سال گذشته سی بازیگر زن سینما و تلویزیون ایران در یک نامه سرگشاده خطاب به علی اصغر پورمحمدی، معاون سیمای رسانه ملی از فساد در پشت صحنه فیلم ها و درخواست‌های غیراخلاقی از آنان در ازای دادن نقش گلایه کردند. فقیهه سلطانی، یکی از آن سی نفر بود.
آن‌ها در بخشی از این نامه اشاره کرده بودند که پس از ازدواج وضعیت کاری آن‌ها متحول شده، پیشنهاد کاری ندارند و از میدان به در شده‌اند.
فقیهه سلطانی فارغ التحصیل رشته ادبیات نمایشی است. او زیر نظر گلاب آدینه بازیگری را آموزش دیده و از سال 73 بازیگری را با حضور در فیلم «روسری آبی» رخشان بنی‌اعتماد آغاز کرده است. فقیه سلطانی در سریال‌های زیادی هم حضور داشته اما چند سالی است که کم کار شده است.
بعد از افشاگریهای آزارهای جنسی در هالیوود سراغ او رفتیم تا با او درباره پشت صحنه سینمای ایران و انچه در آن نامه نوشته بودند، صحبت کنیم اما سلطانی می‌گوید: « بعد از ماجرای نامه، برای من دردسر‌های زیادی ایجاد شد که ترجیح می‌دهم به آن فکر نکنم و درباره آن موضوعات خیلی حرف نمی زنم.»
او در زمان انتشار نامه باردار بوده و رفتارهای دوستان و همکارانش او را از لحاظ روحی آنقدر آزرده کرده که ترجیح داده سکوت کند: «من از همیشه از حاشیه پرهیز کرده ام، این بار اما دلم می‌خواست صدای فریاد مظلومان باشم که نشد، آنقدر حواشی ایجاد شد و هنوز هم ادامه دارد که ترجیح می‌دهم سکوت کنم.»
او تاکید می‌کند خودش در پشت صحنه سینما و تلویزیون هیچگاه پیشنهاد زشت و یا آزاری را تجربه نکرده: «کسی جرات نداشت با من چنین برخوردهایی کند و اساسا به خاطر نوع رفتار خودم این ماجراها به من ربطی نداشت و شامل حال من نمی‌شد. من پشت سر یک عده مظلوم ایستادم اما بعد از مطرح شدن نامه، همه آن‌ها خودشان را قایم کردند.»
چند ثانیه سکوت می‌کند و حرفش را ادامه می‌دهد: «فکر می‌کردم وقتی کسی در یک جامعه‌ای اعتراض می‌کند، همه آدم‌هایی که معترض هستند، پشتش می‌ایستند، اما دیدم آدم های معترض خودشان را قایم می‌کنند. کارشان را نفهمیدم حتما اینطوری راحت‌تر هستند، من فکر می‌کنم شاید این شرایط برایشان شرایط خوبی بوده که چنین رفتاری کردند.»
به گفته او بعد از نگارش این نامه بسیاری از روابط اصلاح شده: «خودم کم کار شده‌ام و کمتر در محافل سینمایی حضور دارم اما شنیده‌ام اتفاقات خوبی افتاده و نامه تاثیرگذار بوده.»
با همه این‌ها اگر زمان به عقب برگردد او این کار را تکرار نمی‌کند: «اگر از اول می‌دانستم قرار است این اتفاق‌ها بیفتد، هرگز پا جلو نمی‌گذاشتم. الان هم که دیگر صحبتی درباره این موضوع ندارم. بهتر است هر کسی هر طور که دلش می‌خواهد زندگی کند و به من هیچ ارتباطی ندارد.»
به او می گویم الان موج رسوایی‌هایی که در هالیوود راه افتاده موجب کاهش خشونت و آزار در محیط کار می‌شود. شاتید شما هم بتوانید با اطلاع رسانی... نمی‌گذارد جمله‌ام را تمام کنم و می‌گوید: «در هالیوود ماجرای هیس دخترها فریاد می‌زنند را ندارند در حالی که ما در اینجا هیس دخترها انکار می‌کنند، داریم.» او بعد از گفتن این جملات خداحافظی می‌کند: «من واقعا دلم نمی‌خواهد دوباره در مورد این موضوع بیشتر حرف بزنم و فکر می‌کنم به قدر کفایت توضیح دادم.»
فقیهه سلطانی تنها بازیگری نیست که ترجیح می دهد درباره این موضوع سکوت کند. در هفته های اخیر، بعد از ماجرای افشاگریهای هالیوود درباره آزارهای جنسی، برخی سینماگران و عوامل سینمایی ایران سخن از رویدادهای مشابه در ایران زدند اما هیچ‌کدام از آن‌ها به مطرح شدن و علنی شدن اسم‌شان تن ندادند.
حتی برخی از آن‌ها خودشان در تماس با ایران وایر اعلام آمادگی کردند که از آنچه بر آن‌ها در سینمای ایران گذشته، حرف بزنند. روایت های زیادی از آزارهای جنسی و پیشنهادهای غیراخلاقی تعریف کردند. قصه‌هایی که نقش منفی اش محدود به بازیگران و کارگردانان، عوامل پشت صحنه نبود و حتی مدیران دولتی را هم در بر می‌‌گرفت که با ظاهری کاملا مذهبی با پیشنهاد صیغه و یا حرکاتی چون بوسه بدون اجازه، روح و جسم همکاران زن را فرسوده و خسته کرده بودند، این روایت‌های تلخ و آزاردهنده اما زمانی تلخ‌تر می‌شد که در زمان انتشار بسیاری از قربانیان اعلام پشیمانی کردند و از ما خواستند آنچه گفته‌اند برای خودمان بماند و هرگز منتشر نشود. یکی از آن‌ها درباره دلیل منصرف شدن‌اش می‌گوید: «می‌دانم همکارانم رفتارهای بدی با من می‌کنند که چرا سینما را خراب کردی مثل بازیگرانی که به پورمحمدی نامه نوشتند اما انقدر علیه‌شان حرف زده شد که الان همگی سکوت کرده‌اند،» مثل فقیهه سلطانی.
مطالب مرتبط:
گفت و گوی تلخ توییتری درباره آزارهای جنسی
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر