فریما بیژنی - شهروند خبرنگار - شیراز
یکی از ویژگیهای جالب شهرها و روستاهای توریستی استانهای شمال ایران، وجود دستفروشهایی است که در حاشیه خیابان ها و یا مسیرهای گردشگری جنگلی، انواع و اقسام کالاها را برای فروش به مسافران عرضه می کنند؛ از شال و روسری های محلی و بومی و قالی و قالیچه و گبه گرفته تا انواع شلوار و تی شرت و پیراهن و اسباب بازیهای مختلف و لواشک و آلوچه جنگلی و خلاصه هر چیزی که فکرش را بکنید.
من چون به دلیل کارم زیاد به شهرهای شمالی سفر می کنم، از تصاویر و صحنه هایی که این دستفروشها در کنار جاده ها ایجاد می کنند، خوشم می آید و همیشه از آن ها عکس می گیرم و گاهی هم خرید می کنم و با فروشندگان حرف می زنم. به همین خاطر گفتم درباره آن ها یک مطلبی برای سایت شما بنویسم.
یکی از فروشنده ها به من می گفت دلیل اصلی رونق دست فروشی در شمال، کمبود شغل و بیکاری است. به همین دلیل، خیلی ها اجناسی را می خرند و در کنار خیابانها به مسافران و گردشگران زیادی که به شمال سفر می کنند، می فروشند و از این راه برای خودشان امرار معاش می کنند.
از یکی دیگر از آن ها هم شنیدم که چون مسافران زیادی به مناطق توریستی شمال سفر می کنند، یک سری از افرادی که در کار و کاسبی هوش بالایی داشتند، وسایل و مایحتاج مورد نیاز آن ها را در جاهایی که بیش ترین تعداد مسافران می روند، بردند و فروختند و این طوری برای خودشان درآمد کسب کردند. بعد بقیه هم به تقلید از آن ها پرداختند؛ مثلا بعضی از آن ها کارشان این است که در مکان های توریستی جنگلی و کنار دریا وسایل شنا مانند مایو، عینک شنا، تیوپ بادی برای بچه ها، کلاه آفتاب گیر، چتر، عینک آفتابی و... می فروشند و مسافران هم از آن ها خرید می کنند. بعضی دیگر، سوغاتی های محلی مثل عروسک های مختلف یا وسایلی که با چوب ساخته می شوند را به مسافران عرضه می کنند. بعضی فروشندگان نیز خوراکی های محلی مثل کلوچه و لواشک و ذرت و بلال و یا میوه ها و آلوچه های جنگلی می فروشند.
طبق چیزی که من شنیده ام، این رسم فروش کنار جاده ای به شکلی که وسایل را ردیف به ردیف کنار هم بچینی تا نظر مسافران جلب شود را سال ها پیش ترکمنها در مناطقی مثل استان گلستان و مازندران انجام می دادند. آن ها روسریهای خوشرنگ ترکمنی را که نقشهای خیلی قشنگی هم دارند، در کنار جادهها و بین درختهای جنگلی آویزان می کردند و خیلی از مسافران که این تصویر را از داخل ماشین میدیدند، علاقهمند میشدند و برای تماشا یا خرید توقف میکردند.
بعد از آن مرسوم شد افرادی دیگر اجناس و صنایع دستی و یا خوراکیهای مختلف را به همین سبک کنار جادههای روستاها و شهرهای شمالی میچیدند. حالا این روش دستفروشی به یک کار رایج در بیشتر مناطق خطه شمال تبدیل شده است. هر فروشنده هم تلاش می کند با خلاقیت و چینش قشنگتر و متنوعتر، مشتریان بیشتری را به سمت خود جذب کند. حتی بعضی از مسافران نه برای خرید کردن که برای عکس گرفتن کنار این دستفروش ها پیاده می شوند و با آنها عکس میگیرند. گاهی حتی همین توقفهای کوتاه برای عکس گرفتن هم باعث میشود از آن ها خرید کنند. به همین دلیل هر فروشنده تلاش می کند اجناس خود را به شکلی جالب تر بچیند. این ها را یکی از فروشندگان به من می گفت.
من این عکسها را چند روز پیش در یکی از سفرهایی که به شمال داشتم، گرفتم و چون درباره سابقه این نوع دستفروشی هم اطلاعاتی داشتم، گفتم آن را برای شما بفرستم تا منتشر کنید.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر