۶۴روز از بازداشت گسترده و خشونتآمیز درویشان گنابادی میگذرد و اینک بیش از 400 درویش زن و مرد مجروح و بیبهره از امکانات حقوقی و درمانی، در زندانهای تهران بزرگ و قرچک محبوس هستند.
ماجرای آنها از ۳۰بهمن ۹۶ شروع شد که تجمع اعتراض آمیز درویشان علیه ماموران امنیتی که قصد حصر رهبر درویشان داشتند، به یک حادثه خونین و پرتلفات منجر شد و پلیس و نیروهای شخصی، بسیاری از معترضان را بازداشت کردند، با خشونتی کم سابقه و گسترده.
از مجموع درویشان زندانی، 11 زن در زندان قرچک (شهر ری) که پیش تر مرغداری بوده و از حداقل استانداردهای یک زندان بیبهره است، محبوس هستند. دهها زن درویش روز سهشنبه اول اسفند 1396، هنگام دستگیری به شدت مورد هجوم لباسشخصیها قرار گرفته و همگی با تن و بدن زخمی برای بازجویی مقدماتی به کلانتری «وزرا» منتقل شدند.
در آن جا 10 زن با نامهای «شکوفه یداللهی»، «نازیلا نوری»، «مریم باراکوهی»، «مریم فرسیابی»، «الهام احمدی»، «شیما انتصاری»، «سیما انتصاری»، «سپیده مرادی»، «شهناز کیانی» و «آویشا جلالالدین» (که غروب روز 30 بهمن همراه با یک درویش مجروح در بیمارستان دستگیر شده بود)، به بهانه انتقال به بیمارستان از باقی زنان جدا شده و به زندان قرچک که پیش از آن مرغداری بوده است، انتقال یافتند.
خانم «صدیقه صفابخت»، دیگر درویش زن را هم در ساعات پایانی شب در خانهاش دستگیر کردند و به زندان اوین بردند. او پس از آن به قرنطینه زندان قرچک اعزام شد و به دیگر درویشان زن زندانی پیوست.
تمامی این 11 نفر تا امروز از حق داشتن وکیل و امکانات اولیه بهداشتی و درمانی محروم بوده و قرار بازداشتشان هر نوبت، بدون اعلام مستندات قانونی، تنها از طریق اعمال نفوذ اطلاعات سپاه که مسوول دستگیری و بازداشت آن ها بوده، تمدید شده است.
در میان این زنان، شکوفه یداللهی از ناحیه سمت چپ سر به دلیل برخورد جسم سنگین (در اثر پرتاب سنگ یا ضربه باتوم) دچار شکافتگی جمجمه شده است و پزشکان از طریق نشانهها و علایم جراحت وی، احتمال تکان خوردن مایع مغزی را میدهند.
خانم یداللهی علاوه براین، دچار خون ریزی از ناحیه گوش، بینی و دهان و نیز شکستگی دنده نیز شده است. این زن درویش از بدو دستگیری تا امروز از خدمات پزشکی بی بهره بوده و انتقال او را به بیمارستان، موکول به استفاده از دستبند و پابند کردهاند. اما خانم یداللهی با وجود وخامت اوضاع جسمی، از پذیرش این اعمال زور غیرقانونی امتناع کرده است.
مریم فرسیابی، دیگر زن درویش بازداشت شده حادثه «گلستان هفتم» در خیابان «پاسداران» تهران به تومور مغزی مبتلا است و با وجود وخامت حال، از رساندن دارو به او خودداری میشود.
شیما انتصاری، درویش بازداشتی محبوس در زندان قرچک بیماری آسم دارد و شرایط بهداشتی نامناسب زندان قرچک باعث شده است دو بار در این مدت به زیر دستگاه اکسیژن برود.
شهناز کیانی مبتلا به بیماری قند خون بالا و خانم صدیقه صفابخت مبتلا به بیماری واریس پا نیز مانند سایر درویشان محتاج به رسیدگی پزشکی در زندان، همچنان بلاتکلیف در زندان قرچک نگهداری میشوند.
بنابر گزارش های رسیده از زندان قرچک، به تازگی برای تضعیف روحیه زنان درویش زندانی، آن ها را از هم جدا کرده و به بندهای مختلف منتقل کردهاند. اما نازیلا نوری و شکوفه یداللهی هم چنان در قرنطینه این زندان نگه داری میشوند.
اما از درویشان مرد چه خبر؟ اطلاعاتی که در این گزارش آمده، همگی در مورد درویشان مرد زندانی در تیپ 3 زندان بزرگ تهران است و از درویشان محبوس در تیپهای دیگر اطلاعات موثقی در دست نیست.
براساس گزارش های رسیده از زندان و خانواده های بازداشت شده ها، اغلب درویشان مرد دستگیر شده در تجمع اعتراضی گلستان هفتم از ناحیه دست و پا دچار شکستگی و خردشدگی استخوان هستند تا جایی که در محل شکستگی استخوان برخی از آن ها پلاتین کار گذاشته شده است.
تمام این مجروحان پس از دستگیری به آگاهی خیابان «شاپور» منتقل شده و در آن جا نیز از ضربات باتوم ماموران آگاهی در امان نمانده اند. بر اساس گفتههای یکی از زندانیان به خانوادهاش، ماموران هر درویش را آماج بیش از 100 ضربه باتوم کرده و یک جای سالم در بدن آن ها باقی نگذاشتهاند.
به گفته او، درویشان مرد مجروح در اثر این حادثه را به فوریت به بیمارستان اعزام کرده اند تا آثار ضرب و جرح شدید آن ها را از بین ببرند. این درویش گفته است اغلب این افراد به طور سرپایی تحت عمل جراحی قرار گرفته و شکستهبندی شده اند و اینک با انگشتهای بد جوش خورده و کجی دست و پا رو به رو هستند.
درویشان مرد نیز چون زنان از حق داشتن وکیل و امکانات درمانی مناسب بیبهره بودهاند. در میان این درویشان، آقای «احمد باراکوهی» به گفته خانواده اش، به دلیل اهمال مسوولان زندان در درمان به موقع وی، بینایی خود را به دلیل اصابت ساچمه تفنگهای نظامیان از دست داده است. مریم باراکوهی، همسر او نیز جزو زندانیان زن محبوس در زندان قرچک است.
اسامی مردان زخمیِ محبوس در تیپ 3 زندان تهران بزرگ و نوع جراحت آن ها در زیر آمده است:
«محمد شریفی مقدم» دچار شکستگی و ترک خوردگی دنده است. «فیروز رستمی» با سابقه دو بار سکته مغزی، ناراحتی قلبی و دیابت، شکستگی انگشت دست راست و زخم عمیق در صورت دارد. «محمدرضا درویشی» و «بهنود رستمی» شکستگی دست دارند، «امیر نوری» قطع انگشت دست، «سید میلاد اردستانی» شکستگی دو پا و یک دست، «مهرداد رضایی» شکستگی دست و ساعد(پلاتین برای او گذاشته اند)، «علی مکبری»، شکستن دو پا و یک دست، «مسعود مروزوقی» شکستگی دو دست، «ابوالفضل صحرایی» شکستگی دست و زانو، «بشیر ریاحی» شکستگی دست و کتف، «بابک مرادی» شکستگی ساعد، «کنگرلو»، «مجید شایق»، «مهدی بختیاری»، «اکبر داداشی»، «سعید عرب»، سعید گودرزی»، «سعید کریمایی»، «سعید کاکاوند»، «میلاد کاکاوند»، «کامران بهادر»، «رضا باوی»، «حسن عباسی»، «فرهاد نعیمی»، «مرتضی سهراب پور»، «حسین آرنگ»، «سعید مراد»، «منصور فرهومند»، «عبدالله اسماعیلی»، «کوروش علیشاهی»، «ابراهیم الله بخشی» و «یونس عزتی» شکستگی دست.
برخی از این درویشان زندانی دچار آسیب های جدی تر هستند شامل:
احمد بارارکوهی، کوری چشم بر اثر اصابت گلوله های ساچمه ای ناجا و نیز باقی ماندن بقیه گلوله ها در ناحیه شکم، «مهدی مهدوی فر» اصابت گلوله ساچمه در قرنیه چشم، «محسن نوروزی» اصابت گلوله ساچمه در قرنیه چشم و باقی ماندن آن به دلیل عدم اعزام به مراکز درمانی، «برزو موسوی» اصابت گلوله ساچمه در قرنیه چشم و باقی ماندن آن به دلیل عدم اعزام به مراکز درمانی، «سخاوت سلیمی» اصابت گلوله ساچمهای در سفیدی چشم و «مهرداد پیرفلک» عبور قمه از ناحیه کمر و خروج آن از ناحیه شکم.
در میان این افراد، «مراد محمدی» و «مصطفی بیرانوند» مورد اصابت تیر جنگی مستقیم نیروهای نظامی مستقر در حادثه گلستان هفتم قرار گرفتند.
مطالب مرتبط:
درگیری میان پلیس و دراویش؛ پنج نفر کشته و دستکم ۳۰۰ نفر بازداشت شدند
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر