دوربین برنامه «پاتوق» در مجله ویدیویی «تی‌وی‌پلاس» در رستوران «گریل فکتوری» می‌چرخد و دکوراسیونی را نشان می‌دهد که در میان عکس‌های گاوچرانی، یک قاب از «چه‌گوارا» هم به چشم می‌خورد. پسری ۲۲ ساله به نام «شروین» قرار است مقابل دوربین توضیح دهد قضیه «همبرگر ۲۵۰ هزار تومانی» رستورانش در لواسان چیست؛ ۲۵۰هزار تومانی که جنجال به پا کرده است.
در این رستوران فقط همبرگر سرو می‌شود؛ از ۱۸ هزار تا ۲۵۰ هزار تومان. او گران‌ترین همبرگرش را وعده‌ای «لاکچری» معرفی می‌کند مثل مارک‌های «گوچی» یا «لویی ویتون». می گوید چون ایرانی‌ها لاکچری دوست دارند، رستورانش حسابی گرفته است. در تبلیغ میان این برنامه هم نوشته شده است: «با ما ستاره شوید.»
همبرگر ۲۵۰ هزار تومانی برخلاف وعده‌های غذای ایرانی، کوچک است و از نانی تهیه شده که شروین خودش با نمک درست می‌کند. دورتا دور آن را کره گیاهی ایرانی می‌زند همراه با جوانه شبدر، ۱۲ گرم خاویار رویال «بلوگا» که تخم‌های ماهیِ همان روز است، چهار تخم بلدرچین، پنیر «بلوچیز» و «پرولون» که می‌گوید از لهستان به دستش می‌رسد و همین‌طور خاویار گیاهی به همراه سس خردل «دیژون» که مخصوص فرانسه است و مزه‌ای ترش و شور و تند دارد.
این رستوران‌دار که برخی کاربران شبکه های اجتماعی او را «باهوش» و برخی دیگر «فرصت‌طلب» توصیف کرده‌اند، می‌گوید «اخلاق خاصی» دارد؛ یعنی شوخی و تعارف‌های ایرانی را نمی‌شناسد و زمان‌شناسی مشتریان برای او مهم است و حاضر نیست میزهای رزرو شده را در صورت عدم حضور مشتری برای آن‌ها نگه دارد. مثل این‌که همین اخلاق او تبعاتی هم داشته است که می‌گوید: «ممکنه مشتری‌ها عصبی بشن اما این‌جا جاش نیست. این جا بیزینس منه، این جا خونه منه و شما مهمون‌های منید اما باید سر تایم بیایید و سر تایم بروید.»
کاربری به اسم «پیوند» در اینستاگرم از تجربه‌اش در این رستوران نوشته است: «این آقا اول برخورد با مشتری رو یاد بگیره و بفهمه چه طور باید با مشتری برخورد کنه، نمی خواد لهجه برای ما در بیاره. مردک وقتی میری تو مغازه، انگار دعوا داره. میگه من قیاقه‌ام شبیه کارگراس ولی شریکم با صاحب مغازه. من که یک‌بار رفتم، همون یک‌بار به خاطر رفتار زشت این آقا شد بار آخرم. واقعا براش متاسفم. تازه داره مسخره بازی هم در میآره و با لهجه حرف می‌زنه.»
ویدیوی معرفی شروین و رستوران و همبرگرش تنها 10 دقیقه است ولی واکنش‌های بسیاری به همراه داشته است. گروهی که او را فرصت‌طلب خوانده‌اند، به «رانت‌خواری» اشاره دارند یا موقعیت اقتصادی نامشخص و بازار ناسالم ایران که باعث شده است یک جوان ۲۲ ساله بتواند همبرگری با قیمت ۲۵۰ هزار تومان بفروشد. برخی هم نوشته‌اند که اتفاقا این جوان باهوش است که فهمیده جوان‌های ایرانی اهل پز دادن و لاکچری هستند. برخی از کاربران نیز جدا از لهجه امریکایی و استفاده از کلمات انگلیسی، حتی به دنیا آمدن شروین در امریکا را هم زیر سوال برده‌اند.
«نوشین زرگری»، نویسنده جوانی است که در صفحه فیس‌بوک خود نوشته است: «به هر حال، یه سری آدم مجهول‌الهویه با پول بی‌هویت‌تر باید براشون دریچه‌های جدیدی باز شه جهت خرج کردن پول بی‌حساب[...] تا وقتی شما همبرگر یک چهارم میلیونی می‌خورید، مادرهای بیش تری دیوانه می‌شن و بچه‌های بیش تری خجالت‌زده و گرسنه‌تر.»
اشاره او به زنی است که گرسنگی فرزندش را در کوچه پس کوچه‌های اطراف محل زندگی او فریاد می‌زد.
در نمونه‌ای دیگر، «مصطفی عزیزی»، فیلم‌نامه‌نویس و تهیه‌کننده سابق تلویزیون در صفحه فیس‌بوک خود نوشته است: «جوجه‌زاده‌های طرف‌دار هارترین و تبهکارترین نوع سرمایه‌داری از این که در لواسان تهران همبرگر ۲۵۰ هزار تومانی آمده است، دفاع می‌کنند! حقوق کارگران ۹۰۰هزار تومان است! موقعی که صحبت از افزایش حقوق کارگران است، همین‌ها می‌گویند تولید صدمه می‌خورد، کارخانه‌ها ورشکست هستند و... پس پول این ساندویچ‌های ربع میلیونی از کجا می‌آید! همبرگر و خاویر کوفت بخورید تازه‌به‌دوران رسیده‌های چپاول‌گر!»
البته در میان این واکنش‌ها، گروهی هم هستند که قیمت این همبرگر را خیلی هم خاص نمی‌دانند.«محسن ساعت‌چی» نوشته است: «من یک کارمند معمولی هستم با درآمدی معمولی و از مشتری های هر از گاهی فری کثیف! نه آقازاده‌ام و نه گدازاده؛ نه قصرنشینم و نه گورخواب. اما باور کن همبرگر 250 هزار تومانی آن قدرها هم که بر سرش مانور می‌دهند و نشان اشرافیت و تجمل گرایی می‌شمرند، دور از دسترس نیست! آن بنده خدای از امریکا برگشته هم که ساندویچش را خیلی گران قیمت می‌داند، هنوز بستنی 340هزار تومانی تهران را نچشیده، هنوز سوار ماشین هشت میلیاردی نشده و هنوز در کازینوهای زیر زمینی تهران با چیپ 500 هزارتومانی پوکر بازی نکرده وگرنه می‌دانست که درصد کسانی که بتوانند چندبار پول فری کثیف را پس انداز کنند و یک بار طعم همبرگر 250هزار تومانی را بچشند، کم نیست.»
کاربران شبکه‌های اجتماعی اینستاگرام و توییتر هم نسبت به این ویدیو واکنش نشان داده‌اند و قیمت این همبرگر را در کنار حقوق ماهیانه کارگران، زنان زباله‌گرد یا گدا، کودکان کار، گورخواب‌ها و افرادی گذاشته‌اند که برای تامین معیشت، کلیه‌های خود را می‌فروشند.
قیمت بالای وعده غذایی در ایران اما اولین بار نیست که مورد توجه قرار می‌گیرد. در سال ۱۳۹۰ فروش بستنی با روکش طلا در برج میلاد هم خبرساز شد؛ بستنی با دو گرم طلای خوراکی که طلای آن از کشور آلمان وارد می‌شود. قیمت این بستنی در برج میلاد ۴۰۰ هزار تومان است.
زندگی‌هایی که این روزها به لاکچری معروف شده در کنار چشم و هم‌چشمی‌ها در تجمل‌گرایی ایرانی‌ها و به ویژه در پایتخت مدت‌ها است که به بحث شبکه‌های اجتماعی کشیده شده است؛ از عکس‌های آن‌چنانی در شبکه‌های اینستاگرام گرفته و خبرساز شدن صفحه «بچه پول‌دارهای تهران» و بعد در کلان شهرهای دیگرکه مدت‌ها بحث روز بود تا تصاویر دختران در میهمانی‌های شبانه یا پسران سوار بر «مازارتی»، «فراری»، «پورشه» و «کوروت» با پلاک فارسی یا رینگ‌های آب‌طلا.
ادمین صفحه بچه پول‌دارهای تهران پس از راه‌اندازی این صفحه در فیس بوک نوشته بود: «ما ایرانی‌ها از همه بهتریم. پیج درست کردیم که نشون بدیم ایران همه‌اش بدی و بدبختی نیست. امیدوارم همه پول دربیارن و عشق و حال کنن.»
این صفحه حتی به رسانه‌های بین‌المللی هم راه پیدا کرد.
شروین را چه «فرصت‌طلب» بخوانیم و چه باهوش، آن‌چه مهم است، بازاری است که توانسته به او امکان چنین قیمت‌گذاری را بدهد؛ بازاری که انگار همیشه برای مواد غذایی در ایران مشتری دارد، حالا با هر قیمتی که باشد. یکی از کاربران اینستاگرام در صفحه تی‌وی پلاس در واکنش به این ویدیو نوشته است: «من با چند تا از این‌ها که از امریکا اومدن ایران و رستوران زدن، حرف زدم. همه‌شون می‌گن هیچ‌کجا مثل ایران نمی‌شه پول درآورد.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر