«توتو» سال‌ها نام یک برگه شرط‌‌بندی در قهوه‌خانه‌های رشت، انزلی، فومن، لنگرود و لاهیجان بود. مشتری‌های این قهوه‌خانه‌ها هر هفته بازی‌های لیگ ایران و اروپا و حتی امریکای جنوبی را پیش‌بینی می‌کردند. بسیاری می‌باختند، بعضی هم پول هنگفت به جیب می‌زدند. اما حالا در لنگرود یک توتو جدید راه افتاده است برای قمار بر سر بازی‌های «پلی‌استیشن». حتی از روستاها هم برای بازی می‌آیند و برگه پر می‌کنند. نیروی انتظامی هم شب‌های توتو، حق سکوت خود را می‌گیرد.
***
حمیده مظفر، شهروند خبرنگار، لنگرود
«مجتبی» و «امین»، دایی و خواهرزاده هستند. هر دو حدود ۳۰ سال سن دارند و در تهران زندگی می‌کنند. زادگاه آن‌ها لنگرود در استان گیلان است. می‌گویند سالی دو تا ۲۰ روز به لنگرود می‌روند. ولی نه برای دیدن خانواده و قوم وخویش، بلکه برای قمار.
می‌گویند لنگرود شهر قمار ورزش ایران است و محبوب‌ترین و معروف‌ترین قمار در این شهر و روستاهای اطرافش، «توتو» نام دارد.
مجتبی می‌گوید: «تقریبا در تمام شهر لنگرود و روستاهای اطراف، همه مردان بسته به توان مالی خود، درگیر توتو هستند.»
مرکز بازی توتو در چند قهوه‌خانه است. اگر فکر می‌کنید که این یک قمار دور از چشم نیروهای امنیتی و پلیس شهر است، اشتباه می‌کنید. طی بیش از سه دهه، پلیس شهر در جریان ریز این بازی بوده و البته حق و حقوق خود را گرفته و کنار نشسته است.
توتو نوعی پیش‌بینی مسابقات فوتبال است. پیش از این روی بازی‌های فوتبال انجام می‌شد اما حالا دایره‌اش را وسیع‌تر کرده و وارد فوتبال مجازی هم شده است؛ بازی‌هایی که توسط کنسول پلی‌استیشن برگزار می‌شوند و هیچ‌کس در آن‌ها نقشی ندارد. بازی دو تیم توسط کامپیوتر انجام می‌شود و طرفین روی مسابقه شرط‌‌بندی می‌کنند.
امین می‌گوید: «هفت هشت نفر که در کل لنگرود سرشناس هستند، بانیان این بازی شده‌اند. یکی از بانیان اسم گروه خود را عقاب گذشته است. او هر شب حدود ۳۰۰ هزار برگه چاپ می‌کند.»
او توضیح می‌دهد: «در این برگه‌ها، چهار ردیف عمودی وجود دارد و در بالای هر ردیف، اسم دو تیم را می‌نویسند. در پایین همان ردیف، ۱۶ گزینه خالی برای پیش‌بینی هست. در مورد سه ردیف دیگر هم همین اتفاق می‌افتد. هرچه قدر تعداد پیش‌بینی‌ها بیشتر باشد، شرکت کننده باید پول بیشتری بپردازد. شرطِ برنده شدن در توتو هم این است که هر چهار بازی را عینا با نتیجه درست و دقیق پیش‌بینی کرده باشید.
در لنگرود و روستاهای اطراف، برخی ویلاهای لاکچری با سرستون‌های تجملی را می‌بینید که با معماری منطقه تطابق و هم‌خوانی ندارند. امین می‌گوید این ویلاها بیشتر توسط همین بانیان توتو خریداری یا ساخته شده‌اند. خود بانیان آن می‌گویند توتو از زمین بلندت می‌کند و ناگهان تو را بر فرش می‌کوبد.
مجتبی در مورد این بازی توضیح می‌دهد: «در هر روستا یک نماینده وجود دارد که مردم روستا او را قبول دارند. به نوعی او معتمد روستانشینان است. او هر شب برگه‌ها و پول‌ها را جمع می‌کند و به قهوه‌خانه مشخص شده می‌رود تا از نزدیک بازی را ببیند.»
می‌گوید هر کسی که در هر روستایی برنده بشود، ۱۰ درصد پول خود را باید به نماینده روستا بدهد. بنابراین، خود نماینده‌ها هم از پیروزی ساکنان روستا منتفع می‌شوند. اگر کسی که از یک روستا در توتو هفتگی شرکت کرده است، برنده ۲۰ میلیون تومانی شود، نماینده روستا دو میلیون تومان سهم خواهد گرفت. اگر برنده ۳۰۰ هزار تومان ببرد هم نماینده ۳۰ هزار تومان به دست می‌آورد. نماینده‌هایی هم هستند که در یک هفته با چند برنده به روستای خود برمی‌گردند.
بانیان توتو در لنگرود موقعیت خاصی دارند. همیشه می‌توانید دو نفر را که به آن‌ها «نوچه» می‌گویند، کنارشان ببینید. می‌گویند به چنین بادیگاردهایی نیاز دارند.
هر شب ۳۰ درصد پول برگه‌ها به بانی می‌رسد. در گروه‌های بزرگ، دست‌کم شش میلیون تومان پول در گردش است که بعد از کسر حساب و کتاب و حق ماموران گشت‌زنی نیروی انتظامی و نوچه‌ها، حداقل بین چهار تا پنج میلیون تومان برای بانیان باقی خواهد ماند.
امین در مورد حساب‌وکتاب پول برگه‌ها می‌گوید: «در هر برگه پیش‌بینی، چهار بازی قرار دارد؛ مثلا یکی برای بازی اول سه گزینه، برای بازی دوم چهار گزینه، برای بازی سوم دو گزینه و برای بازی چهارم هفت گزینه را پیش‌بینی می‌کند. این اعداد در هم ضرب می‌شوند و به عدد ۱۶۸ می‌رسند. همین عدد در سه‌هزار تومان ضرب و تقسیم بر ۹۰ می‌شود. عدد حاصل، پنج هزار و ۶۰۰ است.
کسی که این تعداد پیش‌بینی داشته باشد، با پنج‌هزار و ۶۰۰ تومان در توتو امشب شرکت می‌کند.
این سیستم معمولا برای قشر ضعیف‌تر و کارگران شهر است که هرشب با پنج تا شش هزار تومان، از ساعت هشت شب تا یک بامداد درگیر بازی می‌شوند.
نماینده‌های روستاهای مختلف در قهوه خانه‌های از قبل تعیین شده دور هم جمع می‌شوند تا بازی‌‌ها را ببینند. آن‌ها وظیفه نظارت بر سلامت برگزاری مسابقات را هم برعهده دارند.
همه چیز در توتو روی محور شانس می‌چرخد؛ مثلا ممکن است یک شب گروه عقاب ۱۰ برنده داشته باشد. هر چه قدر تعداد برنده‌ها بیشتر باشد، سهم کمتری به هر یک از نفرات برنده می‌رسد.
مجتبی در این مورد بیشتر توضیح می‌دهد: «مثلا امشب کل پولی که در یک گروه جمع شده، ۲۵ میلیون تومان است که ۳۰ درصد آن برای بانی گروه می‌رود. ۱۷میلیون و ۵۰۰ هزار تومان هم سهم برنده‌ها خواهد شد. اما مثلا اگر تعداد کسانی که هر چهار بازی را که در برگه اعلام شده است دقیق تشخیص بدهند، ۱۰ نفر باشد، به هر کدام نفری یک میلیون و ۷۵۰ هزار تومان می‌رسد. تازه هر کدام هم باید درصد این پول را به نماینده شهر یا روستای خود بدهند. اما اگر فقط یک نفر چهار بازی را با نتیجه دقیق درست تشخیص داده باشد، تمام ۱۷ میلیون و ۵۰۰ هزار میلیون تومان منهای آن ۱۰ درصد نماینده، نصیبش خواهد شد.»
تمامی اطلاعات بازی، ساعت دقیق و قهوه‌خانه مورد نظر در کانال تلگرامی همان گروه، به اطلاع اعضا می‌رسد. در لنگرود و شهرهای اطراف بسیاری، شغلی جز قمار توتو ندارند. بعضی که دوران میان‌سالی را می‌گذرانند، وقت و پول خود را برای توتو گذاشته ولی هنوز یک بار هم برنده نشده‌اند. اما باز هم شرکت می‌کنند و امیدوارند.
امین معتقد است که پول قمار برکت ندارد: «تا حالا ۷۰درصد مواقع باخته‌ایم. بیشتر، هیجان آن آدم را درگیر می‌کند. یکی از بانیان در لنگرود قصر خریده است. همه جای شمال زمین دارد. در ۶۵ سالگی، زن ۲۰ ساله گرفته است. پسرهای زن اولش اصلا خوش‌نام نیستند؛ یکی معتاد است و دیگری هم همین چندی قبل شش ماه زندان بود.»
توتو کاملا مهندسی شده است. همه چیز آن براساس شانس و احتمال پیش می‌رود و احتمال تقلب در آن وجود ندارد. بانیان این بازی به دلیل درآمد پنج میلیون تومانی هر شب از این بازی، اجازه تقلب به کسی نمی‌دهند. برای آن‌ها اعتماد شرکت کننده‌ها و کم نشدن تعداد آن‌ها مهم است.
مجتبی در مورد سخت‌گیری‌ها هم می‌گوید: «همه چیز برمبنای قانون است؛ مثلا پولی را که برای پرکردن برگه باید پرداخت کنید اگر درست حساب نکنید و روی برگه اشتباه بنویسید، در صورتی که برنده بشوید، زمان حساب و کتاب پول را پرداخت نمی‌کنند و شما حذف می‌شوید.»
امین هم در پایان می‌گوید: «درست است که این بازی خیلی‌ها را بدبخت کرده است اما من می‌گویم آدم‌ها خودشان تصمیم گیرنده هستند. با این حال، من یک سوال دارم؛ اگر توتو نبود، این همه آدم در لنگرود و روستاهای اطراف که امکانات خاصی هم ندارند، چه کار می‌کردند؟ حداقل الان فکر می‌کنم توتو درصد افسردگی مردم شهر و روستا را خیلی پایین‌تر آورده است.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر