای باز انجام شوند. «محمدرضا داورزنی» به مسوولان فدراسیون جهانی وعده داده بود این بار بانوان ایرانی می‌توانند از رقابت‌های تور جهانی کیش دیدن کنند. این در حالی است که ۲۷ خردادماه سال جاری حدود ۱۰۰ تندرو مذهبی (دلواپسان) با حضور مقابل وزارت ورزش و جوانان، خواستار عدم ورود بانوان به سالن 12‌هزارنفری «آزادی» شدند. مسابقات لیگ جهانی با اعتراض همین دلواپسان، بدون حضور دختران تماشاگر برگزار شد.

دغدغه بزرگ دلواپسان، تماشای بدن نیمه برهنه مردان والیبالیست از سوی زنان بود. اما فدراسیون والیبال ایران ناگهان طرح میزبانی والیبال ساحلی جهانی را به فدراسیون بین المللی والیبال ساحلی«FIVB» ارایه کرد. داورزنی در بهمن‌ماه به خواست فدراسیون جهانی، پروتکلی را امضا کرد که بر اساس آن، ایران موظف می‌شد درهای ورزشگاه ها را به روی دختران ایرانی باز کند.

خبرگزاری «تسنیم» بهمن‌ماه از قول «ریچارد بیکر»، مدیر ارتباطات فدراسیون بین المللی والیبال ساحلی نوشت: «ما از طرف برگزارکنندگان ایرانی تور جهانی تأییدیه‌ای دریافت کرده‌ایم که در جریان تور جهانی والیبال ساحلی (بهمن ماه، جزیره کیش)، تمام افراد بدون محدودیت جنسی و سنی می‌توانند برای دیدن والیبال ساحلی به زمین‌های مربوطه بیایند. این قضیه شامل خانواده‌ها و زنان هم می‌شود.»

ریچارد بیکر امضا شدن این توافق نامه را یک گام بزرگ از سوی ایران دانسته و به تسنیم گفته بود که از حضور برابر زنان و مردان ایرانی در ورزشگاه‌ها خوشحال است.

اما اولین روز این مسابقات بدون حضور حتی یک زن ایرانی روی سکوها برگزار شد. دختران را راه ندادند و آن ها برای تماشای بازی‌ها به تراس کافی‌شاپی که کنار زمین شنی مسابقات بود، رفتند.

سمیرا به «ایران‎وایر» می‌گوید: «روز اول به ما گفتند مشکلی پیش‌آمده؛ حتی نگفتند دخترها حق ورود ندارند. ما می‌گفتیم اگر مشکل است، پس چرا آقایان می‌توانند بروند؟ ولی بازهم جواب درستی نمی‌دادند. گفتند اگر می‌خواهید بازی بچه‌های ایران را ببینید، هنوز وقت دارید که برگردید هتل یا خانه و بازی را از شبکه استانی تماشا کنید. ما هم رفتیم کافی‌شاپ.»

ایران با دو تیم ساحلی «الف» و «ب» در تور جهانی شرکت کرده بود. تیم الف را تیم دونفره لهستان حذف کرد اما تیم ب با شکست دادن نروژ، کمی حذف ایرانی‌ها را به تعویق انداخت. ولی روز پنج شنبه داستان برای تماشاگران به صورت کامل فرق داشت؛ دخترانی که برای دیدن بازی‌ها به لب ساحل خلیج‌فارس می‌رفتند، از زبان مسوولان انتظامی چنین جمله‌ای ‌شنیدند: «وقتی بچه‌های ایران بازی ندارند، شما می‌خواهید چه چیزی را تماشا کنید؟»

دختران برای دیدن بازی‌ها باید بازهم سراغ همان کافی‌شاپ کنار زمین می‌رفتند؟ سمیرا به می‌گوید: «خیلی جالب بود که چهارشنبه ظهر به مدیریت کافه تذکر دادند که خانم‌ها را به کافی‌شاپ راه ندهد. تا حدودی هم ممانعت می‌کردند از حضور ما. اما روز پنج شنبه کلاً کافی‌شاپ را بستند.»

ولی فدراسیون والیبال فکر همه‌چیز را کرده است؛ دوربین‌ها گه‌گداری دخترانی را نشان می‌دهند که با شال و روسری روی سکوها نشسته‌اند. فدراسیون والیبال برای حضور دختران خبرنگار در کیش، کارت شناسایی صادر کرد و البته تعدادی از دختران و همسران مدیران منطقه آزاد کیش را هم با صدور کارت شناسایی ویژه، به محل برگزاری رقابت‌ها راه داد. بخشی از هماهنگی‌ها برای انتخاب دختران حاضر در ورزشگاه نیز بر عهده «علیرضا ایزدبخش»، مدیرکل حراست منطقه آزاد کیش بود.

حالا سمیرا، دختری که همراه خانواده‌اش برای تماشای بازی‌های والیبال ساحلی تور جهانی به کیش رفته است، به «ایران‌وایر» می‌گوید: «یک سری خانم با کارت‌هایی که می‌اندازند دور گردنشان، می‌آیند و می‌روند داخل  ورزشگاه. به مأموران می‌گوییم پس این ها چه طور حق ‌دارند؟ به ما می‌گویند این ها خبرنگار و میهمان هستند. من می‌خواهم بدانم ما چه طور می‌توانیم یک روز میهمان شویم؟!»

تعداد دخترهایی که با کارت شناسایی اجازه حضور در محل برگزاری مسابقات را پیدا می‌کنند، حدود ۱۵ نفر است. حالا باید دید فدراسیون والیبال ایران و منطقه آزاد کیش می‌توانند با همین ۱۵ دختر گزینش‌ شده، امتیاز میزبانی مجدد رقابت‌های والیبال را بگیرند؟ مسلماً فدراسیون جهانی والیبال پشت در ورزشگاه‌های ایران چشمی برای دیدن و گوشی برای شنیدن اعتراض های دختران جامانده ایرانی ندارد.