گفتوگوی ایران وایر با مدیرکمپین بینالمللیحقوق بشردرایران
کمپین بین المللی حقوق بشر درایران که دفتراصلی آن درشهرنیویورک مستقر است، روز دوشنبه با انتشار بیانیهای از سازمان ملل خواست که تحقیقاتی را در خصوص کشتار یاد شده آغاز کند.
هادی قائمی در خصوص وضعیت افرادی که در این اردوگاه زندگی میکنند گفت: «هیچ شک و تردیدی نیست که بیش از سه هزار نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق از سال ۲۰۰۳ تا کنون، در یک دام انسانی به سر می برند و حضور آنان در درون مرزهای عراق در این مدت یک خطر آشکار برای جان آنان بوده است و این به این دلیل است که دولت عراق پس از جنگ هیچگاه حاضر به قبول حضور آنان نشد و متحد سیاسی نزدیک به ایران بوده است. در نتیجه خروج آنها از عراق برای پایان دادن به خطری که در قبال آنها وجود دارد ضرورت است. دولت عراق هیچ رضایتی به حضور آنان در آن کشور نداشته است.»
مدیر این سازمان حقوق بشری با انتقاد از روندی که به چنین فاجعه انسانی منجر شده از اینکه نهادها وکشورهای درگیر برای حل وفصل مساله و امکان پذیر ساختن خروج آنها از عراق کاملا با ناکامی جدی مواجه بوده اند سخن گفت و افزود: « دولت و ارتش آمریکا، خود سازمان مجاهدین و نهاد سازمان ملل. اینها مسوول فراهم آوردن خروج این افراد از عراق بوده اند و تا کنون در این زمینه ناکام بوده اند.»
به گفته آقای قائمی حمله اخیر در خلاء نبوده و به دنباله یک سلسله حملات مرگبار دیگر توسط نیروهای عراقی و با تشویق نیروهایی در درون حکومت ایران در سالهای گذشته هم انجام شده است. به اعتقاد او این قتلعام یک «کشتارکنتراتی» بوده است: «این تحلیل وجود دارد که درون نیروهای امنیتی و نظامی ایران، گروهی وجود دارند، به خصوص از کسانی که در دهه شصت سابقه جنگ و مقابله مسلحانه با سازمان مجاهدین را به صورت شخصی داشته اند، و این افراد در این ده سال گذشته مداوم به دنبال فرصتی بودهاند، تا با حمله و قتل اعضای سازمان مجاهدین عراق، انتقام جویی کنند و بیانیه سریع سپاه پاسداران بعد از وقوع این اتفاق این گمانه زنی را خیلی تقویت کرد. اینکه به سرعت پس از وقوع این حادثه دلخراش سپاه بیانیه میدهد و آن را «انتقام تاریخی» می خواند هم این گمانه زنی را تقویت می کند که یک کشتار کنتراتی-قراردادی بوده است که توسط نیروهای حمله کننده و به نوعی با حمایت نیروهای سپاه پاسداران انجام شده است.»
و اما چه باید کرد که چنین اقداماتی نباید انجام شود؟ مدیر کمپین در پاسخ به این پرسش ایرانوایر گفت:« اول باید تحقیقات به صورت مستقل انجام شود. اما همزمان و بلافاصله دبیر کل سازمان ملل باید سریع این درخواست را از دولت عراق بکند که نیروهای آتش بس کلاه آبی سازمان ملل در آنجا مستقر شود تا از افراد ساکن کمپ لیبرتی واشرف در عراق حفاظت شوند. همزمان باید از اعضای سازمان ملل بخواهد که پیام اراده سیاسی لازم این نهاد را برای دولت عراق مشخص کند و به دولت عراق بفهماند که باید از وقوع هر گونه حمله دیگر پیشگیری کند.»
با توجه به برخی واکنشهای متفاوت به چنین اقدامی و مطرح کردن سوابق گروه مجاهدین خلق در شبکههای اجتماعی و وبسایتهای مختلف، هادی قائمی گفت که اعتراض به قتل گروهی انسان در کمپ اشرف اعتراض به نفس نادیده گرفتن حق حیات و اقدامات فراقضایی جنایتکارانه است: « مساله این بوده که ما به هر گونه کشتار فراقضایی و بدون رسیدگی به اتهامات افراد اعتراض می کنیم. اعتراض به حمله و کشتار دهها نفر به هیچ وجه مهر تایید به تاریخچه این سازمان و یا عملکردی که به آن نسبت داده می شود نیست. اعتراض به گرفتن حق حیات افراد، ربطی به مواضع سیاسی آنها و یا گروهی که متعلق به آن هستند ندارد و در دفاع از حقوق انسانی، نمیتوان بین افراد تبعیض قائل شد. آنچه اتفاق افتاده قتل است و آنچه خطرناک است تفکری است که چنین اقداماتی رابه هر بهانه ای توجیه میکند و از سابقه این گروه در سالهای دور و نزدیک، برای سرپوش گذاشتن بر یک سری اقدامات فراقضایی جنایتکارانه استفاده می کند.»
او همچنین گفت که چرخه خشونتی که از ابتدای انقلاب به صورت فعالی بازتولید شده، باچنین اتفاقاتی میتواند بار دیگر جان بگیرد و فعال شود: « این بدترین اتفاقی است که میتواندبیافتد. جامعه ایرانی سالهاست از چنین مرحله ای عبور کرده است و برای هر نوع تغییری به شکل مسالمت آمیزش تن میدهد و حقوق بشر و دموکراسی از مهمترین پایههای جنبش های مدنی و جامعه مدنی ایران است. برای همین است که بسیاری از گروهها و افرادی که هیچ نزدیکی و شباهتی به این سازمان ندارند و هزاران کلیومتر از اهداف این سازمان دور هستند نیز، چنین قتل هایی را محکوم کردهاند. این نشان از بلوغ جامعه ایرانی است. اما گروهی ظاهرا همچنان در تفکرات خشن و مافیایی دهه شصت زندگی میکنند.»
مدیر کمپین به ایراناویر همچنین گفت که هر نوع تاخير که منجر به جلوگیری از خروج این افراد توسط سازمان ملل به کشورهای ثالث شود، غیرقابل توجیه است: «مادامی که آنان در عراق هستند جان آنها در خطر است.اگر اقدام برای انتقال افراد به کشورهای دیگر به وجود امده بود، جلوگیری از این خسارات به عمل آمده و جان های از دست رفته امکان پذیر بود.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر