مرجان اصلانی، شهروند خبرنگار، تهران
«باور میکنید در این سه چهار روز که پلیس درباره تتو و گواهینامه رانندگی حرف زده است، مشتریهای من بیشتر شدهاند؟ این کارها روی جوانها همیشه تاثیر برعکس داشتهاند. نمیدانم چه جوری دولت با این همه کارشناس و مشاور، این مساله را تشخیص نمیدهد!»
پانزدهم مرداد ۱۳۹۸، رییس دایره آموزش همگانی پلیس راهور فاتب خبر داد: «خالکوبیهای مشهود و نامتعارف افراد، مانع از صدور گواهینامه برای فرد متقاضی میشود.»
به گزارش «ایسنا»، سرهنگ «سیدمسلم موسوی پناه» گفت: «چنانچه فردی خالکوبیهای مشهود و نامتعارف و خودزنی برتن داشته باشد، باید از نظر احتمال به برخی اختلالات روانی تاثیرگذار در رانندگی مورد بررسی و ارزیابی روانشناسان قرار بگیرد.
حالا «اردلان» که در تهران تتوکار است، میگوید این حرفها نه تنها تاثیر منفی بر کارش نگذاشتهاند بلکه در این چند روز تعداد مراجعانش بیشتر هم شده است: «وقتی از یک چیزی حرف زده میشود، انگار تب آن در جامعه بالا میرود. همین امروز یکی از مشتریهایم میگفت میخواهم تتو بزنم چون اینها حق مالکیت بدن من را هم میخواهند از من بگیرند. تتو یک مساله شخصی است اما حکومت ما عادت دارد در زندگی شخصی آدمها سرک بکشد. حالا آمدهاند تتو کردن را به مشکلات روانی ربط دادهاند که این طوری برچسب بزنند و مردم طرفش نروند. در حالیکه تتو سلیقه است؛ یکی دوست دارد، یکی دوست ندارد.»
یک دکتر روانشناس و استاد دانشگاه ساکن تهران میگوید: «تنها مشکل در این زمینه به نظر من، این است که خالکوبی یا تتو سلیقه حکومت نیست. وگرنه با چه متر و معیار روانشناختی به خاطر داشتن یا نداشتن تتو که یک رفتار کاملا سلیقهای است، میتوان به کسی برچسب زد؟ با این معیار در اروپا و امریکا تقریبا کمتر دختر و پسر سالمی را میتوان پیدا کرد.»
علی ۳۴ ساله است و یک دستش به قول خودش «پلمپ» شده است. پلمپ به حالتی در خالکوبی و تتو گفته میشود که تمام آن قسمت از بدن با خال پوشیده شده باشد. روی دست علی هم تقریبا هیچ جای خالی وجود ندارد. میگوید: «من از اول عاشق تتو بودم و نقشهای پُر دوست دارم. هیچ کدام از تتوهایم را هم در ایران نزدهام. دو بار رفتم تایلند و آن جا تتو زدم. هنوز هم تتوی دستم را دوست دارم.»
اردلان هم کار را از کسی که در تایلند دوره دیده بوده، یاد گرفته است: «خودم عاشق تتو بودم دو تا تتوی کوچولو هم داشتم؛ یکی پشت کمرم، یکی دیگر هم روی ساعدم. دو سال پیش رفیقم خانمی را معرفی کرد که آموزش میداد. خودش میگفت تایلند آموزش دیده است. یک دوره آمورش دو ماهه پیش او گذراندم. آن موقع سه میلیون تومان دادم. تمرین و تمرین و تمرین کردم تا یاد گرفتم.»
او درباره طرحهای پرطرفدار تتو میگوید: «چند طرح کلیشهای هست که پسرها معمولا میپسندند؛ یکی اژدها با دهان باز است که از دهانش آتش بیرون میآید، یکی گرگی است که در چشمهایش برق میزند. یکی دیگر شمشیر است که از بالا تا پایین دست را میپوشاند. نقش توله شیر و مادرش که معمولا روی کمر تتو میکنند هم پرطرفدار است. البته اینها طرحهای معروف پلمپ هستند. برای تتوهای کوچک معمولا یک جمله یا کلمه استفاده میشود و یا یک طرح کوچک روی ساعد، بازو یا گردن و پشت کمر.»
به گفته اردلان، هر کدام از طرحهای تتو معنای خاص خودشان را دارند و یک نماد هستند: «مثلا طرح گرگ نماد شجاعت است و طرح اژدها نماد هوش و شانس.»
تتوی روی دست علی همان طرح اژدها با دهان باز است. او درباره انتخاب این طرح میگوید: «راستش این نقش همیشه مد است و خیلی خفن.»
بعد میخندد و میگوید: «دلیل دومش هم این است که من در بچگی "سِگا" بازی میکردم و عاشق بازی "مورتال کمبت" بودم. یک اژدها در بازی وجود داشت که عجیب و غریب قوی بود و دقیقا شبیه این اژدهای روی دستم بود. نسبت به این طرح یک جور حس نوستالژی دارم.»
او به خاطر قضاوت آدمها اما گاهی مجبور است همین طرحی را که دوست دارد، بپوشاند؛ به ویژه زمانی که به ادارههای دولتی میرود: «این جا خیلی راحت آدمها از روی ظاهر قضاوت میشوند. در یک سری مکانها هنگام تابستان و زیر تیغ آفتاب باید آستین بلند بپوشم که معلوم نشود تتو دارم.»
علی به خبر اخیر درباره ربط تتو و گواهینامه رانندگی هم اشاره میکند:«هر روز یک داستان باید برای جوانها درست کنند. چون من خالکوبی دوست دارم، دیوانهام؟ صلاحیت رانندگی ندارم؟ آنهایی که خالکوبی دوست ندارند، عاقل هستند؟ واقعا نمیدانم باید چه بگویم؟»
او در مورد نگرا نیهایش قبل از زدن تتو میگوید: «دو نگرانی داشتم؛ یکی این که اگر دلم را زد و دیگر دوستش نداشتم، چه کار کنم؟ که فهمیدم دردسر و داستان دارد ولی میشود پاکش کرد. دومی عکسالعمل خانوادهام بود. پدرم چیزی نگفت ولی معلوم بود خوشش نیامده است. مادرم هم یک هفته غر زد و بعدش تمام شد. البته قبل از آن درباره این که تمیز باشد و ایدز نگیرم و اینها هم نگران بودم که خدا را شکر دیدم همه وسایل یک بار مصرف هستند.»
اردلان هم درباره وسایل کارش میگوید:«تمام وسایلی که برای یک مشتری استفاده میشود و تماس با پوست او دارد، یک بار مصرف هستند و بعد از تمام شدن کار، دور انداخته میشوند. این صحبت هایی هم که در مورد غیر بهداشتی بودن سوزن و ایدز گرفتن و این چیزها میشود، به نظرم فقط تبلیغات منفی حکومت است که آدمها را بترسانند تا سمت تتو نیایند. وگرنه هیچ گروهی که در ایران به صورت حرفهای کار تتو انجام میدهد، از لوازمی به غیر از لوازم یک بار مصرف استفاده نمیکند.»
اردلان کار تتو را در آرایشگاههای مردانه انجام میدهد: «من با آرایشگاههای مختلف کار میکنم. آنها وقتی مشتری داشته باشند، با من تماس میگیرند و من میروم. معمولا وقت چند نفر را در یک روز میگذارند و من میروم کارشان را انجام میدهم.
او البته مشتری خانم هم دارد: «مشتریهای خانم هم گاهی از طرف دوست و آشنا معرفی میشوند و میآیند. یک اتاق کار در منزل دارم که گاهی آنجا میآیند. گاهی هم با رعایت جوانب احتیاط، به آرایشگاهها میآیند. البته تعداد مشتریهای خانم زیاد نیست.»
اردلان ادامه میدهد:«خالکوبی در این سالها خیلی در دنیا پیشرفت کرده است. الان طرحهای سه بعدی و پرتره آمده و معمولا دختران وپسرهای جوان تمایل دارند عکس دوست دختر و یا دوست پسرشان را روی تنشان تتو کنند. اما در ایران هنوز جا نیفتاده است و چند جا بیشتر تخصص انجام آن را ندارند.»
او میگوید: «خالکوبی معمولی خیلی گرانتر است. قیمتهای ما از ۲۵۰هزار تومان شروع میشوند اما در خالکوبی سه بعدی زیر ۸۰۰ هزار تومان قیمت نمیدهند.»
او حالا قرار است برای طرحهای سه بعدی و پرتره آموزش ببیند: «مطمئنم به زودی در ایران هم مشتری زیادی پیدا میکند.»
مطالب مرتبط:
در کمال سلامت خالکوبی میکنم چون دوست دارم
خالکوبی، با اما و اگر ؛ حق جا نیفتاده تن آدمی از آمریکا تا ایران
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر