صبحها دخترها را به مدرسه میبرد و عصر که آنها را برمیگرداند، پسرها را راهی همان مدرسه میکند. میگوید: «امسال راحت بچه ها را ثبت نام کردند اما از روز اول مدرسه مردم محله جمع شده بودند که چرا باید افغانها به این مدرسه بیایند. ما از همان روز اول مهر پشت در مدرسه ماندیم.»
«زینت»، مادر چهار دانش آموز مدرسه «جهاد» شهر «شاهدیه» است؛ مدرسۀ مختص اتباع افغانستانی که روز اول مهر با خط درشت و ماژیک های قرمز کلمه «تعطیل» و جمله «امسال مدرسه تعطیل» روی درهایش نوشته شده بود و دانش آموزان و والدین آن ها پشت درهایش ماندند: «در شاهدیه خانوادههای افغان زیادی زندگی میکنند اما مردم آن جا ما را دوست ندارند. هر اتفاقی میافتد، فکر میکنند ما مسبب آن هستیم.»
شاهدیه شهری در بخش مرکزی استان یزد است که به شهر یزد چسبیده است و حدود 12 هزار نفر جمعیت دارد. به خاطر وجود زمینهای کشاورزی و کوره های آجر پزی، خانواده های افغانستانی زیادی درآنجا روزگار می گذرانند.
خبر تعطیلی مدرسه جهاد روز گذشته در سایت های خبری منتشر شد اما بلافاصله «عبدالحمید صابری»، رییس آموزش و پرورش ناحیه یک یزد به «انصاف نیوز» خبر داد مشکل دانش آموزان این مدرسه تنها یک روز بوده و حالا حل شده است. او گفته برای رفع این مشکل، از نماینده ولی فقیه، شهرداری و شورای شهر کمک گرفته و نشست هایی هم با مردم محل برگزار شده است.
به گفته صابری، اعتراض اهالی محل به رفتارهای بچه گانه دانش آموزان و تجمع خانواده های افغانستانی در محلهشان بوده است.
«علی»، یکی از اهالی شاهدیه میگوید: «این مدرسه تنها مدرسه ای است که بچ ههای افغانستانی می توانند در آن جا ثبت نام شوند. بنابراین، خانواده های افغانستانی از همه محله ها به اینجا می آیند. بیش تر دوست دارند نزدیک مدرسه خانه اجاره کنند و خلاصه هر روز صبح که در خانه را باز می کنیم، انگار داریم در افغانستان قدم میزنیم. مردم هم به این موضوع معترض هستند؛ انگار در شهر و محله خودشان غریبه شده اند. فکر می کنند محله ناامن شده است. فرهنگ افغانستانیها هم با ما متفاوت است. از طرفی، گاهی مسایل بهداشتی را رعایت نمی کنند؛ مثلا آشغال میریزند و مردم ناراحت می شوند.»
موضوع تفکیک مدارس اتباع بیگانه از چند سال پیش در آموزش و پرورش به تصویب رسیده است. یک منبع آگاه در آموزش و پرورش یزد به «ایران وایر» می گوید: «در استان یزد و کرمان که تعداد افغانها زیاد هستند، وقتی دانش آموزان افغان در مدارس معمولی ثبت نام می کردند، اعتراض های والدین خیلی زیاد بود. مدام می آمدند و می رفتند و می گفتند چرا بچههای ما باید کنار افغانها بنشینند و... این موضوع آن قدر شدید بود که در طرحی قرار شد دانش آموزان اتباع به صورت تجمیعی تحصیل کنند.»
او به پارچه نوشت های که در «فیروزآباد» شهرستان میبد در استان یزد مقابل دبستانی نصب شده بود، اشاره می کند و می گوید: «مثلا یکی دو سال پیش روی بنر خطاب به مدیر مدرسه نوشته بودند ما اهالی، راضی به ثبت نام افغانها در اینجا نیستیم و پارچه را به سردر مدرسه وصل کرده بودند.»
به گفته او، مدرسه جهاد، ساختمانی فرسوده است که قرار بوده بازسازی شود اما از وقتی برای دانش آموزان افغانستانی در نظر گرفته شده، هیچ امکاناتی به آن افزوده نشده است.
زینت می گوید: «بچه های ما را فقط در این مدرسه ثبت نام می کنند. 40 نفر، 40 نفر در یک کلاس کوچک با میز و نیمکت های شکسته درس میخوانند. الان هم گفته اند مدرسه باید خالی شود و تا یک ماه دیگر بچه ها باید به مدارس دیگر بروند. اصلا نمی دانیم امسال میتوانند به مدرسه بروند یانه.»
خبرها حاکی از آن هستند که بچه های مدرسه جهاد تنها 40 روز دیگر برای ثبتنام در مدارس دیگر زمان دارند. صابری، رییس آموزش و پرورش ناحیه یک یزد هم آن را تایید کرده و البته علت آن را بی ارتباط به فرسوده بودن مدرسه ندانسته است: «این مدرسه در شأن دانش آموزان نیست اما خب، چاره ای نداشتیم. در اولین فرصت باید یک فضای آموزشی برای آن ها پیدا کنیم. به فرمانداری هم گفته ایم که ما فضای دیگری این جا نداریم و کمک کنید یک فضایی را برای این دانش آموزان آماده کنیم که در شأن آن ها باشد. انشاالله در همان ناحیه یک آموزش و پروش و حتی نزدیک به منازل آن ها مدرسه ای در اختیارشان قرار داده شود. در شورایی که نماینده محترم ولی فقیه هم بودند، همه همکاری کردند که این کار انجام شود.»
علی اما میگوید: «اهالی محله کوتاه نمی آیند. گفته اند اگر این مدرسه سر موعد تخلیه نشود، هر روز اعتراض می کنند و به خاطر همین قرار است مدرسه تخلیه شود.»
او به علت های دیگر اعتراض مردم محل هم اشاره می کند: «سر و صدای بچه ها و مدرسه هم علت دیگری است که مردم محله به آن اعتراض دارند. مضاف بر این که باید بچه های خودشان را به مدرسه های دورتر بفرستند چون مدرسه نزدیک آن ها فقط اتباع افغان را می پذیرد.»
این اولین بار نیست که مهاجران افغان استان یزد مورد اعتراض مردم این استان قرار می گیرند؛ سال گذشته تصاویری تکان دهنده از بنرهای نصب شده برای بیرون راندن خانواده های افغانستانی در شهر «زارچ» یزد منتشر شد؛ بنرهای بزرگی که از اهالی شهر که به خانواده های افغانستانی خانه اجاره داده بودند، میخواست ظرف مدت 15 روز خانهها را از مستاجر تخلیه کنند. دلیل این کار، داشتن شهری امن و جلوگیری از سرقت، فروش مواد مخدر، تعرض به شهر و مزاحمت عنوان شده بود.
سال 93 و در پی قتل یک دختر 18 ساله توسط دو مرد افغانستانی در یزد، مردم این شهر با هجوم به خانه های افغانستانی ها، خواستار ترک شهرشان شده بودند. زینت میگوید: «شوهر من روزی 10 یا 12 ساعت کارگری میکند ولی مردم ما را به چشم قاچاق چی و خلاف کار می بینند. همه افغانستانی ها خلاف کار نیستند. در بین افغانها هم مردم بد و کثیف پیدا میشود. کاش همه را با یک دید قضاوت نکنند.»
«فاطمه» یکی از اهالی شاهدیه است که از برخورد مردم شهرش با افغانستانیها راضی نیست. او می گوید: «ما از بچگی نژاد پرست بزرگ می شویم. البته نژادپرست هم نیستیم چون اگر جای مردم افغانستان، آلمانیها یا دیگر مردمان اروپا در شهرمان سکونت داشتند، با آنها مهربانتر بودیم و حتی اعتماد به نفس کمی مقابل آنها داشتیم. اما نمی دانم چرا با این مردم که ریشه های مشترک زیادی داریم، خوب تا نمی کنیم. من به خاطر این نوع برخورد مردم شهرم شرمنده ام.»
او با اشاره به این که لقب شهر «دارالعباده» است و مردمش به مذهبی بودن معروف هستند، می گوید: «کدام مذهب می گوید دل آدمها را بشکنی؟ کدام قاعده میهمان نوازی می گوید با مردم بی پناه چنین رفتاری کنیم؟ مردم هر روز صبح که افغانستانیها بچه هایشان را به مدرسه می آورند، با آن ها دعوا می کنند.»
کمی مکث می کند و می گوید: «وقتی این چیزها را توی این روزهای محرم میبینم، یاد همان نوحه یزدی ها که معروف شد، میافتم.»
و زیر لب زمزمه میکند: «این چه مسلمانی است، وای به دیندارها... .»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر