«برای طفلان مسلم دیروز می‌گرییم، آیا برای طفلان مسلم امروز می‌کوشیم؟» این جمله، شعار جمعیت خیریه ای است که 11 سال است درست در روزهایی که بسیاری برای مصیبت طفلان مسلم امام حسین در حادثه کربلا می‌گریند، به کودکان امروز می اندیشند و کمک می‌کنند زندگی بهتری داشته باشند.
آن‌ها برای کودکانی تلاش می کنند که مصیبت کشیده‌اند به خاطر فقر، اعتیاد، طلاق و...؛ بچه هایی که کودکی نکرده‌اند، زندگی‌شان تباه شده، یک شبه بزرگ شده‌اند و چشم امیدی هم به بزرگ سالی و آینده ندارند. جامعه خیلی از آن‌ها را «بزهکار» می نامد اما اعضای «جمعیت خیریه امام علی» نام آن ها را «طفلان مسلم امروز» گذاشته‌اند.
خیلی از آن ها به خاطر یک اشتباه یا حتی یک اتفاق گوشه زندان هستند؛ مثل «احمد» که اهل یکی از روستاهای شمالی کشور است و شهریور سال 90، وقتی از ماهی گیری برمی‌گشت با دوست نزدیکش بگو مگو کرد. آن ها اس ام اسی به همدیگر بدوبیراه می‌گویند اما موضوع به همین‌جا ختم نمی‌شود. آن‌ها آن قدر عصبانی می شوند که پیامک‌های فحش و ناسزا دلشان را خنک نمی‌کند؛ یکی داس برمی‌دارد و دیگری چاقو. داس رفیق احمد از مقابل سرش عبور می‌کند اما چاقوی احمد کار رفیقش را تمام می‌کند. احمد در زمان وقوع حادثه، زیر 18 سال بوده با این حال، حکم قصاص برایش صادر می‌شود. خانواده رفیق احمد از قصاص می‌گذرند اما 200 میلیون تومان دیه یا وجه المصالحه می‌خواهند؛ مبلغی که خانواده احمد توان تامین آن را ندارند.
حالا بچه‌های خیریه جمعیت امام علی داستان احمد را نوشته‌اند و طبق آیین طفلان مسلم، از مردم برای تامین این مبلغ کمک خواسته‌اند. تا کنون 26 میلیون تومان از این پول جمع آوری شده است و احمد فقط هشت روز دیگر فرصت دارد.
آن‌ها امیدوارند مبلغ دیه جمع‌آوری شود مثل دیه «صفر»، «وحید» و 24 نفر دیگری که در این سال‌ها با تلاش جمعیت امام علی دیه‌هایشان پرداخته شده است. حکایت زندگی همه آن‌ها در یک وب سایت آمده است؛ روایت‌های دردناکی از زندگی کودکان و نوجوانانی که هیچ‌وقت نفهمیده‌اند کودکی و نوجوانی چه معنایی دارد؛ مثل لیلا که اهل یکی از روستاهای شهرکرد است. 16 سالگی شوهرش داده‌اند و خیلی زود بچه‌دار شده است. شوهرش معتاد بوده و بارها او را کتک زده است اما در درگیری آخر، وقتی لیلا او را هل می‌دهد، سرش به دیوار می‌خورد و همه‌چیز تمام می‌شود.
لیلا حالا قاتل است و از سال 87 در زندان به سر می‌برد. پدر همسرش که حضانت دو فرزند او را به عهده دارد، از قصاص گذشته اما از آن‌ها خواسته است برای سرپرستی بچه‌ها مبلغ 200 میلیون تومان وجه المصالحه بپردازند. خانواده لیلا 80 میلیون تومان از این مبلغ را تامین کرده‌اند اما هنوز 120 میلیون تومان پول لازم دارند. لیلا 12 روز زمان دارد و 16 میلیون تومان از مبلغ باقی‌مانده دیه‌اش با کمک مردم تامین شده است.
امثال احمد و لیلا زیاد هستند. قصه زندگی آن‌ها کم از روایت طفلان مسلم ندارد و جمعیت امام علی آیین طفلان مسلم را برای حرف زدن بیش تر درباره این کودکان و نوجوانان قربانی انتخاب کرده است؛ کسانی که اگر از چوبه دار نجات پیدا کنند، به حال خود رهایشان نمی کنند.
«شارمین میمندی‌نژاد»، موسس جمعیت خیریه امام علی می‌گوید: «ما آن‌ها را رها نمی‌کنیم، همان طور که بیست وچند نفری را که در این چند سال از اعدام نجات پیدا کرده‌اند، رها نکرده‌ایم. ما برایشان کار پیدا می‌کنیم؛ مثلا یکی از آن‌ها را به یک مغازه طلافروشی معرفی کردیم و سال‌ها است در آن جا کار می‌کند و الان زن گرفته و تشکیل خانواده داده است یا هزینه درمان یکی دیگر از آن‌ها را که نقص عضو دارد، تامین کرده‌ایم. ما نمی‌خواهیم آن‌ها از چوبه دار رها شوند که دوباره در جامعه تنها رهایشان کنیم.»
آن‌ها در روایت‌هایی که در وب سایت «بخشش و آیین طفلان مسلم» می‌نویسند، برای همه مددجویان از نام مستعار استفاده می‌کنند و مشخصات و نام کامل آن‌ها را درج نمی‌کنند. اما تصویر بخشی از نامه‌های آن‌ها از زندان یا حکم قصاص ضمیمه داستان‌های تلخ این کودکان می‌شوند.
دیروز در بخش نظرات کاربرانی که از این سایت بازدید کرده اند، یکی از کاربران به نام «محمد» نوشته بود: «تیتر خبر این بود که ایرانی ها بیش از دو هزار میلیارد خرج نذری ماه محرم می دن. جمع کل دیه هایی که این جا نوشته شده رو حساب کردم، شد کم تر از یک دهم؛ کم تر از دو میلیارد.»
یاد حرف‌های شارمین میمندی‌نژاد در اولین سال برگزاری آیین طفلان مسلم افتادم. بعداز ظهر عاشورا بود و شهرهنوز پر از دیگ های نذری و شربت و حلوا و مشعل و علامت و... بود که بچه‌های جمعیت امام علی در کانون اصلاح و تربیت جمع شدند. چند نفری که برایشان دیه جمع شده بود، خود قصه زندگی‌شان را برای حاضران می گفتند. یکی از آن‌ها را خوب به یاد دارم؛ 16 ساله بود. می گفت: «قول می‌دهم مثل یک انسان شریف زندگی کنم.»
شارمین میمندی نژاد خودش هم بالای سن رفت؛ این جمله او را هم بعد از 10 سال هنوز به خوبی به یاد دارم: «به خدا امام حسین فقط قیمه نذری و هیات سینه زنی نیست؛ امام حسین راضی تر است اگر امثال این پسر به زندگی برگردند.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر