پيام تبريك هنرمندان براى انتخاب روحانى

ملودى خاچاطوريان، شهروند خبرنگار

«از ما ترس‌هایمان را بگیرید. در فرصتی که هست، امید عمیق‌تر و زنده‌تری در زندگی ما عیان کنید و بیش از پیش کمک کنید عدالت نه هدیه که حق ما شود.»

این بخشی از پیام تبریکی است که «حبیب رضایی»، بازیگر شناخته شده سینمای ایران روز یک شنبه، آخرین روز از اردیبهشت 96 خطاب به حسن روحانی، رییس جمهوری منتخب ایران منتشر کرده است. در این پیام تبریک، رضایی به یادآوری همه تلاش‌هایی پرداخته است که در روزهای پیش توسط خود و همکارانش در حوزه هنر برای همراهی بیش تر مردم با حسن روحانی انجام داده اند.

در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران بار دیگر هنرمندان مستقل، شناخته شده و محبوب مردم با همه قوت و قدرت پشت سر حسن روحانی قرار گرفتند؛ هنرمندانی که بیش تر آن ها در دوران ریاست جمهوری سید محمد خاتمی مجال کار کردن پیدا کرده و در اعتراضات سال 88 به نتیجه انتخابات هم با مردم همراه بودند. بسیاری از آن ها در کمپین انتخاباتی میرحسین موسوی شرکت کردند و تاوانش را هم با ممنوعیت از کار و خانه‌نشینی، مهاجرت و زندان دادند.

در این دوره از انتخابات هم هنرمندان از روزهای ابتدایی تشکیل کمپین انتخاباتی حسن روحانی، به او و شاخه هنرمندانش پیوستند و با پیام‌های نوشتاری و صوتی و تصویری و از طریق شبکه‌های اجتماعی پر مخاطب خود، مردمی را که مردد بودند و یا قصد شرکت در انتخابات نداشتند را ترغیب کردند که به حسن روحانی رای دهند. صفحه‌های اینستاگرام ، توییتر و کانال‌های تلگرام آن ها در این مدت به ستادهای مردمی روحانی تبدیل شده بود.

«رضا کیانیان» یکی از نخستین هنرمندانی بود که در اینستاگرام خود با اشاره به موافقان تحریم، به این سوال که چرا روسای جمهوری با هم تفاوتی ندارند، پاسخ داد و با مقایسه دوره قبلی و این دوره نوشت:«تنها کشورى که در طول تاریخ سازمان ملل توانست با دیپلماسى و گفت و گو از ماده هفت بگریزد، ایران بود؛آن هم با درایت تیم گفت و گو کننده ما به سرپرستى دکتر ظریف در برابر شش قدرت بزرگ جهان!»

این شاید مهم ترین دلیلی بود که کیانیان، حسن روحانی را برای رای دادن انتخاب کرد. کمی بعد از او، «کیانوش عیاری»، فیلم‌سازی که دو فیلم «خانه پدری» و «کاناپه» ‌او در دوره روحانی نتوانستند مجوز اکران بگیرند و توقیف شدند، در پیامی خطاب به مردم نوشت با این که از دولت رنجیده خاطر است اما با گلایه‌هایش، باز به حسن روحانی رای می‌دهد:«برخی چیزها اجتناب ناپذیر است و با توجه به نقدی هم که به دکتر روحانی دارم، اگر به او رای ندهم، پس چه کسی را برای ریاست جمهوری در دوره دوازدهم انتخاب کنم؟»

این تصمیمی بود که «محسن امیریوسفی» و «رضا کاهانی» نیز با وجود توقیف شدن فیلم‌هایشان در دولت یازدهم گرفتند و اعلام کردند که گلایه‌هایی دارند اما ترجیح می‌دهند فعلا آن ها را کنار بگذارند و از حسن روحانی حمایت کنند تا بعد از انتخاب شدن، بار دیگر پی گیر مطالبات خود باشند.

آن چه هنرمندان را به چنین حمایت تمام قدی از حسن روحانی ترغیب کرد، شاید بخشی از آن سخت گیری‌های دولت محمود احمدی‌نژاد در حوزه فرهنگ و هنر بود و بخش عمده آن، اتفاقات رخ داده در شهر مشهد و خراسان در قبال فرهنگ و هنر. در دو سه سال گذشته امام جمعه مشهد، «احمد علم‌الهدی» که پدر زن ابراهیم رییسی، نامزد مقابل روحانی است، نسبت به موضوع هنر و به ویژه موسیقی نگاه تندرویی داشته و از برگزاری کنسرت در این شهر ممانعت کرده است. اما از سوی دیگر، باز شدن اندک فضای فرهنگی وهنری و بالا رفتن تولیدات سینمایی و فرهنگی در دوره روحانی نیز دلیل خوبی بوده است که هنرمندان به ادامه کار دولت رای دهند.

در این میان، سهم هنرمندان موسیقی هم در فعالیت های انتخاباتی به نفع حسن روحانی کم رنگ نبود. «کیهان کلهر» که طعم لغو کنسرت خود را در سه شهر خراسان چشیده است، در چند یادداشت، با روحانی اعلام همراهی کرد. «شهرام ناظری» هم به همراه «حافظ»، پسرش، اعلام کرد که رایش روحانی است.

یکی از این هنرمندان که با نوشتن نامه‌ای کوتاه، حمایت خود را از حسن روحانی اعلام کرد، «اصغر فرهادی» بود. برنده دو جایزه اسکار در یادداشتی، با اعلام حمایت از حسن روحانی نوشت:«به دکتر روحانی رای می‌دهم و امیدوارم کسانی که هنوز برای رای دادن در تردیدند، با همه شرایط و دلایل قابل درکی که در نظر دارند، به خاطر سرنوشت فرزندان این سرزمین و نسل آینده، با رای دادنشان، از این حداقل حق انتخاب خود استفاده کنند.»

او روز جمعه به همراه گروه دیگری از سینماگران ایرانی حاضر در شهر «کن» فرانسه به هتل «کنتیننتال» این شهر رفت و رای خود را در برابر دوربین‌ها، به نام حسن روحانی به صندوق انداخت. در کنار او، «فاطمه معتمدآریا» هم حضور داشت.

معتمدآریا در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی بعد از چهار سال دوباره اجازه کار گرفت. او پیش از این در پیامی اینترنتی اعلام کرده بود که هرچند در ایران نیست اما در هرجای دنیا باشد، رای خود را به حسن روحانی خواهد داد. معتمدآریا در برنامه‌ای همراه با «محمدجواد ظریف»، وزیر امور خارجه ایران گفت چه قدر خوب است که می‌شود با دولتمردان صحبت کرد و کنارشان نشست و به آن‌ها انتقاد کرد.

«علی نصیریان»، بازیگر پیش‎کسوت سینما نیز در همین مراسم با اعلام حمایت از حسن روحانی، ادامه دولت او را به نفع ایران و صلح دانست.

«رخشان بنی‌اعتماد»، کارگردان سینما، هنرمند دیگری بود که در نامه‌ای اعلام کرد به روحانی رای خواهد داد:«به حسن روحانی رأی می‌دهم؛ نه با دل‏خوری و نارضایتی از عملکرد چهار سال دور اول و نه با خوش‌باوری باغ و گلستان شدن مملکت در چهار سال دور دوم. به حسن روحانی رأی می‌دهم با باور به این حقیقت تلخ که ظرفیت تغییر و اصلاح در جامعه‌ای این‏چنینی، فاصله‌ای دور از مطالبات ملت دارد. شرایطی که موانع و محدودیت و دسیسه‌های داخلی آن بیش از فشارهای خارجی است، هر آن که نخواهد سوار بر موج مردم‌فریبی و شعار، دولتش را به سرآرد، در منگنه قرار می‌دهد و دست‎آوردهایش را به باد می‌سپارد.»

بنی‌اعتماد که رای خود را در «حسینه ارشاد» به صندوق انداخت، نوشت با این واقع‌گرایی که می‌داند چه مشکلاتی پیش روی حسن روحانی است، به او رای داده است.

«شهاب حسینی»، سوپر استار سینمای ایران نیز در نامه‌ای خطاب به ملت ایران نوشت بعد از دیدن مناظره‌ها، به این نتیجه رسیده است که باید به حسن روحانی رای داد زیرا کشور در مرحله‌ای حساس از تاریخ قرار دارد:«از آن جا که در مسیر نیل به اهدافی که موجب تعادل و در نهایت، تعالی جوامع و ملت ها می گردد، چهار سال زمانی کافی برای به بار نشستن درخت امید و اعتدال نیست، به نظر می رسد انتخاب درست و منطقی، دادن فرصت و اعتماد دوباره به کسانی است که دولت‏شان وارث دو دوره دولتی بود که زیر ساخت ها و بنیان های اقتصادی و فرهنگی و سیاست خارجی ایران را با تغییراتی منفی و بعضاً جبران ناپذیر مواجه ساخته بود.»
او از همراهی «اسحاق جهانگیری» با روحانی هم سپاس‏گذاری کرده بود.

«ترانه علیدوستی» حمایت خود را از روحانی در توییتر علنی کرد و در پست‌های متعددی نوشت که نباید به عقب بازگشت. او رای خود را به همراه «بهاره هدایت» روز جمعه در حسینه ارشاد به صندوق انداخت.

اما جدا از این پیام‌ها، هنرمندان زیادی نیز در کمپین انتخاباتی روحانی شرکت و در میتینگ‌ها از او حمایت کردند. «لیلی رشیدی» یکی از این هنرمندان بود که با انتقاد از دوران سخت احمدی‌نژاد، از مردم خواست به روحانی رای بدهند. او خواست خود برای رای دادن از روحانی را رفع حصر رهبران «جنبش سبز» و بازگرداندن محمد خاتمی به صحنه فعالیت سیاسی اعلام کرد.
«سحر دولتشاهی» هم در میتینگ ورزشگاه «آزادی»، از روحانی خواست تا درهای ورزشگاه‌ها را به روی هنرمندان باز کند. گروهی از هنرمندان چون «سالار عقیلی» و «کیومرث پوراحمد» نیز روحانی را در سفر به مشهد همراهی و برای نخستین بار در چند سال گذشته در فضای شهر مشهد و در حضور حسن روحانی کنسرت کوچکی برگزار کردند. این هنرمندان در روز جمعه نیز با حضور در صف‌های طولانی، رای خود را به صندوق‌ها انداختند و مردم را به تحمل صف و رای دادن تشویق کردند.

 با اعلام نتیجه شمارش آرا، باز نوبت هنرمندان بود که با پیام‌هایی، از مردم تشکر و این پیروزی را به روحانی تبریک بگویند و بار دیگر خواست‌هایشان را از دولت مطرح کنند. رضا کیانیان در اینستاگرام خود نوشت:«هم‏وطنان عزیزِ خارج و داخل کشور! تبریک براى گام بزرگى که برداشتیم... تبریک براى گذر از دودلى ها و بى تفاوتى ها... تبریک براى درک مان از شرایط امروز! تبریک براى پشت کردن به پوپولیسم! به قول بزرگى، حوادث تاریخى بار اول شکل تراژیک دارند ولى بار دوم به کمدى تبدیل خواهند شد؛ مثل پوپولیسم!هم‏وطنان عزیزم، من اصلا خوشحال نیستم براى بُرد جناحى؛ هرگز! چون جناحی فکر نمى کنم...خوشحالم براى آینده ایران.از این لحظه به بعد همه ما پرسش‎گریم!»

حبیب رضایی نیز در یادداشتی در «شرق» نوشت:«چه ایام فرخنده‌ای و چه روزگار دل‌انگیزی شد دیدن این شور و شیدایی که در آسمان دل اکثر مردم سرزمینم موج می‌زند. خدایا مستدامش کن. این حجم امید و عمل به پیمان و ایستادن کنار شما و پشتیبان شما و نام‎تان‌بودن و ماندن، نعمتی است سنگین که امانت ما مردم به دستان شما و همراهان عزیزتان است؛ به مردان مقتدر و ظریف و مدیران دانا و جهانگیرتان. آقای دکتر! ما در تموز آفتاب ساعت‌ها ایستادیم تا زانوهای شما در مسیر پیش‌رو خم نشود. ما چشم به نبودن‌ها بستیم تا به داشته‌های ما، عیاری فزون‌تر و به آرزوهای برحق ما، فاصله‌ای دست‌یافتنی‌تر بخشید. مادران و پدران ما با قدهایی خمیده و با قدم‌های دردناک آمدند که میراث دل‎شان را به کف با کفایت شما و دولت شما بسپارند؛ با ازخودگذشتگی آسمانی. تا به شما ذکرِ ازخودگذشتن را یادآوری کنند. ما روزها و شب‌های زیادی نام شما را بر کف دست و در اصل، بر پیشانی دل نوشتیم و در کوی و برزن ره سپردیم و یار جمع کردیم. دشنام اگر شنیدیم- که بسیار شنیدیم- سنگ تهمت اگر خوردیم - که بسیار خوردیم- عقب ننشستیم چون به شما و اعتقاد صادق و نیت خیرتان ایمان داریم. ما پرچم "دوباره ایران" را سالم و سلامت از نردبانی با بیش از ٢٠‌ میلیون پله در بلندترین نقطه اعتماد یک ملت به رییس‌جمهوری ایرانی‌اش، امروز به شما برای بار دوم سپردیم و در تاریخ ثبت کردیم این فتح را تا شما در تاریخ پرجلال و پراقتدار نگه‎دارید حد و قدرت ایران ما را. اسلام ما در دل ِ زندگی ما زنده هست و خواهد بود اما جمهوریتش و حفظ و صیانتش باز با شما است از امروز. از ما ترس‌هایمان را بگیرید، در فرصتی که هست، امید عمیق‌تر و زنده‌تری در زندگی ما عیان کنید و بیش از پیش کمک کنید عدالت نه هدیه که حق ما شود. اوج گرفتیم برای شما؛ پروازی با تقریبا ٢٤ میلیون پا ارتفاع. از آن جا افق‌های روشن‌تری ببینید برای ما و فرزندان‏مان. از بالا رسیده‌ترین دعاها را برای آبادانی و برکت این سرزمین و مردمان نجیبش بچینید و عزت و قدرت و سلامت و آرامش را در حیات ما جاری کنید که شما و دولت شما می‌توانید.
به ساعت/ به وقت/ به چراغ‌های روشن‌مانده تا صبح/ به نگاه‌های منتظرمانده تا سحر/ به پشت‌های تکیده اما پرتوان/ به دست‌های لرزان اما گشاده/ به تصویر‌های مخدوش‌شده اما هنوز گویا/ به اهالی اختران/ به ساکنان فروتن این زمان/ به شعر‌ها و به شعورها/ به شورها به نورها/ به هم‌جانی و به هم‌رأیی/ به پیوند و به پیوستگی/ به کمک و به یاری به شایسته‌سالاری/ به مطالبه برحق و به تدبیر تا سرحد/ به جیب‌های خالی ولی باعزت/ به "نه" برای وعده‌های پرحقارت/ به ایستادن پای حرف و آبادکردن هر ویرانی/ به دورکردن تهدید از هر ایرانی/ به سبز و به رویش ِ رنگ امید/ به بنفش و به شیرینی نُقل و نبید/ به اجابت به دعا/ و به نام رحمان و رحیم و به نام خدا/ قسم‎تان می‌دهیم/ که آقای دکتر روحانی ما به وعده خود عمل کردیم/ مبارک همه ما/حالا نوبت، نوبت شماست.»

و حالا نوبت دولت است که در برابر خواست‌هایی که قول‎شان را داده، وعده‌هایش را عملی کند.