۱۰ سال پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری در ایران، یکی از پرسشهای مهم مرتبط با آن که هنوز در میان محافل سیاسی داخل کشور موضوعیت دارد و محل مناقشه است، پاسخ روشنی نگرفته است؛ آیا در روند یا نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ تقلب رخ داد؟ این پرسش در چند روز اخیر و با انتشار سه ویدیو از سخنرانیهای سال ۱۳۸۸ مقامات سپاه پاسداران در محافل خصوصی سپاه دوباره اوج گرفته است.
در پی اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ و اعلام پیروزی دوبارهٔ «محمود احمدینژاد»، تظاهرات اعتراضی تهران و چند شهر بزرگ دیگر ایران را در بر گرفت. این اعتراضات در روزهای پس از انتخابات و در ماه بعد آن اوج گرفت و نام «جنبش سبز» بر آن نهاده شد. اعتراضات مردمی از سوی نیروهای امنیتی سرکوب و تعدادی از معترضان کشته و زخمی شدند. البته هیچ آمار رسمی در مورد تعداد کشتهشدههای این دوره از سوی دولت ایران منتشر نشده است. اما گفته میشود «کمیته پیگیری امور آسیبدیدگان حوادث پس از انتخابات» که توسط «میرحسین موسوی» و «مهدی کروبی»، دو کاندیدای دیگر این انتخابات تشکیل شد، در شهریور ماه ۱۳۸۸ فهرستی شامل نام ۷۲ تن از کسانی که در خشونتهای پس از انتخابات کشته شدند، به مجلس شورای اسلامی ارایه کرد.
در آن دوره، هزاران نفر در جریان اعتراضات خیابانی و یا حتی در منازل خود بازداشت و سپس بازجویی و زندانی شدند. برخی از بازداشتیها را پس از چند روز آزاد کردند اما صدها نفر از آنها به زندانهای طولانیمدت و یا مجازات تعلیقی محکوم شدند.
سپاه پاسداران یکی از نیروهایی بود که در سرکوب معترضان در تهران نقش اصلی را برعهده داشت. مسوولیت امنیت تهران در شرایط عادی بر عهده نیروی انتظامی و وزارت اطلاعات است اما پس از انتخابات ریاست جمهوری در ۲۲ خرداد ۱۳۸۸، به دستور «شورای عالی امنیت ملی» ایران، وظیفه کنترل پایتخت برای دو ماه، از ۲۵ خرداد تا ۲۵ مرداد ۱۳۸۸، بر عهده قرارگاه «ثارالله» سپاه گذاشته شد.
قرارگاه ثارالله بخشی از تشکیلات امنیتی سپاه پاسداران است و مستقیما زیر نظر فرمانده کل سپاه فعالیت میکند. وظیفه اول آن، مدیریت تامین امنیت پایتخت ایران است؛ مدیریت امنیتی که در ماههای پس از انتخابات ۱۳۸۸ هزینه زیادی به معترضان تحمیل کرد. اما فعالان و رهبران جنبش سبز معتقدند بیش و پیش از این هزینهها، سپاه پاسداران یکی از عوامل مسوول در تقلب انتخاباتی است که معتقدند در جریان انتخابات سال ۱۳۸۸ رخ داده است.
سه ویدیوی منتشر شده از سخنرانیهای «محمدعلی(عزیز) جعفری» فرمانده وقت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی،«علی سعیدی شاهرودی» نماینده پیشین رهبر جمهوری اسلامی در سپاه و «حسین طائب» فرمانده وقت سازمان بسیج و رییس کنونی سازمان اطلاعات سپاه، به نظر اصلاحطلبان و هواداران جنبش سبز، حاوی اطلاعاتی است که ادعای کلیدی آنها مبنی بر برنامهریزی نهادهای امنیتی و مشخصا سپاه برای ممانعت از پیروزی میرحسین موسوی و مهدی کروبی، دو نامزد نیروهای اصلاح طلب و تحول خواه در انتخابات ۱۳۸۸ را ثابت میکند.
اما فارغ از نظر طرفداران جنبش سبز، آنچه دشوار بتوان در آن تردید کرد، این است که سخنرانیهای این سه مقام سپاه حتی اگر نتوانند وقوع تقلب به معنای دست بردن در نتایج انتخابات را تایید کنند، مستنداتی هستند بر نقش این نهاد قدرتمند در تغییر روند انتخابات دهم ریاست جمهوری ایران در سال ۱۳۸۸. به این ترتیب، میتوان با اطمینان گفت با انتشار این ویدیوها، بخشهای دیگری از پازل ناتمام معمای انتخابات سال ۱۳۸۸ در جای خود مینشینند. پیش از این، تنها پنج دقیقه از سخنرانی یکساعته فرمانده پیشین سپاه و ۲۰ دقیقه از سخنرانی یکساعته سعیدی منتشر شده اما سخنان طائب تاکنون منتشر نشده بود.
سخنرانیهای جعفری و سعیدی بر اساس محتوای این سخنان، به احتمال زیاد تنها چند هفته پس از انتخابات سال ۱۳۸۸، در یک روز و در یک سالن برای تعدادی از مقامات عالیرتبه سپاه و بخشی از نیروهای عقیدتی سیاسی سپاه برگزار شده بودند که به آنها «هادیان سیاسی» گفته میشود. هادیان سیاسی وظیفه دارند مفاهیم و شعارهای ایدئولوژیک مدنظر حاکمیت را به سایر سپاهیان و نیروهای بسیج و شبه نظامیان وابسته به سپاه منتقل کنند؛ وظیفهای که در زمان انتخابات، آنچنان که علی سعیدی مدعی است به «بصیرتافزایی» و «جهتدهی به آرای عمومی» برای «انتخاب اصلح» بدل میشود.
فرمانده کل پیشین سپاه در این ویدیو میگوید نگرانی، دغدغه و خط قرمزی که برای نیروهای انقلاب وجود داشت، این بود که نیروهای مخالف انقلاب که در دوران دوم خرداد فرصتی یافته و در حاکمیت نفوذ پیدا کرده بودند، دوباره سرکار بیایند. او در ادامه میگوید شیب نگران کنندهای در کاهش آرای احمدینژاد در نظرسنجیها دیده میشد در حدی که ۱۰ روز پیش از انتخابات، به زیر ۵۰ درصد رسیده بود: «همه تحلیل میکردند اگر انتخابات به همین روند ادامه پیدا کند، حتما دومرحلهای میشود و در مرحله دوم هم معلوم نیست که نتیجه به چه شکلی میشود.»
جعفری در ادامه صحبتهایش به ابهامی که در مورد نتیجه انتخابات هم وجود داشت، میپردازد و میکوشد به این پرسش پاسخ دهد که چه گونه رای احمدینژاد که اواسط خرداد به زیر ۵۰ درصد رسیده بود، چند روز بعد به ۶۳ درصد رسید: «اینجا یک مقدار تحلیلها سخت شد و شرایط را پیجیده کرد که هنوز هم خیلی از مسوولان و خواص و برخی علما ابهام دارند به این اتفاقی که افتاده است.»
او در ادامه ادعا میکند که ۱۰ میلیون رای خاموش که در این انتخابات به میدان آمده بودند، نتیجه انتخابات را تغییر دادند چون این آرا که به مخالفان نظام تعلق داشت، به احمدینژادی داده شد که به عنوان اپوزیسیون شناخته میشد.
فرمانده پیشین سپاه البته به این پرسش مهم پاسخ نمیدهد که چه گونه مخالفان نظام، رییسجمهوری وقت را که به گفته جعفری، گزینه مدنظر رهبر جمهوری اسلامی هم بوده است، اپوزیسیون نظام میدانستند.
محمدعلی جعفری در ادامه به موضوع سرکوبها میپردازد و با اشاره به نماز جمعه ۲۹ خرداد ۱۳۸۸ علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، میگوید:«]بعد از آن[ طبیعی بود که ما نباید بگذاریم حتی تظاهرات آرام هم انجام شود.»
فرمانده پیشین ادامه میدهد پیشبینی آنها این بوده است که پس از شروع برخورد با معترضان، یکی دو روز اعتراضات ادامه یابد اما میگوید:«]بر خلاف پیشبینیها[ با برخوردی که بعدازظهر شنبه ۳۰خرداد به عمل آمد، دیگر اتفاقی نیفتاد.»
جعفری با لبخند میافزاید دلیل ادامه پیدا نکردن اعتراضات این بوده است که معترضان ترسیدهاند: «بیشتر آنهایی که در این تظاهرات شرکت میکردند، از شمال شهر میآمدند و خیلی اهل تحمل سختی و ایستادگی و اینها نبودند!»
محمدعلی جعفری در نهایت میگوید: «دو اقدام بسیار اساسی و استراتژیک اثر گذاشت در جمع کردن این ماجرا؛ یکی دستگیریهای گستردهای که توسط دستگاههای امنیتی و سپاه انجام گرفت در لایه طراحان و ایدهپردازان این ماجرا و بعد هم مقابلههایی که با حضور نیروهای مردم و بسیج و سپاه صورت گرفت. به اضافه اینها، قطع ارتباطات، ایجاد اختلال در شبکههای اینترنتی، موبایل و اساماس برنامه اینها را به هم ریخت.»
علی سعیدی، نماینده رهبری در سپاه هم در سخنانش به نگرانی سپاه از پیروزی جریان موسوم به اصلاحات در انتخابات اشاره میکند. او میگوید نگرانی سپاه را به رهبر جمهوری اسلامی هم منتقل کرده و او در جریان نظر و نگاه سپاه بوده است: «وقتی خدمت آقا میرسیدیم، عرض میکردیم خط قرمز ما در انتخابات، پیروزی اصلاح طلبان است.»
نماینده رهبر جمهوری اسلامی در سپاه اضافه میکند که تحقق خواست رهبر برای سپاه یک «تکلیف» بوده است. تکلیفی که به نظر میرسد سپاه نمیتوانسته است از انجام آن شانه خالی کند: «ما تکلیفی داشتیم و آن تحقق منویات رهبری است. این لطفی بود که خداوند نصیب ملت ما کرد و تکلیف را همراه با نتیجه کرد و پیروزی هم همراهش بود؛ پیروزی بسیار شگفتآور که مورد رضایت مقام رهبری قرار گرفت.»
در ادامه سخنرانی، سعیدی به روشنی مشخص میکند سپاه چه کاندیداهایی را مقابل نظام میدیده است: «کاندیدایی میگوید میخواهد قانون اساسی را تغییر بدهد یا میخواهد اختیارات را محدود کند. اختیارات چه کسی را محدود کند؟ اختیارات رهبری را میخواهد محدود کند؟ کسی که میخواهد شورای نگهبان را حذف کند؟»
سعیدی در ادامه میگوید برخی از کاندیداهای مخالف جایگاه و اختیارات رهبر جمهوری اسلامی بودهاند: «کاری به رهبری ندارد، مشروعیت را مردمی میداند و کاری به مشروعیت الهی ندارد؛ یعنی کسانی دارند حاکمیت را به کسی میسپارند که اختیارت ولی فقیه را زمینی میداند و مشروعیت را منبعث از مردم میبیند.»
علی سعیدی احمدینژاد را کاندیدای منتخب رهبر جمهوری اسلامی مینامد و میگوید رای به هر کسی جز او یعنی رای «نه» به رهبر جمهوری اسلامی؛ چیزی که سپاه نمیتوانسته است تحمل کند: «رهبری میگوید بین احمدینژاد و هاشمی از اول اختلاف نظر وجود داشت اما نظر احمدینژاد به من نزدیکتر است. این مساله مهمی است. سوال من این است که نه به احمدینژاد یعنی چی؟»
نماینده رهبر جمهوری اسلامی در ادامه دخالت سپاه در انتخابات را به دلیل وضعیت خاص انتخابات اجتنابناپذیر میداند: «انتخابات در قالب وضعیت نارنجی علیه انقلاب شکل میگیرد. اگر وضعیت انتخابات عادی یا زرد بود، اصلا نیازی به دخالت سپاه نبود.»
دخالتی که به گفته سعیدی، موفقیتش مدیون انسجام سپاه در سال ۱۳۸۸ بوده است: «سپاه هیچگاه به اندازه انتخابات ۸۸ منسجم نبود؛ انسجامی که فرماندهان این نیرو نتوانستند در سال ۷۶ به وجود آورند.»
حسین طائب، رییس پیشین بسیج و رییس فعلی سازمان پرقدرت اطلاعات سپاه نیز در سخنان طولانی خود که نزدیک به دو ساعت طول میکشد، ابتدا تحلیلی خاص از سیاستهای امریکا در پیوند با جمهوری اسلامی ارایه میدهد و درباره راهبردهای امریکا برای به شکست کشاندن جمهوری اسلامی صحبت میکند. او در ادامه مدعی میشود: «امریکا برای پیشبرد سیاست مهار تلاش کرده دولت احمدینژاد را در انتخابات عوض کند.»
طائب سپس به بحث انتخابات ۱۳۸۸میپرازد و میگوید مشارکت حداکثری در انتخابات، خواست غرب بوده است تا به شکاف در جامعه دامن بزند و برای همین رسانههایشان را فعال کردند. میگوید:«] برای نخستین بار[ جز "سازمان مجاهدین"، هیچ گروهی انتخابات را تحریم نکرد.»
طائب سپس اضافه میکند ستادهای انتخاباتی معترضان با نیروهای خارجی همسو شده بودند. او مدعی میشود نیروهای خارجی عملا به ستاد و دید میرحسین موسوی خط دادند و جز همسویی در شعارها، ادعای «یا پیروزی یا تقلب در انتخابات» را هم جا انداختند.
طائب سپس به بحث اعتراضات میپردازد و شرحی حکومتی از وقایع میدهد. او در ادامه در پاسخ به پرسش یک بسیجی که چرا به جای کار فرهنگی، به کار خیابانی روی آوردهاند، میگوید: «با توجه به وسعت اعتراضات، ممکن بود تهران به عنوان پایتخت کشور در کودتای مخملی تصرف شود.»
میگوید برآورد آنها این بوده که انقلاب در خطر قرار گرفته و برای همین دخالت بسیج برای کنترل وضعیت لازم بوده است.
سخنان حسین طائب را اگر در کنار سخنان محمدعلی جعفری بگذاریم، تصویر روشنتری از برخی از گفتههای آنها به دست خواهیم آورد. طائب میگوید به میدان آمدن آرای خاموش که مخالفان نظام سیاسی هستند، نتیجه تبلیغات رسانهای غرب بوده است؛ همان ۱۰ میلیون رای خاموشی که به گفته جعفری، آمدنشان منجر به دو مرحلهای شدن انتخابات میشد.
دو مرحلهای شدن انتخابات اما از دید جعفری نگرانکننده بود: «معلوم نبود نتیجه آن چه شکلی میشد.»
ولی در عمل، آن ۱۰میلیون رای وارد انتخابات میشود و به جای دو مرحلهای کردن انتخابات، به حساب محمود احمدینژاد ریخته میشود و پیروزی قاطعی به نامش رقم میخورد؛ پیروزی که معلوم نیست نتیجه رای مردم بود یا رای مقامات سپاه و بیت رهبری جمهوری اسلامی.
در ۱۰ سال گذشته و تا همین چند روز پیش که این ویدیوها هنوز منتشر نشده بودند، تنها پاسخ سپاه، جریان موسوم به اصولگرایی و تریبونهای رسمی جمهوری اسلامی به ادعای دخالت سپاه در روند برگزاری انتخابات دهم ریاست جمهوری ایران این بود که سپاه هیچ دخالت و تاثیری در برگزاری انتخابات سال ۱۳۸۸نداشته است. آنها مدعی بودند تنها فردای اعلام نتیجه انتخابات و در واکنش به اعتراضات، این نیرو بنابر وظیفه ذاتی خود با معترضان «فتنه» برخورد کرده است؛ پاسخی که از این بعد و باتوجه به محتوای سخنان سه فرمانده طراز اول سپاه در سال ۱۳۸۸، چندان جدی گرفته نخواهد شد. «فتنه» نامی است که حامیان جمهوری اسلامی به جنبش سبز اطلاق میکنند
مطالب مرتبط:
ایرج مصداقی: جنبش سبز نقطه پایان اصلاحات در ایران بود
فریدون مجلسی: اگرجنبش سبز موفق میشد هم سهمی نصیب مردم نمیشد
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر
https://www.tribunezamaneh.com/archives/196389
نیمه پنهان انتخابات 88