جبهه گیری وزیر ورزش در کیهان علیه دولت

«محمود گودرزی» اولین وزیری شد که از بدنه دولت «حسن روحانی» مقابل دولت موضع گرفت، تند رفت، انتقاد کرد و گفت که دوره بعد (اگر به او پیشنهاد کنند) در کابینه «حسن روحانی» نخواهد ماند.

 نکته قابل تامل این است که وزیر ورزش  و جوانان این جملات را در گفت و گو با «کیهان ورزشی» به زبان آورده است؛ مساله ای که حتی باعث حیرت خبرگزاری «مهر» به عنوان یکی از منتقدان دولت یازدهم هم شده است.  

محمود گودرزی را می توان در بعد رسانه ای، با تعریف ویژه و خاص یکی از مشاوران قدیمی او و رییس سابق فدراسیون زورخانه ای(پهلوانی) شناخت. «فرهاد طلوع کیان» به نقل از محمود گودرزی، در محفلی دوستانه گفته بود که بزرگ ترین آرزویش، بازنشستگی در همین سمت وزیر ورزش است.

محمود گودرزی تمایلات شدید رسانه ای دارد.  خبرگزاری «برنا» زیرمجموعه وزارت ورزش و جوانان است. همین طور موسسه مطبوعاتی «ایران» و خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) به عنوان رسانه های دولت، طی سه سال اخیر پیوند اخوتی ناگسستنی با وزیر ورزش و جوانان داشته اند. اما این برای گودرزی کفایت نمی کرد. اسفند سال 1393 «مصطفی لشکری»، دبیر ورزشی وقت خبرگزاری «ایسنا» از سمت خود برکنار شد. لشکری معتقد است این برکناری به دلیل انتقادهای وی از مجموعه وزارت ورزش بوده است.رویکرد خبرگزاری ایسنا در قبال وزارت ورزش از دی ماه سال 93 دگرگون شود.

تورهای گردش گری و بازدید وزیر ورزش از دفاتر خبرگزاری ها و روزنامه های کشور هم یکی از فعالیت های رسانه ای او است. گودرزی 16 شهریورماه در خبرگزاری برنا بود، سوم مهرماه در خبرگزاری ایرنا. اما وقتی پای انتقادهای تند به میان آمد، سراغ کیهان رفت. این بار نه با ایران حرف زد، نه برنا و ایرنا را پای حرف هایش نشاند.

روز شنبه، هفته نامه «کیهان ورزشی» برگ برنده اش را رو کرد؛ مصاحبه با وزیر دولت روحانی در نقد آن چه بر ورزش کشور گذشته است. 
خبرگزاری مهر در توصیف این مصاحبه نوشته است: «صحبت های وزیر ورزش در بعضی از بخش‌ها، شوکه کننده است؛ درست مثل آن جا که مدیران سابق استقلال را به باد انتقاد گرفته است. وی حتی فدراسیون فوتبال را به گرفتن زیر دو خم استقلال و پرسپولیس متهم کرده و خواسته است قوه قضاییه به مسایل مالی ورود کند.»

شوک آورترین بخش داستان به انتهای مصاحبه برمی گردد؛ جایی که از محمود گودرزی می پرسند که از قبول نکردن پیشنهاد دوباره برای حضور در وزارت ورزش، آیا دنبال اعتراض (به عملکرد دولت) است؟ وزیر ورزش هم در جوابی کنایه آمیز گفته است: «نه؛ اعتراض نیست، ممکن است فرد دیگری جای بنده بیاید که بیزینس‎من و یک آدم تجاری و اقتصادی باشد و بتواند از طریق جاهای دیگر وام هزار میلیاردی جذب کند.» 
در ادامه هم گفته که به شرایط موجود معترض است.

آن فرد «بیزینس من» دقیقا چه کسی است؟ اطرافیان وزیر می گویند اشاره گودرزی به «اکبر ترکان» بوده؛ مردی که تمام پست های اقتصادی و سیاسی را تجربه کرده است و حالا حسن روحانی روی او برای پست وزارت ورزش نظر دارد.

اکبر ترکان را می توان این گونه به یاد آورد؛ سیاست‌مدار، از اعضای مؤسس حزب «اعتدال و توسعه»، مشاور ارشد رییس‌جمهوری، دبیر شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری-صنعتی و ویژه اقتصادی، رییس سازمان نظام مهندسی ساختمان و عضو شورای اقتصاد و سرمایه‌گذاری دانش‌بنیان دانشگاه آزاد اسلامی.

در بدنه دولت، زمزمه هایی در مورد حضور احتمالی ترکان در وزارت ورزش و جوانان (در صورت حضور مجدد روحانی در دوره بعد ریاست جمهوری) به گوش می رسید. مهم ترین حامیان ترکان را می توان «محمد نهاوندیان»، رییس دفتر روحانی دانست.

محمود گودرزی با یک تیر، چند نشان را زده است؛ اول این که بی میلی خود برای گفت و گو با رسانه های دولتی و حتی زیرمجموعه خود را در زمان انتقاد از دولت، در مصاحبه با کیهان نشان داده است. کیهان در همین مصاحبه استناد کرده به گفت و گویی که اسفند سال قبل با وزیر ورزش داشته و نقدهایی که او نسبت به چگونگی اداره فدراسیون فوتبال کرده است.  دوم این که آلترناتیو دولت روحانی برای وزارت ورزش را به شکلی غیرعلنی و در عین حال، قابل حدس معرفی کرده است. کنایه هم زده است به مساله وام های چند میلیارد تومانی؛ یعنی همان چیزی که کیهان این روزها دنبال می کند.

محمود گودرزی البته پیش از این هم منتسب به نمایندگان افراطی مجلس پیشین شورای اسلامی بود. گودرزی بعد از عدم صلاحیت سه وزیر پیشنهادی حسن روحانی، از سوی برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی، به ویژه «مسعود سلطانی فر»، «رضا صالحی امیری» و «نصرالله سجادی» به عنوان یک گزینه معرفی شد و روی کرسی ریاست وزارت‌خانه ورزش و جوانان نشست. حالا حامیان جدی محمود گودرزی در مجلس دهم حضور ندارند.

گفت و گوی کیهان با او لبریز از تناقض است. وزیر ورزش و جوانان جایی از هزینه های «بهرام افشارزاده»، مدیرعامل سابق باشگاه استقلال انتقاد کرده وگفته است: «آقای افشارزاده به علت این که هزینه بسیار زیادی را به بیت‌المال تحمیل کردند، من از ایشان رضایت نداشتم. ایشان طبق صورتی که خودشان داده‌اند، با ۲۸ میلیارد تومان تیم را بسته‌ و هزینه کرده‌اند.»

بهرام افشارزاده، مدیرعامل سابق باشگاه استقلال که به نظر می رسد با فشار وزارت ورزش استعفا داده باشد، بلافاصله در گفت و گو با پایگاه خبری «کاپ» واکنش نشان داد و اظهارات وزیر را «بی انصافی» دانست.

در جایی دیگر از شریک و همکار سابق خود در «ساپکو» دفاع کرده و گفته که مدیرعامل پرسپولیس فقط 15 میلیارد هزینه تیم‎داری کرده است. نکته کلیدی در تناقض گویی های وزیر ورزش را می توان در این جمله دید: «من(با هزینه های باشگاه استقلال) مخالفت کردم و بلافاصله زد و بندهایی شد و عده‌ای را فرستادند تا جلوی وزارت ورزش به من ناسزا بگویند که چرا من جلوی اسراف بیت‌المال را می‌گیرم!»

در جایی دیگر همین آقای گودرزی گفته است: «ما کاری کردیم که اعتبارات این ها را به ورزش تحمیل نکنیم. این دو باشگاه آن‌قدر برندهای قدرتمندی دارند که از طریق اسپانسرهای مختلف می‌توانند هزینه‌های خودشان را تأمین کنند. خوش بختانه پرسپولیس به مدت دو سال است که دارد اعتباراتش را از طریق خودش تأمین می‌کند و یک ریال برای دولت هزینه نداشته است.»

در حقیقت، مشخص نیست که هزینه باشگاه های استقلال و پرسپولیس (چه 15 میلیارد پرسپولیس باشد و چه 28 میلیارد استقلال) از جیب دولت و بیت المال بوده یا از اسپانسرها و درآمدهای باشگاه؟ وزیر ورزش نوعی برافروختگی در کلامش دارد. همین برافروختگی او را دچار تناقض گویی هایی دیگر در مورد تصمیم گیری ها و روابطش کرده است.

محمود گودرزی از منتقدان جدی «علی کفاشیان» و نزدیکان او در فدراسیون فوتبال بود. او تمامی همت خود را برای برکناری رییس اسبق خرج کرد و حتی همین حالا نایب روسای سابق او را هم از کار برکنار می کند. نمونه دم دستی آن می شود «فریده شجاعی»، نایب رییس بانوان فدراسیون فوتبال که پنجم شهریورماه به خبرگزاری مهر گفت: «وزارت ورزش گفته نایب رییس فوتبال نباشم.»

وزیر ورزش در مورد چرایی مخالفت خود با حضور خانم شجاعی به کیهان گفته است: «نامه ای از سازمان بازرسی آمده که این خانم برای ادامه کار منع دارد. ما هم این موضوع را به فدراسیون ابلاغ کردیم. ما نمی توانیم فراتر از قانون عمل کنیم.»

وزیر ورزش در مورد نایب رییس بانوان فراتر از قانون حرکت نمی کند اما امروز مدیرانی مانند «محمود مشحون» یا «بهرام شفیع»، روسای فدراسیون های بسکتبال و هاکی براساس «قانون بازنشسته ها»، دچار منع قانونی برای ادامه کار هستند.از سال 1390 خورشیدی، طبق مصوبه هیئت دولت فعالیت افراد بازنشسته در دوایر و دستگاه های دولتی منع قانونی دارد و این بخش ها تنها با گرفتن مجوز از دیوان محاسبات و سازمان بازرسی کل کشور مجاز خواهند بود پس از بازنشستگی به فعالیت خود در بخش های دولتی ادامه دهند. 

سال گذشته، شخص وزیر برای محمود مشحون مجوز هیات دولت را برای ادامه ریاست بر فدراسیون بسکتبال ایران گرفت. مشحون متولد سال 1320 خورشیدی، بازنشسته آموزش و پرورش و مقیم ایران و امریکا است. بهرام شفیع هم سال 1335 متولد و در سازمان صداوسیما بازنشسته شد. هر دو هم از هیات دولت مجوز گرفته اند تا فعلا با وجود بازنشستگی، روسای این دو فدراسیون باقی بمانند. اما وزیر کارهای مهم تری دارد؛ دخالت در فوتبال و کشتی؛ فدراسیون هایی که او را بیش تر جلوی چشم عوام قرار می دهند.

وزیر ورزش در گفت و گو با مجله ورزشی کیهان از هر دری سخنی گفته، به هر ریسمانی چنگ زده و در جایی گفته است: «من امیدوارم قوه قضاییه به کمک ورزش بیاید.»

پیش از این هم در دی‌ماه سال ۹۲ بود که در همایش بسیجیان گفت: «یک فدراسیون خودمختار عامل دست بیگانگان شده است. من از بسیج و مجلس می‌خواهم که به ما کمک کنند.»

دست نیاز محمود گودرزی همواره به سوی نهادهایی دراز بوده که دور از دولت هستند. او حمایتی قاطع از مجلس گذشته را هم برای خود می دید؛ برای نمونه، خردادماه سال گذشته «علی نعمت چهاردولی»، عضو کمیسیون عمران مجلس نهم، وزیر ورزش را فردی انقلابی دانست که با مجلس تعاملی ویژه دارد. همین طور «مقداد نجف نژاد»، نماینده بابلسر از مهم ترین حامیان او در مجلس پیشین بود.

حالا وزیری که تصور می کند باید جای خود را به اکبر ترکان یا به گفته خودش، بیزینس‎من دولت روحانی بدهد،خیلی زودتر از موعد ساز جدایی کوک کرده است. او اولین نفر از دولت حسن روحانی بود که در بدنه دولت، علیه دولت و در کیهان موضع گرفت.