علی مطهری: موتورسواران با تجهیزات به قصد کشت آمده بودند

استان وایر- «علی مطهری» در پی حمله عصر روز دوشنبه گروهی موتورسوار در شیراز به وی، توضیح داد:«به قصد کشتن آمده بودند. سنگ، آجر و فحش ناموسی بود که به سمت ما می آمد. روحانی فکری به حال استان فارس بکند. این نتیجه بده و بستان با مجلس در معرفی وزیر کشور است.»

به گزارش اورمیا نیوز به نقل از خانه ملت، علی مطهری، نماینده مردم تهران در مجلس ماجرای حمله به خود در استان شیراز را شرح داد:«حدود 20 روز بود که انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه شیراز با ارسال دعوت‌نامه، اصرار بر ایراد سخنرانی بنده در آن دانشگاه داشت...موضوع سخنرانی، "اسلام و آزادی" بود... ساعت 16و 30 دقیقه بعدازظهر روز دوشنبه 18 اسفند وارد فرودگاه شیراز شدم. طبق معمول چند تن از دانشجویان دعوت‌کننده به استقبال آمدند و از سالن فرودگاه خارج شدیم. دیدم آن ها اصرار دارند که با یک تاکسی زرد رنگ برویم. ظاهراً متوجه شده بودند که عده‌ای می‌خواهند آسیب برسانند؛ می‌خواستند خودروی ما شناسایی نشود. من متوجه ماجرا نبودم و در فکر مطالب سخنرانی بودم. حدود 100 متر که جلو آمدیم، دیدم عده‌ای بین 30 تا 40 نفر روبه روی ما هستند و یک نفر خود را روی کاپوت خودرو انداخت. راننده به هر زحمتی بود او را رد کرد ولی کمی جلوتر سنگ و آجر و گوجه‌فرنگی بود که به سمت ما می‌‌آمد. شیشه عقب و شیشه‌های دو طرف خودرو کاملا خرد و پودر شد و ذرات آن به سر و صورت و دست ما پاشید و برخی فرو رفت. گاز فلفل هم سلاح دیگر آن ها بود که از نزدیک استفاده کردند و حدود یک دقیقه نفسم بند آمده بود. »
او اضافه کرد:«اگر یکی از آن ضربات آجر و سنگ به من اصابت کرده بود، معلوم نبود که اکنون زنده بودم. ظاهرا به قصد کشتن یا ناقص کردن آمده بودند. راننده به هر ترتیب بود از میان آن ها گریخت اما آن ها با موتورهای سنگین و یک وانت ما را تعقیب می‌کردند و باز سنگ و اشیای دیگر و دشنام های ناموسی و کلماتی مانند "حرام‌زاده" بود که به سمت ما می‌آمد. راننده ناچار وارد کلانتری 20 گل‌سرخ  شیراز شد. ما خیال می‌کردیم الان نیروهای کلانتری این افراد را بازداشت می‌کنند ولی دیدیم هیچ عکس‌العملی نشان ندادند و فقط از ورود آن ها به کلانتری جلوگیری کردند. ظاهراً یک اصل پذیرفته شده بود که این افراد که از تجهیزات‌شان مانند موتورهای سنگین و گاز فلفل معلوم بود از کجا دستور گرفته‌اند، در این گونه کارها آزادند و کسی حق مزاحمت برای آن ها ندارد مگر این که فرد مورد تهاجم از شدت ضربات از دنیا برود. جالب است که یکی از مقامات ارشد آن کلانتری می‌گفت با وجود فن آوری جدید که از داخل خانه هم می‌شود به صورت ویدیو کنفرانس برای دانشجویان صحبت کرد، چه اصراری به برگزاری این گونه جلسه ها است. به رییس کلانتری گفتم شما به جای تلاش برای لغو سخنرانی، الان که این ها در دسترس شما هستند، بازداشت‌شان کنید تا مجازات شوند. اگر یک بار این کار را بکنید، دیگر این رذالت ها تکرار نمی‌شود. گفت ما اطلاعات و عکس همه آن ها را داریم، ‌بعدا همه‌ را بازداشت می‌کنیم و من منتظر بازداشت آن ها هستم!»

مطهری افزود:«این در حالی بود که می‌گفتند حدود هزار دانشجوی انجمن فرهنگ و سیاست و بسیج دانشجویی و غیره در سالن سخنرانی منتظر ورود من هستند. یکی از مسوولان امنیتی گفت ما احتمال این وضع را می‌دادیم. گفتم پس چرا تمهیدات لازم را برای حفظ امنیت فراهم نکردید یا لااقل زمانی که در تهران بودم، به من اطلاع ندادید. امیدم از نیروی انتظامی ناامید شد. به امید مسوولان اجرایی استان بودم که آن ها با دستور مناسب، آن اراذل را بازداشت و راه برگزاری مراسم را هموار و این جانب را تحت‌الحفظ به دانشگاه ببرند. اما از تماس هایی که گرفته می‌شد، فهمیدم که آن ها درست برعکس عمل می‌کنند؛ یعنی اولا همت و تصمیم اصلی آن ها این است که به هر ترتیب شده آن جلسه سخنرانی دارای مجوز برگزار نشود و ثانیا هیچ کاری به کار مهاجمان نداشتند. آن ها برای هر اقدامی آزاد بودند... سرانجام از طرف استانداری در سالن سخنرانی به دروغ اعلام شد که آقای مطهری به تهران بازگشتند تا جمعیت متفرق شود. »

این نماینده مجلس گفت:«به هرحال بعد از حدود 3 ساعت چون لباسم پر از خاک و گل و غیره شده بود، یک دست کت و شلوار آوردند تا لباسم را عوض کنم که البته آن کت و شلوار را پس خواهم فرستاد. و آن گاه راهی فرودگاه برای بازگشت به تهران شدیم... به مسوولان استانی و انتظامی شیراز گفتم اگر قرار بر زورآزمایی اجتماعی است، بفرمایید تا من هم هوادارانم را به خیابان ها فرا بخوانم. در آن صورت، این اراذل یک لقمه آن ها خواهند بود. از دانشجویان محترم دانشگاه شیراز نیز به جای استانداری و نیروی انتظامی فارس عذرخواهی می‌کنم و بدانند که آفتاب پشت ابر نخواهد ماند. »