گزارش اختصاصی ایران وایر از وضعیت وخیم زندانیان رجایی شهر

در طی روزهای گذشته، ۵۳ زندانی سیاسی- عقیدتی زندان رجایی شهر به طور ناگهانی و بدون علت مشخص از بند ۱۲ زندان رجایی شهر به بند ۱۰ منتقل شدند. شرایط نگهداری این زندانیان در سالن جدید بسیار وخیم و در حد بحرانی گزارش شده است.

یک منبع آگاه در این زمینه به ایران وایر گفت که شروع این ماجرا ۸ مرداد بوده است: «پس از حضور گارد ویژه زندان در بند ۱۲ زندان رجایی شهر، کلیه زندانیان این بند را به اسم آمار با کارتکس در محوطه هواخوری جمع می‌کنند و از آنجا با تدابیر شدید امنیتی به بند ۱۰ انتقال می‌دهند. در این انتقال که به طور ناگهانی و با دستور مستقیم مدیر زندان انجام گرفته به هیچ کدام از زندانیان اجازه داده نشد تا وسایل شخصی، لباس یا دارو‌هایشان را بردارند و همه با‌‌ همان لباس هواخوری به بند جدید منتقل شدند.»

بر اساس گزارش های رسیده به ایران وایر، به زندانیان اجازه تماس و تلفن با خانواده‌‌هایشان داده نشد و متعاقبا ملاقات خانواده ها نیز در روز چهارشنبه ۱۱ مرداد، لغو شد که این موضوع موجب نگرانی شدید خانواده‌های زندانیان شده بود.

اما بند جدیدی که زندانیان عقیدتی سیاسی به آن منتقل شده، از چه وضعیتی برخوردار ست: «بند ۱۰ در طبقه سوم ساختمان زندان قرار دارد و از درجه امنیتی بالایی برخوردار است. پنجره ها از دو طرف با ورقه های آهنی که منافذ بسیار کوچکی دارد، محصور شده اند. در این سالن، دستگاه تلفن وجود ندارد و خطوط ارتباطات تلفنی و موبایلی کور شده است. ده ها دوربین مدار بسته و دستگاه شنود در این سالن جاسازی شده است، حتی در حمام و دستشویی هم دوربین قرار داده اند.»

در حال حاضر با گذشت بیش از ده روز، به زندانیان فقط اجازه دو بار هواخوری داده شده است یعنی عملا هواخوری نداشته‌اند. وضعیت غذایی زندانیان بسیار بد است مواد خوراکی شان در سالن ۱۲ جا مانده و به ایشان اجازه بردن مواد غذایی را به این سالن نداده‌اند. همچنین اجازه خرید از فروشگاه را هم ندارند:  «روز اول، حتی قند نداشتند و فقط آب خالی خورده‌اند ولی از روز بعد با قند و نمک ارتزاق کرده‌اند. تقریبا از پنجشنبه، جمعه و شنبه عده‌ای به مرور اعتصاب را شکسته‌اند البته اعتصاب هم اجباری بوده به دلیل نداشتن غذا نه به معنای اینکه می‌خواستند اعتصاب کنند. بچه‌ها هیچ لباسی ندارند و همه با‌‌ همان لباس‌های هواخوری هستند فقط پس از سه روز، یک بسته کوچک که شامل یک شورت، یک زیرپوش و یک حوله کوچک بوده به ایشان داده‌اند.»

شرایط تحمیل شده بر زندانیان به طور طبیعی منجر به بروز مشکلاتی برای سلامتی آنها شده است: «به هر کدام از زندانیان دو پتو و یک بالش برای خوابیدن داده‌اند که خوابیدن را برای تعدادی از زندانیان به خصوص پیرمرد‌ها سخت کرده است؛ بند ۲۰۹ که سخت گیری شدیدتراست سه پتو دراختیار هر زندانی قرار می‌دهند. این سالن فاقد تهویه هوا است و پنجره‌ها هم که از بیرون و داخل با ورقه‌های آهنی محصور شده‌اند و بین آن‌ها هم شیشه قرار دارد پس عملا هیچ چرخش هوا وجود ندارد همین موجب شده که تعدادی از زندانیان دچار تپش قلب و مشکلات تنفسی شوند که به بهداری منتقل شده‌اند.»

دلیل این اقدام به طور دقیق مشخص نیست ولی احتمالا جلوگیری از خبررسانی که با امکانات ارتباطی غیررسمی مثل موبایل انجام می‌گرفته، مدنظر بوده است. این فرد در مورد وضعیت کنونی زندانیان چنین گفت: «زندانیان پس از دو هفته بی‌خبری از خانواده‌ها در روز چهارشنبه با ایشان ملاقات کردند که دیدن وضعیت جدید زندانیان، موجب نگرانی زیاد خانواده‌هایشان شده است. نکته مهم این است که زندانیان به هیچ لباس و وسیله شخصی دسترسی ندارند. حتی به آن دسته از زندانیان که داروهای نسخه‌ای‌شان از خارج زندان آمده حتی کسی که داروی قلب مصرف می‌کرده، اجازه برداشتن و استفاده نداده‌اند.»