پس از حادثه تلخ و خونین آتش سوزی در ساختمان معروف «پلاسکو» در تهران که دست کم ۳۰ آتش نشان و تعداد نامعلومی شهروند دیگر را به کام مرگ کشاند، مردم از سراسر دنیا پیام های محبت آمیز خود را به آتشنشان های ایران و نیروهای امدادی ارسال می کنند.
در بریتانیا، سازمان آتشنشانی لندن و همین طور اتحادیه آتشنشان ها حمایت و همدلی خود را اعلام کرده اند. این اتفاق هم چنان در ذهن «دیو گرین»، رییس صنف آتشنشان ها و آتشنشان سابق می گذرد. می گوید: «این چیزی است که هر آتشنشانی به آن فکر می کند و از آن وحشت دارد. عکس های آتش سوزی تهران را دیدم، واقعاً حتی تماشای آن هم وحشتناک بود. چه کسی فکرش را می کرد که آتش سوزی در یک ساختمان مرتفع که اصلاً پدیده نامعمولی نیست، به ریزش کل ساختمان منجر شود؟ واقعاً متأسفم و تسلیت می گویم.»
به گفته گرین، آتشنشان های بریتانیا حمایت و همبستگی خود را با همکاران ایرانی شان اعلام می کنند: «آتشنشان های همه جای دنیا با هم مثل خواهر و برادر هستند. ما همه سوگواریم. این حادثه می توانست برای هریک از ما اتفاق بیفتد. از طریق همان آشناهای کمی که در ایران داریم، سعی کردیم بگوییم هر کمکی که فکر کردید می توانیم انجام بدهیم، به ما بگویید.»
بسیاری از آتشنشان ها در تهران در غمِ از دست دادنِ همکاران خود سوگوار شده اند. معمولا پس از چنین فاجعه ای، از آتش نشان هاس بازمانده دل جویی می شود.
گرین می گوید آتشنشان ها می دانند شغل خطرناکی دارند و اغلب پس از چنین فاجعه های تلخی به شدت احساس تنهایی می کنند: «با تمام آن فشارها، می آیی خانه پیش خانواده ات و سعی می کنی سرت را گرم و ذهنت را از آن تجربه پاک کنی. هر کس تجربه خاص خودش را دارد و روی هر کس اثر متفاوتی می گذارد. از یک طرف، اگر درباره اش حرف نزنی، روی هم انباشه می شود و بعد می تواند خیلی مشکل ساز بشود. اگر هم درباره اش حرف بزنی، اطرافیانت را ناراحت می کنی.»
به گفته گرین، در بریتانیا حمایت و هم دلی با آتشنشان به عهده کارفرما است: «راستش، خیلی وقت ها هم اصلاً حمایتی در کار نیست. در آن سال ها که من در ناتینگهام آتشنشان بودم، اگر با صحنه های دل خراش و حوادث تلخی مواجه می شدیم، قطعاً این امکان را برای مان فراهم می کردند که درباره اش صحبت کنیم و مرخصی بگیریم. البته این را هم بگویم که من خودم هیچ وقت شاهد مرگ همکارانم نبوده ام ولی خیلی چیزهای وحشتناکی دیده ام که بهتر است هیچ کس چنین چیزهایی را در زندگی نبیند.»
آن طور که گرین می گوید، چیزی که بیش ترین کمک را می کند، این است که با دیگر آتشنشان ها یا افرادی که با این حرفه آشنایی دارند، صحبت کنید.
به گفته گرین، در سال های اخیر، نگاه ها نسبت به سلامت ذهنی آتشنشان ها تغییر کرده است: «نسبت به قبل، خیلی بیش تر متوجه این نکته شده اند که سلامت ذهنی به شکل های مختلفی می تواند خودش را نشان بدهد و صِرف این که حرفه خطرناک یا مردمحوری داشته باشی، به این معنا نیست که مشکلات ذهنی نداری.»
گرین بر این نکته تأکید می کند که بنابر تحقیقات تازه، آتشنشان ها بیش تر از افراد دیگر دچار مشکلات ذهنی می شوند: «متوجه شدیم که آتشنشان ها بیش تر از بقیه به «اختلال تنش زای پس از سانحه» (PTSD) مبتلا می شوند. در بریتانیا، تعداد خودکشی در بین آتشنشان ها به شکل غم انگیزی بالا است.»
به اعتقاد گرین، مهم ترین اقدام این است که مسأله را پشت گوش نیاندازیم: «اگر مشکل را بشناسیم و با آن رو به رو بشویم، به سلامت آتش نشان و به سازمان [آتشنشانی] کمک می کند چون کارمندان وقتی دوباره سر کار برگشتند، بهتر و سریع تر کار خود را انجام می دهند.»
مسأله بعدی، حمایت و دل جویی از خانواده هایی است که عضوِ آتشنشان خود را از دست داده اند: «وقتی در صنف ما آتشنشانی از دنیا می رود، به شکل های مختلفی از خانواده او دل جویی می کنیم؛ از جمله این که خسارت و دیه او را پرداخت می کنیم که البته ناچیز است. معلوم است که هیچ وقت نمی توانی زندگی کسی را بخری.»
گرین بر این نکته نیز تأکید می کند که اقوام و بستگان آتشنشان هم باید این طور فکر کنند که بخشی از صنف آتشنشان ها هستند: «سعی می کنیم با اقوام و بستگان آن ها تماس بگیریم تا آن ها نیز خود را بخشی از جامعه ما بدانند. اغلب هم البته دوست دارند خودشان را بخشی از صنف ما بدانند چون عزیز از دست رفته شان متعلق به همین بخش خدماتی بوده است.»
به تازگی اتحادیه صنف آتشنشان ها با تأسیس خیریه ای، برای خانواده های داغ دار کمک های مالی جمع می کند: «این خیریه خرج مراسم یادبود را می دهد. به بازماندگان هم کمک هزینه مالی می دهد تا بتوانند تحصیلات خوبی داشته باشند. آتشنشان های دیگر هم در این خیریه شرکت می کنند چون می دانند که پول شان خرج کارهای خیر می شود.»
با این که تهران از بریتانیا کیلومترها فاصله دارد، حس برادری میان آتشنشان ها مرزها و فرهنگ ها را پشت سر گذاشته است. گرین در بیانیه رسمی اتحادیه آتشنشان ها که ۱۹ ژانویه منتشر شده، چنین نوشته است:
«عمیقاً متأثریم که پس از ریزش ساختمان ۱۷ طبقه پلاسکو در تهران، احتمال آن می رود که نزدیک به ۳۰ آتشنشان از میان رفته باشند. تسلیت و همدردی خود را به خانواده های این مردان دلاور و همکاران داغ دار آن ها اعلام می کنیم. آن ها تلاش خود را کردند تا جان دیگران را نجات دهند ولی دریغ که احتملاً جان خود را به شکلی تلخ از دست داده اند. آتشنشان ها بی آن که به جان خود فکر کنند، به قلب ساختمان هایی مشتعل می روند. حیف که بهایی که این آتشنشان ها در تهران پرداختند، جان شان بود.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر