رفتن وریا غفوری از استقلال به خاطر همراهی و همدلی با مردم و حرف زدن درباره خواستهها و غمهای آنان، حالا نام بسیاری از ورزشکارانی را که در این سالها مثل وریا کنار مردم ایستادند، به اذهان آورده است. یکی از این افراد احسان خرسندی است که کمتر از او حرف زده شده است. او در جریان اعتراضات سال ۱۳۸۸ به خیابان آمد ، بازداشت شد و بهای سنگینی پرداخت.
***
سردار «مصطفی آجرلو» مدیرعامل باشگاه استقلال، در خروجی را به «وریا غفوری» کاپیتان این تیم نشان داده است. همزمان، هواداران باشگاه استقلال که دلیل این تصمیم را «غیرفنی» و مرتبط با کنشهای اجتماعی این بازیکن میدانند، هم در فضای مجازی واکنش نشان داده و هم طی روزهای گذشته مقابل ساختمان باشگاه استقلال تجمع کردهاند.
سردار «مصطفی آجرلو» از فرماندهان سپاه پاسداران است که نام خودش، آقازاده و برادرزادهاش، طی سالهای اخیر با فساد مالی، گره خورده است.
وریا غفوری نیز طی سالهای اخیر، بارها در قبال موضوعات اجتماعی و سیاسی چه در فضای مجازی و چه در مصاحبههای خود با رسانههای ایران واکنش نشان داده بود.
قرار گرفتن وریا غفوری در لیست مازاد باشگاهی که توسط فرمانده سپاه پاسداران اداره میشود، نگاهها را به سوی بازیکنانی که طی سالهای اخیر به دلیل واکنشهای اجتماعی یا سکوت نکردنشان در قبال آنچه ظلم به اقشاری از جامعه میدانستند، جلب کرده است.
«ناصر حجازی» در سالهای آغازین حیات جمهوری اسلامی، وقتی با درخواستی مبنی بر در دست گرفتن تصویر آیتالله خمینی مواجه شد، گفته بود: «من اصل نظام را قبول ندارم، عکسش را دستم بگیرم؟» او جزو اولین بازیکنان فوتبال ایران بود که به واسطه همین جمله ابتدا از تیم ملی کنار گذاشته شد و فوتبال خود را در تیم «محمدان» بنگلادش به پایان برد.
«علی کریمی» و «علی دایی» از دیگر ستارههای این فوتبال هستند که از آنها کنار جامعه همراهان جامعه و تاوان دادههای سکوتناپذیری نام میبرند.
در این بین، یک نفر که از فضای مجازی و کلام گذشت و کنار مردم به خیابانها آمد، کمتر دیده شده است؛ «احسان خرسندی».
احسان خرسندی که بود و چرا بازداشت شد؟
«۵ سال حبس تعلیقی، شلاق و محدودیت از فعالیتهای ورزشی».این حکمی بود که دادگاه برای «احسان خرسندی» صادر کرد؛ مهاجم تیم فوتبال پرسپولیس که در روز عاشورای سال ۱۳۸۸ از سوی نیروهای امنیتی و انتظامی دستگیر شده بود.
احسان خرسندی متولد فروردین سال ۱۳۶۴ است. یعنی ۲۴ ساله بود که در اعتراضات مردمی به انتخابات ریاست جمهوری دستگیر شد.
او فوتبالش را از سال ۱۳۷۷ زمانی که سیزده سال سن داشت، از تیم نوجوانان پرسپولیس آغاز کرد. سپس به جوانان و بعد تیم امید پرسپولیس رسید. احسان خرسندی از معدود بازیکنان سه دهه اخیر باشگاه پرسپولیس است که از پایینترین رده تیمهای پایه این باشگاه فوتبال را آغاز کرد و در نهایت به تیم بزرگسالان رسید.
سال ۱۳۸۰ وقتی فقط ۱۶ سال سن داشت، در تمرینات تیم بزرگسالان پرسپولیس شرکت کرد و نامش به عنوان یکی از بازیکنان این تیم به فدراسیون فوتبال معرفی شد. یک سال بعد او نخستین بار با پیراهن پرسپولیس، به زمین رفت.
تا سال ۱۳۹۷ احسان خرسندی، به عنوان جوانترین بازیکنی که در تاریخ لیگ برتر به زمین رفته است شناخته میشد. سال گذشته «حسین نخودکار»، بازیکن سابق سایپا و تیمهای ملی نوجوانان و جوانان ایران و بازیکن کنونی گل گهر، رکوردی را که بیش از یک و نیم دهه در اختیار احسان خرسندی بود، با ۱۶ سال سن شکست.
احسان خرسندی طی سالهای ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۵ عضو تیمهای ملی نوجوانان، جوانان و امید (زیر ۲۳ سال) ایران بود و در یک دوره رقابتهای جام جهانی نوجوانان هم حضور داشت.
او به عنوان مهاجم کاذب ۲۵ بار با پیراهن پرسپولیس وارد زمین شد و ۷ گل زد. سال ۱۳۸۷با تیم ابومسلم قرارداد بست و پس از آن، از سطح اول فوتبال ایران حذف شد.
سرنوشت احسان خرسندی پس از آزادی از اوین چه بود؟
ششم دیماه ۱۳۸۸ «احمدرضا رادان»، معاون نیروی انتظامی تهران، مدعی شد در جریان اعتراضات روزهای تاسوعا و عاشورا، حدود ۳۰۰ نفر دستگیر شدهاند.
سال ۱۳۹۹ احسان خرسندی پس از سالها سکوت، به روزهای سیاهی که پس از بازداشت شدنش بر او گذشته پایان داد و در گفتوگوی مختصری که با رسانه «طرفداری» داشت گفت: «خیلیها را روز عاشورا دستگیر کردند. فکر میکنم بین ۵ تا ۶ هزار نفر میشدند. یکی هم من بودم و یکی هم مثلا رامین پرچمی که بازیگر سینما و تلویزیون بود.»
او در این مصاحبه، «شرایط زمانی» و «جو روحی جوانی» را عوامل حضورش در اعتراضات مردم به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۸ دانست و گفته بود: «نمیدانم اگر به آن سال برگردم چه تصمیمی میگیرم. همه چیز بستگی به زمان و شکل تفکر انسان دارد.»
احسان خرسندی در زمان دستگیری، بازیکن تیم فوتبال ابومسلم مشهد بود. او که ششم دیماه در خیابان «ولیعصر» تهران دستگیر شده بود، سیزدهم اسفند با قرار وثیقه، از زندان «اوین» آزاد شد. دادگاه او را به پنج سال حبس تعلیقی، شلاق و محدودیت از فعالیتهای ورزشی محکوم کرد.
اسفند ماه همان سال، طی نامهای از سوی حراست سازمان تربیت بدنی و حراست فدراسیون فوتبال، احسان خرسندی پس از آزادی از زندان، از هرگونه فعالیت فوتبالی محروم شد.
او دو ماه دور از میادین فوتبال زندگی کرد تا سرانجام «امیر عابدینی» مدیرعامل سابق باشگاه پرسپولیس که مدیریت باشگاههای «گهر زاگرس» و «داماش ایرانیان» را برعهده داشت، موفق شد برای او نامه معافیت ممنوعیت از فوتبال در رقابتهای لیگ پایینتر از لیگ برتر را بگیرد.
مهاجم سابق پرسپولیس در مصاحبه با طرفداری گفته بود که باشگاههای لیگ برتر فوتبال ایران، اجازه عقد قرارداد با او را نداشتند.
به این ترتیب، احسان خرسندی، تا آخرین روز فوتبالش دیگر به رقابتهای لیگ برتر ایران برنگشت. او که سابقه یک قهرمانی با پرسپولیس در رقابتهای لیگ برتر را در دوران مربیگری «افشین قطبی» داشت، فوتبالش را در تیمهای گهر زاگرس، گسترش فولاد تبریز و پارسه تهران دنبال کرد و سال ۱۳۹۲ کفشها را آویخت و از دنیای بازی خداحافظی کرد.
احسان خرسندی چگونه در تبعید به لیگ یک هم آزار دید؟
برخی گزارشها، از رفتارهای خشونتآمیز ماموران امنیتی و نیروهای بسیج، با افراد بازداشت شده در راهپیمایی عاشورای ۱۳۸۸ خبر میدهند؛ «تهدید به تجاوز توسط نیروهای بسیجی»، «اجبار به کلاغ پر رفتن با چشمهای بسته»، «درآوردن کفشها و راه بردن اجباری بازداشتیها در مسیرهای طولانی»، «ضرب و شتم» و «فحاشیهای رکیک» برخی از این موارد است.
احسان خرسندی در پاسخ به این سوال که از او پرسیده شده بود «آیا ماموران متوجه شدند تو فوتبالیست هستی یا نه» گفته بود: «بله خیلی زود. بیشتر خوشحال شدند که یک بازیکن فوتبال را گرفتهاند.» او در مورد شکنجه یا رفتارهایی که طی بیش از یک ماه در بازداشتگاه و زندان شاهدش بوده، توضیحی نداده است.
او حتی در دورانی که مجبور شد از لیگ برتر به لیگ یک مهاجرت کند و در حقیقت دوران تبعیدش از سطح اول فوتبال ایران را بگذراند هم زیر فشارهای امنیتی قرار داشت.
احسان خرسندی در مصاحبهای دیگر گفته است: «وقتی داماش بازی میکردم، باید همراه تیم از رشت به آبادان میرفتیم. در فرودگاه فهمیدم که برای من بليت پرواز نمیگیرند. گفتند شما اجازه نداريد اصلا به آبادان برويد. من به اهواز رفتم و از آنجا با تاكسی خود را به آبادان رساندم.»
دلیل ممنوعیت پروازش به آبادان، ممنوعیت حضور احسان خرسندی در بازی مقابل تیمهای پرطرفدار شهرستانی بود. با اینکه در لیگ یک بازی میکرد، اما باز هم دستگاههای امنیتی، حضور او در ورزشگاههای پرتماشاگر را ممنوع کرده بودند. او گفته بود: «در ديدار با تيمهای پرتماشاگر به گونهای برخورد ميشد كه مربی خودش بفهمد من نباید در تركيب تيم حضور نداشته باشم. نمیتوانستم اين مسائل را درك كنم. من جوان ۲۵ سالهای بودم که به شدت از لحاظ روحی تحت فشار قرار داشتم.»
سال ۱۳۸۸ وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در نامهای خطاب به فدراسیون فوتبال و باشگاه ذوبآهن اصفهان اعلام کرده بود تا اطلاع ثانوی، این تیم حق ندارد از پیراهن اصلی خود استفاده کند. رنگ پیراهن اول باشگاه ذوب آهن از زمان تاسیس، «سبز» بود. باشگاه ذوبآهن همچنین در همان سال از شعارهایی سیاسی در حمایت از رهبر جمهوری اسلامی روی پیراهن خود استفاده میکرد. اینها بخشی از دخالتهای مستقیم دستگاههای امنیتی در امور فوتبال ایران بود. احسان خرسندی در حالی فوتبال را سال ۱۳۹۲ کنار گذاشت که از چند باشگاه لیگ یک پیشنهاد داشت. خودش گفته بود: «دیگر هیچ انگیزهای برای ادامه دادن نداشتم.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر