این اول بار نیست که یک ایرانی به دست مدیران ایرانی از یک کرسی بین المللی محروم می شود. سریال عزل ایرانی ها از کمیته های بین المللی ورزش طی دو دهه اخیر تکراری شده است.
روزنامه «90» به قلم «سعیده فتحی»، دبیر تحریریه این روزنامه، گزارشی در مورد تلاش برای حذف يک ايرانی از کرسی بين‌المللی منتشر کرده است. در این گزارش به تلاش فدراسیون بسکتبال ایران برای حذف «اميرحسين صفرزاده» از کرسی آسیایی «فیبا» اشاره شده است.
امیرحسین صفرزاده از سه سال قبل به عضویت کمیته حقوقی کنفدراسیون آسیا و همین طور فدراسیون جهانی بسکتبال (فیبا) درآمد. صفرزاده داور بین المللی ایران بود که پس از بازنشستگی، به عنوان مدیرعامل باشگاه «شیمیدر» انتخاب شد. حضورش در باشگاه شیمیدر توام شد با اختلافاتی میان او و فدراسیون بسکتبال ایران. او حالا خبر داده است که فدراسیون بسکتبال ایران طی نامه هایی جداگانه به کنفدراسیون آسیا و همین طور فدراسیون جهانی (فیبا)، خواهان برکناری وی از کرسی بین المللی شده است.
روزنامه 90 در گزارش خود به تلاش های «محمود مشحون»، رییس فدراسیون بسکتبال در این مورد اشاره کرده است. خبرگزاری «ایسنا» گفت و گویی با صفرزاده داشته و از او در مورد چرایی دو ماه سکوت او در قبال نامه نگاری مشحون برای فیبا و کنفدراسیون آسیا سوال کرده است. نکته جالب میان گفته های صفرزاده، ابلاغ رسمی فیبا به او در مورد نامه نگاری فدراسیون بسکتبال ایران است.
عضو کمیته حقوقی کنفدراسیون بسکتبال آسیا به ایسنا گفته است: «من با دبیر فدراسیون بسکتبال تماس گرفتم. آن ها به من جواب درستی ندادند. اول تصور کردم مشکلی نیست تا این که ایمیل‌ها به من رسید و متوجه شدم که فدراسیون ایران به طور رسمی با فیبا آسیا نامه نگاری کرده و خواسته است که من در این کمیته نباشم.»
یکی از مربیان بسکتبال ایران در گفت و گو با «ایران‌وایر»، خبر از سه بار نامه نگاری میان فدراسیون ایران و فیبا می دهد. او به «ایران‌وایر» می گوید: «ما اطلاع داشتیم که آقای مشحون برای کنار رفتن امیرحسین، در حال نامه نگاری با فدراسیون جهانی است. به خود امیرحسین هم خبر دادیم اما قبول نکرد. حتی به وزارت ورزش هم اطلاع دادیم ولی واکنشی نشان ندادند.»
صفرزاده به ایسنا گفته است که فدراسیون جهانی به وی به صورت رسمی ابلاغ کرده که به دلیل مخالفت کشور ایران با حضور وی در کمیته حقوقی، او حق حضور در اجلاس 18 ژانویه را نخواهد داشت. فرد مطلع در فدراسیون بسکتبال به «ایران‌وایر» می گوید: «فدراسیون بسکتبال ایران علاقه مند بود که آقای توفیقی (دبیر فدراسیون) جانشین امیرحسین شود اما فیبا با این پیشنهاد ایران مخالفت کرد.»
کنفدراسیون آسیا در پاسخ به نامه نگاری های فدراسیون ایران به آن ها، خط و مشی کلی و قانونی انتخابات کنگره های ورزشی را یادآوری کرده و برای آن ها نوشته است که این کمیته تا سال ۲۰۲۰ ثابت است و ایران حق جایگزین کردن عضو را ندارد. صفرزاده می‌تواند طبق خواسته فدراسیون، در این کمیته نباشد اما فرد دیگری جایگزین او نخواهد شد.
امیرحسین صفرزاده به ایسنا گفته است: «من تا سال ۲۰۲۰ به عنوان نماینده ورزش ایران در فیبا آسیا خواهم بود اما طبق این نامه‌نگاری‌های فدراسیون، نمی‌توانم در جلسات شرکت کنم و عملا تنها اسم من در آن جا وجود دارد.»
سابقه حذف مدیران ایرانی از کنفدراسیون های بین المللی تازگی ندارد. «مصطفی هاشمی طبا»، «محسن صفایی فراهانی» و «علی کفاشیان» پیش از این یا به واسطه نامه نگاری مدیران داخل ایران یا به خاطر فشارهای سیاسی، از سمت های خود در پست های بین المللی کنار رفته اند.
مصطفی هاشمی طبا اولین مدیری بود که موفق شد به بالاترین کرسی بین المللی ورزش در جهان نزدیک شود. او عضو کمیته بین المللی المپیک شد. هاشمی طبا سال 91 در گفت و گو با «رادیو ورزش» گفت: «مسوولین کمیته بین المللی المپیک در سفری که به ایران داشتند، به من پیشنهاد دادند که عضو کمیته بین المللی المپیک باشم اما متاسفانه همین مسوول کمیته المپیک زمانی که به سمت فرودگاه بدرقه اش می کردم، به من گفت فردی (هموطنی که نام او را ذکر کرد) به من اطلاع داده است که شما دچار مشکلات و مسایلی در ایران هستید که نمی توانید این جایگاه را داشته باشید. همین موضوع موجب شد که عضویت من تا سال ۷۹ به تعویق بیفتد. سال ها بعد از جانب رییس شورای المپیک آسیا به عنوان رییس کمیته ملی المپیک در آسیا انتخاب شدم و پس از آن توانستم در رای گیری سال ۲۰۰۰ اجلاس سیدنی اکثریت آرا را کسب کنم و به عضویت کمیته بین المللی المپیک درآیم و چهار سال در این جایگاه باقی بمانم.»
سال 1383 و در پایان عمر چهارساله حضور هاشمی طبا در بدنه کمیته جهانی المپیک، او باز هم با ممانعت های داخلی برای ادامه حضورش در این کمیته روبه رو می شود. خودش به «ایلنا» گفته بود: «سال 83 دوستان می‌گفتند به زودی می‌توانیم این پست بین المللی را به دست آوریم که پس از گذشت 10 سال، معنای کلمه "به زودی" را هم متوجه شدیم.»
در آن زمان تلاش هایی از سوی سازمان وقت تربیت بدنی برای جانشینی «محسن مهرعلیزاده»، رییس وقت دولت محمد خاتمی در ورزش به جای هاشمی طبا وجود داشت.
هاشمی طبا به ایلنا گفته که حضور او در کمیته جهانی المپیک، محصول تلاش های سیاسی بوده و کنار رفتنش از این سمت هم نه حذف او، که باید حذف ایران از این موقعیت جهانی تلقی شود. هاشمی طبا می توانست چهار سال بعد (1387) دوباره برای کمیته جهانی کاندیدا شود که این بار با مخالفت «محمد علی آبادی»، رییس سازمان تربیت بدنی در دولت احمدی نژاد روبه رو شد.
همان سال 87، «رضا قراخانلو» به عنوان رییس کمیته المپیک ایران به خبرگزاری «فارس» گفت: «ما در روابط بین‌الملل باید برنامه داشته باشیم. با حقه و پول می‌توان یک سری پست‌ها را گرفت اما نه پست‌های مهم. نکته مهم درباره عضویت در IOC است که هاشمی طبا چهار سال در آن عضو بود اما برخی اتفاقات باعث شد چهار سال بعدی را از دست بدهیم.»
قراخانو اشاره ای به آن برخی اتفاقات نداشت.
دومین خودزنی ورزش ایران، آبان ماه سال 89 اتفاق افتاد. «العربیه» در گزارشی، خبر از استعفای ناگهانی «محسن صفایی فراهانی» از کمیته اجرایی کنفدراسیون فوتبال آسیا داد.
صفایی فراهانی پس از اعتراض به نتیجه انتخابات سال 88، دستگیر، بازداشت و محاکمه شد. عضو شورای مرکزی «حزب مشارکت» در نامه خود خطاب به کنفدراسیون فوتبال آسیا نوشته بود: «مایلم که مراتب سپاسگزاری خود را تقدیم نمایم به تمامی روسای فدراسیون های ملی عضو AFC که با رای خود، برای عضویت در کمیته اجرایی AFC در سه نوبت، در سال های 1998، 2002 و 2007 اطمینان و پشتیبانی خود را به من مبذول نمودند و این حسن اطمینان، قطعاً افتخار بزرگی برای من بوده است.»
اما پیش از آن که صفایی فراهانی از داخل زندان «اوین» نامه استعفای خود را به کنفدراسیون آسیا تقدیم کند، سازمان تربیت بدنی طی نامه ای خطاب به «محمد بن همام»، رییس کنفدراسیون آسیا، خواهان حذف وی از کنفدراسیون شده بود. بن همام با درخواست ایران مخالفت کرد و کنار رفتن یار قدیمی اش از کمیته اجرایی را مشروط به اعلام رسمی و کتبی شخص صفایی فراهانی دانست.
محمد بن همام خود را مدیون صفایی فراهانی می دانست. روز اول آگوست سال 2002 درحالی به عنوان رییس جدید کنفدراسیون آسیا انتخاب شد که شخص «سپ بلاتر»، ریس وقت فدراسیون جهانی فوتبال علاقه مند به حضور صفایی فراهانی به عنوان رییس فوتبال آسیا بود.
صفایی فراهانی اما به سود بن همام کنار کشید و از او در دو سخنرانی پیاپی حمایت کرد. او روز 28 اکتبر سال 2010 در نامه خود به صراحت خطاب به محمد بن همام نوشت: «با در نظر گرفتن آن که از ژوئن 2009 به دلایل سیاسی به پنج سال زندان محکوم گشته ام و لذا فرصت و امکان برای حضور در جلسات کمیته اجرایی و کمیته مسابقات را از دست داده ام، بدین وسیله استعفای خود از این عضویت را تقدیم نموده و یک بار دیگر نیز از جنابعالی، اعضای کمیته اجرایی و کلیه کارکنان AFC به دلیل حسن اعتمادتان تشکر می کنم. همچنین موجب مزید امتنان است که این استعفا را پذیرفته و آن را در اولین جلسه آتی "اکسکو"(EXCO) مطرح فرمایید.»
صفایی فراهانی زمستان سال 93 در گفت و گو با ویژه نامه روزنامه «ایران» دلیل استعفای خود از کنفدراسیون آسیا را به جز فشارهای داخلی، حفظ آبروی ایران در سطح بین المللی عنوان کرد و گفت: «از این که هر روز نامه ای ارسال شود و بگویند محسن صفایی را اخراج کنید، احساس شرم می کردم.»
بعدها علی کفاشیان به عضویت افتخاری همین کمیته اجرایی کنفدراسیون فوتبال آسیا درآمد. خودش این حضور موقت را محصول تلاش صفایی فراهانی می دانست؛ با این که براساس قانون، شخص مستعفی نمی توانست برای کرسی خود جانشین تعیین کند.
علی کفاشیان هم سال 90 و به خواست «علی سعیدلو»، رییس وقت سازمان تربیت بدنی از حضور مجدد در انتخابات کنفدراسیون (برای پست کمیته اجرایی) کنار می کشد. رییس وقت فدراسیون فوتبال و نایب رییس کنونی این فدراسیون در حین برگزاری جام ملت های آسیا، تصمیم سعیدلو را وسوسه قدرت خواند.
علی سعیدلو به عنوان یکی از نزدیک ترین مدیران به محمود احمدی نژاد و به توصیه رییس جمهوری وقت، کاندیدای نایب رییسی کنفدراسیون آسیا شد. علی کفاشیان به خواست رییس سازمان تربیت بدنی، در انتخابات کمیته اجرایی شرکت نکرد تا شانس ایران برای به دست آوردن یک سهمیه بالاتر برود. در نهایت، سعیدلو به «گانش تاپا»، دیگر نامزد نایب رییسی آسیا از نپال باخت و ایران تمامی سهمیه هایش را از دست داد.
حالا علی کفاشیان نایب رییس کنفدراسیون فوتبال آسیا شده است. شاید او هم به زودی طعم نامه های داخلی علیه خود را بچشد. دو ماه قبل «مهدی تاج»، رییس فدراسیون فوتبال ایران به صراحت ادعا کرد که مخالف حضور کفاشیان در مراسم بهترین های سال کنفدراسیون آسیا است. دلیلش را هم تحریم این مراسم از سوی فدراسیون ایران خواند. کفاشیان اما در این مراسم شرکت کرد.
فراموش نکنیم که ایران پیش از انقلاب، ریاست بر کنفدراسیون آسیا را برعهده داشت. «کامبیز آتابای» از سال 1976 تا سال 1978 ریاست بر کنفدراسیون فوتبال آسیا را عهده دار بود. اما بعد از انقلاب، این ریاست از چنگ ایران خارج شد تا «حمزه ابوسماح» مالزیایی به مدت 16 سال بر فوتبال آسیا ریاست کند.
سیاهه مدیران ایرانی که کرسی های بین المللی ورزش را از دست می دهند، کم شمار نیست و شاید به این لیست باز هم اضافه شود. حالا آخرین قربانی، امیرحسین صفرزاده، عضو کمیته حقوقی کنفدراسیون آسیا و همین طور عضو آسیایی فدراسیون جهانی بسکتبال (فیبا) است.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر