گزارش‌ها از ناآرامی در شهر «کازرون» استان فارس و شلیک نیرو‌های پلیس و امنیتی به مردم معترض در این شهر حکایت دارد. گروهی از مردم شهر «کازرون» در ادامه راهپیمایی‌‌ها و تجمعات اخیر خود٬ روز چهارشنبه (۲۶ اردیبهشت) باردیگر در اعتراض به تقسیم شدن این شهر دست به تجمع و راهپیمایی زده‌اند که گزارش شده این تجمع به خشونت کشیده شده است. فیلم‌های متعددی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که گفته می‌شود مربوط به ناآرامی‌های امشب شهر «کازرون» است.
گزارش‌های تائید نشده از حمله معترضان به یک پاسگاه پلیس و تجمع مقابل ساختمان چند نهاد دولتی حکایت دارد. این گزارش‌ها همچنین از زخمی شدن چند نفر و مرگ دست‌کم سه نفر در این درگیری‌ها حکایت دارد.
مردم شهرستان کازرون از مردادسال گذشته به طور جدی به پیشنهاد تشکیل شهرستان «کوه چنار» واکنش منفی نشان داده اند. نام «کوه چنار» ترکیبی است از دو نام «کوهمره نودان و چنارشیجان» که دو شهر تابع کازرون هستند. شهرستان تازه تاسیس قرار بود از پیوستن بخش های «چنارشاهیجان، کوهمره نودان، بیشاپور، دشت برم و امامزاده سیدحسین» از شهرستان کازرون تشکیل شود، یک طرح قدیمی که سابقه ای حداقل بیست ساله دارد و از پشتیبانی برخی مردم به ویژه اکثریت مردم شهر «چنارشاهیجان» برخوردار است. شهر «چنارشاهیجان» علیرغم قرار گرفتن در مسیر جاده ارتباطی مهم بین استان های فارس و خوزستان و کهگیلویه و بویراحمد، یک شهر توسعه نیافته و فقیر و محروم است و مردم شهرستان علت این وضعیت را تبعیض اعمال شده از سوی مدیران بخش مرکزی یعنی کازرون می دانند و خواستار جدایی شده اند.
مردم شهرستان کازرون از مرداد سال ۹۶ به طور جدی به پیشنهاد تقسیم کازرون و تشکیل شهرستان «کوه چنار» واکنش منفی نشان داده اند.
حامی اصلی این طرح، حسین رضازاده، نماینده کازرون در مجلس است که در زمان انتخابات چنین وعده ای داد و با تکیه بر همین وعده هم موفق شد رای مردم حامی جدایی را کسب کند. او که اکنون منفورترین چهره سیاسی نزد مردم کازرون است، ۱۷مرداد۹۶ در پیام کوتاهی در تلگرام خبر تشکیل شهرستان جدید را تایید کرد. همان زمان مردم کازرون با سر دادن شعارهای متعدد علیه رضازاده، نامه ای به علی لاریجانی، رئيس مجلس ایران نوشتند و گفتند به صورت نیابتی نمایندگی کازرون را قبول کند و رضازاده را به عنوان نماینده شهر خودشان قبول ندارند.
حامی اصلی طرح تقسیم کازرون، حسین رضازاده، نماینده کازرون در مجلس است که در زمان انتخابات چنین وعده ای داد و با تکیه بر همین وعده هم موفق شد رای مردم شهرهای حامی جدایی را کسب کند.
تابستان سال گذشته همچنین روسای شورای ۱۱روستایی که «دهستان دشت برم» را تشکیل می دادند در نامه ای به فرماندار کازرون مخالفت خود را با الحاق به شهرستان تازه تاسیس «کوهچنار» اعلام کردند. معترضان علاوه بر ءدهستان دشت برم» که بخش های تاریخی و منابع طبیعی از جمله «جنگل های دشت برم» آن را تبدیل به یک منطقه مهم کرده، با پیوستن «بیشاپور و امامزاده سیدحسین که جزو مناطق تاریخی و مذهبی محسوب می شوند هم به شهرستان جدید مخالف بودند. روند تشکیل شهرستان جدید در حالی اوج گرفته بود که مردم کازرون از دیرباز در فکر تبدیل این شهر به «فرمانداری ویژه» بودند و حتی مدعی تشکیل استان فارس غربی به مرکزیت کازرون بوده اند. در این شرایط، دو تکه شدن کازرون می توانست یک ضربه مهم به این رویاها باشد، به خصوص اینکه در استان فارس، شهرستان های «مرودشت، نی‌ریز، داراب و آباده» هم دنبال تبدیل شدن به «فرماندازی ویژه» بودند و این اتفاق می توانست به باخت کازرونی ها در این رقابت منجر شود.
مردم کازرون در طول یکسال گذشته، راه های مختلفی مانند نوشتن طومار، مراجعه به فرمانداری و استانداری، نامه به مقام های وزارت کشور، تحصن در نماز جمعه و راهپیمایی را انجام داده اند ولی مشکل حل نشد.
زمزمه های جدی و نهایی شدن تشکیل شهرستان جدید از خرداد۹۶ در کازرون طرح شد. نخستین تجمع مهم اعتراضی مردم کازرون، سه شنبه ۸ مرداد۹۶ برگزار شد و بازاریان کازرون بازار را تعطیل کردند و مقابل دفتر محمد خرسند، امام جمعه کازرون تجمع کردند. محمد خرسند، عضو حزب موتلفه است و در لایه های میانی سیاست ایران نفوذ خوبی دارد. او همان زمان مخالفت خود را با تشکیل شهرستان جدید اعلام کرد ولی زورش نرسید که جلوی طرح را بگیرد. حدفاصل مرداد۹۶ تا پایان سال۹۶، طومار نویسی های گسترده از سوی مخالفان تشکیل شهرستان جدید صورت گرفت و جلسات متعددی در فرمانداری کازرون برگزار شد که با بی نتیجه ماندن بحث ها، دور دوم اعتراض ها از اواخر فروردین۹۷ شروع شد. در هنگام شروع اعتراض ها، ابراهیم استوار میمندی، فرماندار کازرون به خبرگزاری ایرنا گفت: «در صورت ایجاد شهرستان جدید، ۲ اثر مذهبی و تاریخی آرامگاه امامزاده سید حسین و مجموعه تاریخی بیشاپور در بخش مرکزی شهرستان کازرون خواهند ماند و در وضعیت آنها تغییری ایجاد نخواهد بود.» هادی پژوهش جهرمی، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری فارس هم ۲۹فروردین۹۷ در جمع خبرنگاران چنین موضوعی را تایید کرده است. او همچنین گفته کازرون حائز شرایط تبدیل شدن به «فرمانداری ویژه» نیست ولی «به لحاظ صبغه‌ی تاریخی، فرهنگی و جایگاه این شهرستان در ادوار مختلف تاریخی و حضور شخصیت‌های اثرگذار در این منطقه، موضوع ارتقاء پیشنهاد شده است.»
فرمانداری ویژه بخش مهمی از اختیارات استاندار را دارد و در نقش معاون استاندار در جلسات معاونین استنداری حضور خواهد داشت و مدیران شهرستان هم به مدیرکل تبدیل می شوند و نقش مهم تری از نظر اجرایی ایفا خواهند کرد. تبدیل شدن فرمانداری به «فرمانداری ویژه» در شهرستان هایی که بیش از ۲۵۰هزار نفر جمعیت دارند، فرمانداری شان سابقه ای بیش از ۶۵سال دارد، مساحت شهرستان بیش از ۵هزار کیلیومتر مربع و مسافت مرکز شهرستان و استان بیش از ۱۲۵کیلومتر است و مرکز شهرستان بیش از ۱۲۵هزارنفر جمعیت دارد، قابل طرح و اجرا است. با تغییرات جدید، کازرون برخی امتیازها را برای تبدیل شدن به فرماندازی ویژه از دست می دهد ولی مسئولان وزارت کشور برای حل مشکلات موجود قصد امتیازدهی به معترضان داشتند که این ایده هم مردم را کاملا قانع نکرد.
فیلم‌های متعددی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که گفته می‌شود مربوط به ناآرامی‌های امشب شهر «کازرون» است. گزارش‌ها همچنین از زخمی شدن چند نفر و مرگ دست‌کم سه نفر در این درگیری‌ها حکایت دارد.
مردم معترض که امیدواری چندانی به این وعده ها نداشتند، علیرغم درخواست مقام های استانی و امام جمعه کازرون و تشدید شرایط امنیتی، جمعه ۳۱فروردین در اقدامی غافلگیرکننده، مصلی نماز جمعه شهر کازرون را کاملا در اختیار گرفته و با بی عرضه خواندن امام جمعه این شهر خواستار استعفای او شدند و شعارهای تند سیاسی علیه حکومت، جمهوری اسلامی و نماینده مجلس شان سر دادند. در این میان، سر دادن شعارهایی چون «دشمن ما همینجاست، دروغ می‌گن آمریکا» که شبیه شعارهای معترضان شهر ورزنه اصفهان - که در اعتراض به بحران آب تجمع کرده بودند-، سبب توجه گسترده رسانه ها و فضای مجازی به این تجمع شد. در این میان اما شعار عجیب تر این بود: «وای به روزی که مسلح شویم» و همچنین این شعار «می کشم می کشم، آنکه خیانت کند» این شعارها که نشان دهنده آمادگی برای مقاومت خشونت آمیز بود، را می توان به دور تازه ای از اعتراض های داخل ایران تعبیر کرد. به ویژه اینکه، به گفته بهرام پارسایی نژاد، نماینده شیراز در مجلس، «عامل اصلی این ناآرامی‌ها» اعتراض به تقسیمات کشوری نیست، بلکه «همان اعتراضاتی است که به طور کلی در بخش‌های دیگر جامعه هم می‌بینیم و شاهدیم که مردم نسبت به وضعیت معیشتی و اقتصادی و همچنین اوضاع اشتغال اعتراض دارند و به نظر می‌رسد مردم سعی می‌کنند با اتکا به این بهانه‌ها صدای خود را به گوش مسئولان برسانند.» نکته ای که در یادداشت پروانه سلحشوری، نماینده تهران که اول اردیبهشت در روزنامه اعتماد منتشر شده نیز مورد تاکید قرار گرفته است: «کسانی که مسوولیت دارند، حتی اگر بخواهند بپذیرند یا نپذیرند، در یک طرف قرار گرفته‌اند و مردم در طرف دیگر. نشانه‌هایش را این روز‌ها در اصفهان و ورزنه، در کازرون و خیلی نقاط دیگر می‌بینیم. باید توجه داشته باشیم که سال‌هاست فشار‌هایی بر مردم وجود داشته است و این‌ها، مقاومتی مدنی است.»
اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور ایران یک اردیبهشت در واکنش به این رویدادها، خواستار حل مسئله کازرون شد و گفت: «نمی‌شود که مردم هر روز به خیابان بیایند و عده‌ای بر این موج سوار شده و شعارهای خود را بدهند.» مسئله حل نشد تا به دیشب رسید که پر از حادثه و درگیری شد.
مطالب مرتبط:
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر