فصل ۱۶ رمان "ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹" / نام و پرچم ایران بعد از جمهوری اسلامی

برای مطالعه فصل های ۱ تا ۱۶ کتاب "ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹" اینجا را کلیک کنید.

بخشی از فصل ۱۶ رمان:

... ائتلاف تغییر تنها ائتلافی است که از پرچم سه رنگ ایران با علامت شیر و خورشید در میان آن طرفداری می کند که دقیقاً شکل پرچم ایران در زمان حکومت پادشاهی است. ائتلاف های "ایران سکولار"، "دینداران حامی دولت سکولار" و "راه نو" از مصوبه مجلس موسسان حمایت می کنند که پرچم جدید ایران را یک پرچم ساده سه رنگ سبز و سفید و قرمز، بدون هیچ علامتی در میان آن تعریف کرده است.

به گفته مدیران تلویزیون، ائتلاف جمهوری اسلامی حاضر نشده نماینده ای را برای شرکت در مناظره امروز معرفی کند. با وجود آنکه به طور طبیعی اعضای این ائتلاف، پرچم جمهوری اسلامی ایران یعنی سبز و سفید و قرمز به همراه علامت "الله" را ترجیح می دهند، اما ظاهراً دوست ندارند در تبلیغات عمومیشان از پرچم رژیم سابق دفاع کنند. به طور کلی استراتژی تبلیغاتی آنها، معرفی نشدن به عنوان وکیل مدافع اقدامات و نمادهای حکومت سابق است که می دانند در سطح افکار عمومی به ضررشان تمام می شود. در عوض، ترجیح می دهند خود را به عنوان یک نیروی اپوزیسیون حکومت جدید معرفی کنند که بیشتر بر روی موضوعات ملی تاکید دارد.

در جریان مناظره، استدلال اصلی نمایندگان ائتلاف تغییر این است که در زمان حکومت سابق مخالفان پرچم شیر و خورشید، عموماً از فعالان داخل ایران تشکیل می شدند که مجبور بودند در چارچوب مقررات و پرچم جمهوری اسلامی فعالیت کنند و عده ای هم برای اینکه بین داخل کشوری ها و خارج کشوری ها دعوا نشود، می گفتند اصلاً پرچم بدون علامت را استفاده کنیم. به گفته آنها، الان که حکومت عوض شده، هیچ کس از پرچم حکومت سابق دفاع نمی کند و فضا به گونه ای است که مثلا حتی اعضای ائتلاف جمهوری اسلامی هم برای دفاع از آن پرچم نماینده ای را به مناظره تلویزیونی نمی فرستد. نتیجه اینکه "وقتی کسی حامی پرچم قدیمی نیست، دیگر نیازی نداریم که برای جلوگیری از دعوا میان طرفداران پرچم جمهوری اسلامی و پرچم شیر و خورشید، پرچم بدون علامت را انتخاب کنیم".

مناظره کنندگان طرف مقابل اما معتقدند که پرچم شیر و خورشید، به هر دلیل، دردهه های گذشته تبدیل به نماد گروه هایی خاص در اپوزیسیون خارج از کشور شده که با گروه های دیگر بر سر موضوعات مختلف (و از جمله همین پرچم ) درگیر بوده اند. در نتیجه بهتر است که پرچم جدید ایران، بدون هیچ علامتی باشد تا از همان اول باعث اختلاف نباشد و شائبه نزدیکی به گرایش های خاص را ایجاد نکند.

همین بحث ها، در هنگام تصویب اصول اولیه قانون اساسی در مجلس موسسان در مورد نام، پرچم و نوع حکومت ایران هم مفصلاً مطرح شده بود و نهایتاً، نمایندگان با اکثریت بالا به پرچم سه رنگ بدون علامت رأی داده بودند.

البته در جریان بحث های مربوط به اصول اولیه قانون اساسی، با وجود رای قاطع نمایندگان به شکل پرچم جدید، نام جدید کشور با اکثریت ناچیزی به تصویب رسید که دلیل آن هم اختلافات مرتبط با فدرالیسم بود. اگر چه در قانون اساسی مصوب مجلس موسسان، برقراری سیستم فدرال در ایران پیش بینی شد، اما به عنوان نام جدید کشور، "جمهوری ایران" رای آورد و نه "جمهوری فدرال ایران". تصویب این اصل، در واقع نوعی امتیاز به مخالفان سرسخت فدرالیسم در مجلس موسسان بود که البته در عمل، تغییری در سیستم فدرالی کشور ایجاد نمی کرد. اما ذکر نشدن کلمه "فدرال" در نام رسمی ایران، انگار این پیام را داشت که فدرالیسم، جزو ویژگی های اصلی کشور شمرده نمی شود و در صورت لزوم، امکان بحث مجدد در مورد آن در آینده منتفی نخواهد بود.

امتیاز داده شده به مخالفان فدرالیسم در مجلس موسسان از طریق تصویب نام جمهوری ایران، تأثیر خود را بر مناظره های تلویزیونی مرتبط با قانون اساسی هم گذاشته است.

روال تنظیم مناظره ها به این ترتیب بوده که هر یک از اتئلاف های اصلی تشکیل دهنده مجلس موسسان، فهرست موضوعات مورد نظر خود برای مناظره را مطرح کرده و موضوعاتی که طرح آنها بیش از همه موافق داشته، به ترتیب در دستور کار قرار گرفته اند. موضوع نام جدید کشور، از سوی اعضای هیچ کدام از ائتلاف ها مطرح نشده که نشان دهنده وفاق نسبی بر سر آن است.

البته به طور قطع اعضای ائتلاف جمهوری اسلامی با نام "جمهوری ایران" مخالفند، اما ترجیح داده اند بر سر آن مناظره نکنند چون می دانند که فایده ای هم نخواهد داشت. مانند قضیه پرچم، در اینجا هم به نظر می رسد که قصد ندارند در مناظره ها به عنوان کسانی ظاهر شوند که هویت اصلی شان، وابستگی به حکومت سابق است...