«ما چند دختر هستیم که برای کار به دبی آمده‌ایم. تعدادی از ما در ایران به کار مشغول بودیم و تعدادی در این‌جا شروع به کار کردیم. ما در این‌جا سختی می‌کشیم اما چاره‌ای نداریم. راه برگشتی به ایران نداریم و جای دیگری هم ما را راه نمی‌دهند. متاسفانه مشکلات زندگی ما را به این راه کشانده است و هرچقدر بیشتر در این کار می‌مانیم، حالت روحی ما و زندگی‌های‌مان آشفته‌تر می‌شود.» این جملات را چند دختر ایرانی که در دبی مشغول به کارگری جنسی هستند برای «ایران وایر» ارسال کرده‌اند. در همین‌رابطه با محمد اولیایی‌فرد گفت‌و‌گو کردیم. او به سوالاتی پاسخ داده که این دختران ایرانی از دبی برای ایران وایر فرستاده اند. بخش اول این سوالات دیروز منتشر شده است. اکنون بخش دوم و پایانی پیش روی شماست.
- نیروی انتظامی و سپاه با قوادان و قاچاقچیان هم‌دست هستند و رشوه می‌گیرند. حتی چند بار چند نفر از ما دستگیر شدیم و باید به بسیجی‌ها سرویس مجانی می‌دادیم تا آزاد شویم. کجا به داد ما می‌رسد؟
این مساله فراتر از هم‌دستی است. من هم معتقدم که نیروی انتظامی، سپاه و بسیج با این افراد همکاری دارند. مساله اما به نظر من کارشناسی امنیتی است و ممکن است موسس برخی از مراکز «فحشا و فساد» خود نهادهای امنیتی باشند. سیستم امنیتی ایران عموما وقتی نمی‌تواند با یک موضوع برخورد کند، سعی می‌ند آن را در اختیار خود بگیرد. آن‌ها نمی‌توانند بحث فحشا مبارزه کنند، برای همین مساله را در دست می‌گیرند تا بتوانند هم از نظر تجاری و هم امنیتی کنترل کنند. مثل حوزه مواد مخدر یا قاچاق کالا. برای همین می‌گویم این تعامل، سیاست کلان امنیتی است. اما در جواب شما باید بگویم که براساس اصل 172 قانون اساسی " برای رسیدگی به جرایم مربوط به وظایف خاص نظامی و یا انتظامی اعضاء ارتش، ژاندارمری، شهربانی (نیروی انتظامی) و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، محاکم نظامی مطابق قانون تشکیل می‌گردد، ولی به جرایم عمومی آنان یا جرایمی که در مقام ضابط دادگستری مرتکب می‌شوند در محاکم عمومی رسیدگی می‌شود ". طبق ماده 597 قانون آیین دادرسی جرائم نیروهای مسلح و تبصره های آن، سازمان قضایی نیروهای مسلح، مسئول رسیدگی به شکایات در این زمینه هاست و شما در صورتی که بخواهید شکایت کنید در زمینه سهل انگاری یا قصور در انجام وظایف خاص خود در عدم برخورد با قوادان ، مراکز فحشا ء و باندهای قاچاق دختران شکایت کنید، باید به این سازمان مراجعه کنید ولی اگر در زمینه هایی مثل شکنجه ، فحاشی ، توهین ، ضرب و شتم ، ضرب و جرح و یا درخواست یا پیشنهاد همخوابگی شکایت دارید، با توجه به اینکه این موارد جرم عمومی محسوب می شوند، می توانید به دادگستری مراجعه کنید. در شکایت به سازمان قضایی نیروهای مسلح شما حق داشتن وکیل دارید. سازمان قضایی نیروهای مسلح استان در مرکز هراستان تشکیل می شود و در برخی شهرستان ها نیز دادسرا های نظامی داریم که بر حسب محل زندگی تان می توانید به آنجا مراجعه و شکایت کنید. برخلاف سازمان قضایی نیروهای مسلح که تنها در مرکز هراستان تشکیل می شود، دادسرا و دادگاه های عمومی بعنوان محاکم عمومی دادگستری در تمام شهرستانها دائر است. توصیه می کنم که اگر قصد شکایت از نیروی انتظامی ، سپاه ، بسیج یا ماموران اطلاعاتی را درسازمان قضایی نیروهای مسلح و یا در محاکم عمومی دادگستری دارند با توجه به نفوذ احتمالی این نهادها در مراجع قضایی حتما از وکلای رسمی دادگستری استفاده کرده و برای این امر وکیل بگیرند و در صورتی که تمکن مالی برای پرداخت حق الوکاله را ندارند می‌توانند از کانون های وکلای هر استان درخواست وکیل معاضدتی کنند. کانون ها نیز پس از بررسی شرایط ، وکیل معاضدتی به انها معرفی می‌کند. این نوع وکیل، مخصوص کسانی است که بضاعت و توان مالی کافی، برای گرفتن وکیل ندارند؛ چرا که وکیل معاضدتی حق دریافت هیچ وجهی تحت عناوین حق‌المشاوره، حق‌الوکاله و غیره را به استثنای هزینه تمبر‌دادرسی از موکل خویش ندارد. کانون وکلای مرکز ( استان تهران ) در تهران میدان آرژانتین، خیابان زاگرس، شماره 3 مستقر است .
- اگر شکایت کنیم به ما نمی‌گویند فاحشه و ما را اذیت نمی‌کنند؟
اینکه به شما چه بگویند یا شما را چه بخوانند با شکایت کاملا متفاوت است و دو بحث جداگانه. حتی اگر مستنداتی وجود داشته باشد که شاکیان کارگران جنسی هستند، باز هم باید به شکایت رسیدگی شود.
- اگر صیغه شویم و بابت آن مزد بگیریم، مشکل حل می‌شود؟
با توجه به قوانین جمهوری اسلامی، در این صورت هیچ مشکلی وجود ندارد. صیغه به عنوان عقد موقت در قانون پیش‌بینی شده است. حتی اگر صیغه‌نامه هم وجود نداشته باشد و دو طرف اعلام کنند که عقد موقت شده‌اند باز هم مشکلی نیست. صیغه همان مدل اسلامی کارگری جنسی است با این تفاوت که وقتی صیغه تمام می‌شود، زن باید دو پاکی بعد از پریود یا در صورت یائسگی، ۴۵ روز صیغه فرد دیگری نشود.
- بعضی از بچه‌ها به اجبار شوهر یا دوست‌پسرشان در این کار افتاده‌اند. حتی پدر و مادرهای‌شان. آیا می‌توان از آن‌ها شکایت کرد؟
حتما می‌شود. این مساله را باید تحت عنوان اکراه، تهدید و اغفال مطرح کرد. برایتان یک نمونه می‌گویم. مراجعه‌کننده‌ای داشتم که می‌خواست به همراه همسرش نزد من بیاید. وقتی آمدند مرد ۶۰ ساله بود و دختری به همراه داشت که بیشتر ۱۳ سال نداشت. اول فکر کردم فرزند اوست اما بعد مشخص شد که همسرش است. آن‌ها می‌خواستند از برادر و خانواده دختر شکایت کنند که آن‌ها را اذیت می‌کرد. دختر می‌گفت که برادرش او را می‌زند، موهای او را تراشیده و او را از خانه بیرون انداخته است. مرد هم می‌گفت باید حق زن من را بگیرید و هر چقدر حق‌الوکاله شود، پرداخت می‌کنم. گفتم اجازه دهید من با برادر این دختر صحبت کنم. برادر آن دختر به دفتر من آمد. خون گریه می‌کرد. می‌گفت این مرد ۶۰ ساله زیر پای دختر نشسته بود و دختر هم از نظر روانی مشکل داشت و چندین بار از خانه فرار کرده بود. اصلا زن و شوهر هم نبودند. برادر دختر می‌گفت آن مرد ۶۰ ساله از طریق خواهرش کاسبی می‌کند. دختر حتی حکم رشد هم نداشت. هر دختری بعد از بلوغ برای انجام معامله نیاز به حکم رشد دارد. در واقع می‌خواست حکم رشد بگیرد تا بتواند علیه بقیه اقدام قضایی کند. البته بعد از همان جلسه اول دیگر به من مراجعه نکردند. مهم‌تر از این تجربه، روایت یکی از موکلانم بود که می‌گفت در لابی هتلی در کیش با زن و شوهری آشنا شده بودکه بعد از چند نوبت ملاقات برای ناهار و شام، مرد به او پیشنهاد داده بود حالا که تنها هستی، می‌توانی به اتاق ما بیایی، برایت مشروب آماده می‌کنم و با همسر من می‌خوابی. در چنین مواردی هم می‌شود به مراجع قضایی شکایت کرد.
- بعضی از مشتری‌های ما خیلی نامردند و ما را کتک می‌زنند، اذیت می‌کنند و پول به ما نمی‌دهند. آیا مشتری بودن جرم نیست؟ حکم‌شان چیست؟ چطور می‌توانیم از آن‌ها شکایت کنیم؟
مشتری هم زناکار محسوب می‌شود. اتفاقا ممکن است قاضی شدت عمل بیشتری در مجازات آن‌ها به خرج دهد. قاضی می‌تواند توبه کارگر جنسی را بپذیرد اما از مشتری نمی‌گذرد. حتی اگر مشتری متاهل باشد با توجه به قوانین جمهوری اسلامی با بحث سنگسار مواجه می‌شود که البته این مجازات، از جنبه حقوق بشری دارای ایرادت جدی است. در صورت ضرب و شتم هم می‌توان شکایت کرد اما نه اینکه به واسطح رابطه جنسی کتک خورده‌اند. ضرب و شتم جرم عمومی محسوب می‌شود و مجازات و دیه دارد. حتی اگر مساله جنسی افشا شود، ضرب و شتم از حوزه زنا خارج می‌شود و دیه مجزا دارد. مساله این است که اگر ضرب و شتم در رابطه جنسی مطرح شود باز هم با همان موضوع مواجه می‌شویم که ممکن است هویت کارگری جنسی مطرح شود. برای شکایت از ضرب و شتم باید به دادسرا و دادگاه عمومی مراجعه شود و گواهی پزشکی قانونی برای اثبات ادله موجود باشد.
- آیا بنیادی در دبی یا ایران هست که از ما حمایت کند؟
متاسفانه در ایران سازمانی که مشخصا تحت این عنوان فعالیت کند، وجود ندارد. اما معاونت‌های بهزیستی و امور زنان ریاست‌جمهوری می‌توانند کمک کنند. شما البته می توانید با برخی مسئولان نامه نگاری کنید و درخواست کمک کنید. اگر مشکلی هم با پلیس دبی دارید یا قوادها نمی‌گذارند که از اتاق‌هایتان خارج شوید، می‌توانید از طریق سفارت ایران کمک بخواهید. در داخل ایران هم اگر خانمی به بهزیستی مراجعه کند، او را افشا نمی‌کنند بلکه معاونت‌های این سازمان و معاونت زنان ریاست‌جمهوری زیرمجموعه‌ای دارند که به آن‌ها یاری می‌رسانند. این پرونده‌ها را به مقامات قضایی نمی‌فرستند و در نهایت مشاوره می‌دهند. حتی پوشش‌های دیگری هم می‌دهند یعنی ممکن است در صورتی‌که دخترها بیماری داشته باشند یا سرپرست نداشته باشند، تحت پوشش مالی قرار دهند. من می‌دانم که در چهار سال اول دولت روحانی، شهین‌دخت مولاوردی در این زمینه کمک‌های بسیاری انجام داده است. امیدوارم هستم که این رویه در حال حاضر هم ادامه داشته باشد.
- بعضی مواقع پیش آمده که یک نفر دختری را به دبی آورده است و به او پولی قرض داده. اما به او گفته است که تا پول من را ندهی پاسپورتت نزد ماست. دختر می‌خواست برای مراسم فوت پدرش یا عروسی به ایران برود اما نمی‌توانست. این کار جرم نیست؟ چه باید کرد؟
به طور یقین جرم است. اگر این موضوع در دبی اتفاق افتاده است پلیس دبی هم می‌تواند به موضوع رسیدگی کند. اگر این فرد پاسپورت را گرفته باشد و به ایران آمده باشد، می‌توان از طریق پلیس ایران موضوع را پیگیری کرد. حتی اگر به شکل باندی فعالیت می‌کنند، می‌توانند هم به پلیس دبی و هم به سفارت ایران مراجعه کنند. در صورتی‌که پلیس دبی رسیدگی نکرد، می‌تواننند به سفارت ایران نامه بنویسند و بخواهند که پلیس دبی موضوع را پیگیری کند. برای شکایت از پلیس دبی حتما مراجعی وجود دارد اما اگر اقدام نشد می‌توانند از طریق سفارت جمهوری اسلامی پیگیری کنند.
در نامه‌ای که به دست ایران‌وایر رسید، سوال‌های دیگری هم وجود داشت. مثل اینکه جرم کلاب‌هایی که در آن کار می‌کنند در دبی چیست؟ یا سوال دیگری که گفته شد در دبی صیغه را قبول ندارند و فقط رشوه می‌گیرند و بعضی وقت‌ها هم رشوه پذیرفته نمی‌شود و کارگران جنسی برای مدتی زندانی شده و بعد به ایران دیپورت می‌شوند، مجازات در دبی چیست؟ یا آن‌که در سوال‌هایی دیگر به دنبال شکایت از صاحبان کلاب‌هایی بودند که با قوادها همکاری دارند. محمد اولیایی‌فرد در پاسخ به این سوال‌ها گفت که تمامی این موارد به قوانین دبی مربوط می‌شود و تابع قوانین این کشور است. با این حال او تاکید کرد: «تمام این پاسخ ها را به دقت گفتم تا به این دخترها بگویم راه شما بسته نیست. ترساندن شما از زنا، اعدام و دستگیری در ایران غیرواقعی است. قوادان می‌خواهند شما را با ترس نگه دارند و از شما سواستفاده کنند. اگر تحت فشار هستید و می‌خواهید به ایران برگردید، بدون ترس به سفارت ایران مراجعه کنید و پاسپورت جدید بگیرید و به کشورتان بازگردید. این قوادان هستند که مجازات‌های سنگینی دارند و آن‌ها هستند که باید بترسند، نه شما.»
***
شما هم می‌توانید خاطرات، مشاهدات و تجربیات خود از قاچاق انسان، پناهندگی و مهاجرت به اشتراک بگذارید. اگر از مسئولان دولتی یا افراد حقیقی و حقوقی که حق شما را ضایع کرده‌اند و یا مرتکب خلاف شده‌اند شکایت دارید، لطفاً شکایت‌های خود را با بخش حقوقی ایران وایر با این ایمیل به اشتراک بگذارید: info@iranwire.com
مطالب مرتبط:
نامه‌ای از دبی: کارگر جنسی هستیم، چه طور به ایران برگردیم؟
بخش دوم نامه کارگران جنسی در دبی
تفلیس، پایتخت جدید کارگران جنسی ایرانی؟
ردپاي نهادهاي امنيتي در باندهاي فحشا؛ پرونده يك روحاني قاچاقچي
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر