غروب روز هفدهم دیماه، ماموران سپاه پاسداران دو فعال مدنی به نام های «محمود رضایی»، معروف به «آرشام» و «محمدحسین زاده» را در خیابان دستگیر کردند. آرشام رضایی یک کارگر نقاش ساختمان است که حوزه فعالیتش، حقوق محرومان جامعه و کودکان است. او با مادر و خواهرش زندگی می کند.
محمد حسین زاده متولد ۱۳۶۶ و دارای مدرک فوق لیسانس رشته مهندسی برق، فعال مدنی است و در حوزه حقوق کودکان تلاش می کند . او هم همه همتش را صرف کمک به نیازمندان و حمایت از کودکان کار و خیابان کرده است.
یک منبع مطلع به «ایران وایر» میگوید: «آن ها روز هفدهم دیماه با هم به خیابان انقلاب رفته بودند که هر دو همان جا بازداشت می شوند. محمد را به خانه اش در شهرک "جهان نما" کرج و آرشام رضایی را به خانه اش در اسلام شهر منتقل می کنند.»
ماموران تا پاسی از شب در خانه این دو فعال مدنی مانده و به تفتیش وسایل آن ها پرداخته اند. هر آن چه بوده را زیر و رو کرده و در نهایت برای این که همسایگان متوجه نشوند، یکی یکی و جدا از هم از محل خارج شده اند.
به گفته این منبع مطلع، به خانواده دو فرد بازداشتی گفته اند که آن ها را به علت شرکت در تجمعی اعتراضی که از طریق یک فراخوان اینترنتی برگزار شده است، بازداشت کرده اند.
ساعت ۹ شب و در حالی که مادر آرشام سفره شام را انداخته و در انتظار برگشت فرزندش بوده است، با تلفن آرشام تماس می گیرد. اما او پاسخ نمی دهد. کمی مانده به ساعت ۱۰ ، این بار آرشام در حالی جواب می دهد که مادرش گمان میکند او از چیزی ترسیده است. چند دقیقه بعد یک زن و مرد زنگ خانه آن ها را می زنند و به مادر آرشام می گویند از سپاه هستند و ماجرای دستگیری آرشام را شرح میدهند و مدعی میشوند این دستگیری برای چند سوال و جواب و یک بازجویی ساده است.
یک منبع آگاه به «ایران وایر» میگوید: «مامور زن در بدو ورود و در حالی که مادر آرشام مانتو به تن داشته است، به او در مورد حجابش تذکر می دهد. آن ها خانه آرشام رضایی را زیر و رو و تلفن اعضای خانواده، کمدها و کابینت ها را جست وجو می کنند و در نهایت به جز یک سیم کارت موبایل، چیز دیگری پیدا نمی کنند.»
به گفته این منبع مطلع، کمی پس از ساعت ۱۲ نیمه شب کارشان را به اتمام می رسانند. نامه احضاریه را به مادر آرشام نشان می دهند و ازاو امضا می گیرند. اسم و مشخصاتی در آن درج نشده اما مضمون نامه این بوده است که نسبت به بازداشت فرزندش مطلع است و می تواند برای پی گیری وضعیت او به دادسرای زندان «اوین» مراجعه کند.
هم زمان با بازداشت آرشام، همین اتفاق در خانه محمد حسین زاده هم رخ داده است. نیروهای امنیتی او را نیز پیش از ساعت ۱۰ شب دستگیر کرده اند. آن ها قبل از آن که برای بازرسی از منزل این فعال مدنی، او را به خانه اش ببرند، دستور می دهند که سکوت کند و اوضاع و شرایط را به هم نریزد. شش مرد و یک زن تا پاسی از شب در خانه محمد حسین زاده می مانند. متهم را در یک اتاق مجزا از سایر اعضای خانواده نگه می دارند و اجازه مکالمه به او نمی دهند و تلفن اعضای خانواده را بررسی می کنند.
یک منبع مطلع که از جزییات جریان دستگیری او آگاه است، به «ایران وایر» می گوید: «ماموران حکم ورود به منزل نداشته اند اما با اصرار زیاد، وارد خانه این فعال مدنی می شوند و تا ساعت یک نیمه شب در خانه آن ها می مانند و در نهایت او را یک ساعت بعد از نیمه شب بازداشت می کنند و با خودشان می برند.»
ماموران با لباس شخصی بوده اند. آن ها بر خلاف خانه آرشام رضایی که برخوردی تند و همراه با تحکم داشته اند، در برخورد با خانواده حسین زاده سعی می کنند با مسالمت رفتار می کنند. گوشی کلیه افراد خانواده را در طول جریان تفتیش ضبط می کنند تا کسی از اقدامات آن ها فیلم برداری نکند. محمد حسین زاده نسبت به دستگیری خود معترض بوده و می گفته که هیچ کار خلاف قانونی مرتکب نشده و بودنش در خیابان حتی اگر به انگیزه اعتراض، یک حرکت آرام و کاملا مسالمت آمیز بوده است. اما به او می گویند اگر سر و صدا کند، درخواست ورود ماموران بیش تری می کنند. هارد کامپیوتر محمد حسین زاده و سیم کارت های بدون استفاده او را هم با خودشان می برند.
ماموران به خانواده این دو فعال مدنی اطلاع داده اند که فرزندانشان در شب نخست دستگیری، به کلانتری منطقه ۳۳حوالی زندان اوین منتقل می شوند.
محمدحسین زاده پیش از این دستگیری اخیر و هم چنین در جریانات اعتراضات پس از انتخابات پر حاشیه ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸هم برای دفاع از پایان نامه دوره فوق لیسانس خود در رشته برق و الکترونیک «دانشگاه صنعتی اصفهان» درگیر مشکل شده بود. آن ها به بهانه این که این دانشجو در جریان اعتراضات مردمی آن سال مشارکت داشته است، نمره پایان نامه اش را منظور نمی کنند. همین باعث شد که او برای ادامه تحصیل، مدتی به کشور آلمان مهاجرت کند اما پس از مدتی به ایران بازمی گردد.
به گفته این منبع آگاه نزدیک به خانواده محمد حسین زاده، او با سازمان غیردولتی «جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان» و با هدف توانمندسازی این کودکان همکاری می کرد و تمام تلاشش در جهت بالا بردن کیفیت زندگی کودکان کار و خیابان و مردم کف خیابان بود؛ همان ها که این روزها برای تامین حداقل معیشت در عذاب و رنج هستند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر