سایت محلی شیرازه می‌نویسد:« فارغ از انتقاد جدی به میانگین سنی وزرای پیشنهادی دولت یازدهم، نگاهی به اعضای معرفی شده از سوی حسن روحانی نشان می‌دهد که کابینه وی معطوف به حلقه‌ای محدود و بسته است و بیش‌تر افراد کابینه پیشنهادی رییس جمهور از حلقه اطرافیان او در مجمع تشخیص مصلحت نظام برگزیده شده‌اند.
تیمور علی عسگری، محمود واعظی، حسین دهقان، محمدرضا نعمت‌زاده و بیژن نامدار زنگنه از جمله افرادی هستند که حسن روحانی را در مجمع تشخیص همراهی کرده‌اند و اکنون برای هدایت وزارت‌خانه‌های مختلف برگزیده شده‌اند.

 ویژگی بارز و مشترک میان اعضای کابینه پیشنهادی یازدهم را باید صبغه امنیتی – اطلاعاتی آنان دانست. این  در حالی است که برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی دست به طرح شوخی‌هایی با مضمون شعار «من سرهنگ نیستم» درباره دولت حسن روحانی زده‌اند. تامل در سابقه افراد این لیست به شناخت بهتری از این افراد کمک می‌کند:

وزیر پیشنهادی دادگستری: جانشین وزیر اطلاعات و دادستان انقلاب در چند شهر

 وزیر پیشنهادی دفاع: رییس کمیسیون دفاعی امنیتی دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام

 وزیر پیشنهادی تعاون، کار و رفاه اجتماعی‌: معاون وزیر اطلاعات و رییس دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی

وزیر پیشنهادی کشور: قایم مقام شورای عالی امنیت ملی

 وزیر پیشنهادی اطلاعات: رییس سازمان عقیدتی سیاسی ارتش

رییس دفتر رییس‌جمهور: معاون دبیر شورای عالی امنیت

وزیر پیشنهادی نیرو: فرمانده بخش اطلاعاتی سپاه پاسداران تبریز

در مجموع به نظر می‌رسد که کابینه پیشنهادی حسن روحانی به مجلس شورای اسلامی را باید شکل گرفته با الگوی دولت دوم اکبر هاشمی رفسنجانی در سال‌های ۷۲ تا ۷۶ دانست که حضور پررنگ چهره‌هایی که سابقه طولانی مدت در وزارت دارند و از نزدیکان به طیف کارگزاران محسوب می‌شود، بیان‌گرد این مساله است.