یک صد زن فرانسوی، از جمله «کاترین دونوو»، ستاره سینمای هالیود نامهای را امضا کردند که در آن گفته شده اس:«تجاوز جنسی یک جرم است اما اصرار بر لاس زدن یا لاس زدن ناشیانه جرم نیست.»
در این نامه تاکید شده است که اصرار بر احترام به زنان از طرف مردان نباید سکسیسم تلقی شود:«پس از ماجرای "هاروی واینستین"، این حقیقت برملا شد که بسیاری از زن ها، به ویژه در محل کار خود مورد خشونت قرار میگیرند و بعضی از مردان از قدرت خود سوء استفاده میکنند. این حقیقت باید برملا میشد. اما الان این آزادی بیان به ضد خودش تبدیل شده است.»
اکتبر 2017، هاروی واینستین، تهیهکننده برجستهٔ فیلم های امریکایی، توسط چند زن به آزار جنسی و تجاوز جنسی متهم شد. در پی آن، بسیاری از زنان مشغول در هالیوود نیز واینستین را به این اعمال متهم کردند. مدتی پس از انتشار اولین اتهامات، او از شرکت فلیم سازی خود به نام «واینستین کمپانی» اخراج و هم چنین از «آکادمی علوم و هنرهای سینما» و انجمنهای حرفهای دیگر بیرون رانده شد.
به دنبال این ماجرا، کمپینی به نام «Metoo» در فضای مجازی راه افتاد و زنان بسیاری در سراسر جهان به آن پیوستند و روایت های خود را از تعرض جنسی افشا کردند.
حالا به گفته امضا کنندههای فرانسوی این نامه، «کمپین Metoo» سبب شده است افرادی که خطاهایی ناچیز انجام دادهاند نیز به عنوان «متجاوز» شناخته شوند بدون این که فرصت دفاع از خود پیدا کنند: «این باعث شده است که بسیاری از مردها شغل خود را از دست بدهند و مجبور به استعفا شوند. در حالی که تنها به زانوی کسی دست زدهاند، سعی کرده اند کسی را دزدکی ببوسند، حرفهایی "خصوصی" سر میز شام گفته اند یا برای کسی که به آن ها علاقه متقابل نداشته است، یک پیام جنسی فرستاده اند.»
نتیجه گیری نویسندگان نامه این است: «اتفاقاتی که بر سر بدن یک زن می آید، شخصیت و شرافت او را تحت الشعاع قرار نمیدهد. هر چه قدر هم که این تجربه تلخ باشد، او را به یک قربانی مادام العمر تبدیل نمیکند چون ما تنها بدنمان نیستیم. آزادی درون ما نمیتواند مورد تجاوز قرار گیرد. این آزادی بدون ریسک و بدون احساس مسوولیت نمیتواند باشد.»
«آبنوس شلمانی»، نویسنده ایرانی-فرانسوی، یکی از نویسنده های این نامه است. او سال ۱۳۵۶ در تهران متولد شد و در سال ۱۳۶۴ به همراه خانواده خود به پاریس رفت. بعد از اتمام تحصیلات خود در رشته تاریخ، به روزنامهنگاری روی آورد و سپس تولید و کارگردانی فیلمهای کوتاه را تجربه کرد. کتاب اول او به نام «خمینی، ساد و من» که درباره تجربیات زندگی در ایران و تبعیدش به فرانسه است، در سال ۱۳۹۳ منتشر شد.
این نامه که امروز سه شنبه ۱۹ دی ماه در روزنامه «لوموند» منتشر شده، مورد انتقاد بسیاری از زنان قرار گرفته است؛ از جمله «آسیا آرجنتو»، هنرپیشه ایتالیایی که در توییتر خود نوشت:«مرد سالاری درون زن هایی مانند کاترین دونوو، مغز آن ها را معیوب کرده است.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر