انتخابات مجلس هفتم و نمایندگان راهیافته به آن از جهاتی شبیه مجلس چهارم است؛ در هر دو انتخابات، جناح راست پس از رد صلاحیت تعداد زیادی کاندیدای اصلاحطلب که اتفاقا نماینده مجلس بودند، پیروز شدند.
در هر دو دوره، جدال سختی بین نمایندگان و دولت مستقر با شورای نگهبان بر سر تایید صلاحیتها درگرفت؛ «مهدی کروبی» در مجالس سوم و ششم رییس مجلس بود و در دوره بعد، رای نیاورد؛ مجلس برآمده از انتخابات جدید تلاش کرد جنجال و هیاهوی دوره قبل را نداشته باشد. اما یک تفاوت مهم مجلس هفتم با شش دوره قبل در این بود که برای نخستین بار، چهار وزیر پیشنهادی کابینه دولت جدید، در نوبت اول رای اعتماد نگرفتند؛ آنهم در دولت «محمود احمدینژاد» و مجلسی که هر دو اصولگرا بودند و اتفاقا شمار زیادی از نمایندگان شان از طریق ائتلاف آبادگران (حامیان احمدی نژاد) به مجلس راه یافته بودند.
انتخابات هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی، اول اسفند ۱۳۸۲ و ۱۸ خرداد سال ۱۳۸۳ برگزار شد.
همانند مجلس چهارم، چهرههای شاخص این دوره عمدتا از جناح اصولگرا بودند. به کارنامه برخی از چهره های شاخص این دوره همچون غلامعلی حدادعادل، محمد رضا باهنر، محمد رضا فاکر و ... در دوره گذشته پرداخته ایم. بنابراین ده چهره شاخص این مجلس عبارتند از:
احمد توکلی؛ طرح تثبیت قیمتها
«احمد توکلی» قبل از مجلس هفتم در دوره نخست، نماینده بهشهر بود و یک سال بعد به دولت «محمدعلی رجایی» و سپس «میرحسین موسوی» رفت؛ اما در انتخابات مجلس هفتم بهعنوان نفر دوم لیست تهران برگزیده شد و ریاست مرکز پژوهشهای مجلس را برعهده گرفت.
او که دو بار بهعنوان رقیب اکبر هاشمی رفسنجانی و «محمد خاتمی» در انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا شده بود و هر بار بعد از رییسجمهور مستقر، نفر دوم شده بود شناختهشدهترین نماینده مجلس هفتم بود.
طرح «تثبیت قیمتها» یکی از مصوبات جنجالی مجلس هفتم بود که توکلی از طراحان و مدافعان اصلی آن بود و بر اساس آن دولت محمد خاتمی از افزایش تدریجی قیمت برخی اقلام یارانهدار، همچون سوخت و کالاهای عمومی منع میشد.
این طرح که بهشدت مورد حمایت حداد عادل رییس مجلس بود و آن را «عیدی مجلس هفتم به مردم» مینامید، با مخالفت دولت و ۱۵ اقتصاددان همراه بود و مدتی بعد از اجرا، نتایج تورمی زیادی به همراه آورد و عملا شکست خورد.
احمد توکلی در دی ماه ۱۳۸۳ درصحن علنی مجلس دفاع موثری از «طرح تثبیت قیمتها» کرد و گفت: «با تصویب این طرح آثار غیر تورمی در جامعه مشخص خواهد شد؛ وقتی اعلام شود، برای سال بعد قیمت بنزین تثبیت میشود، تورم هم کنترل میشود.» او همکنون عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است.
عماد افروغ؛ تهدید به ترور
«عماد افروغ» کاندیدای مستقل دوره ششم از تهران بود که رای نیاورد اما در دوره هفتم در لیست اصولگرایان، ائتلاف «آبادگران» قرار گرفت و با کسب ۵۶۰ هزار رای در همان دور اول بهعنوان نفر دهم لیست وارد مجلس شد و سه سال نخست، رییس کمیسیون فرهنگی بود.
افروغ در ابتدا از حامیان احمدینژاد بود و پس از انتخابات ۱۳۸۴ گفته بود «اگر هزار بار دیگر رای گیری شود، به احمدینژاد رای خواهد داد.» او در اولین استیضاح مجلس هفتم نیز در موافقت با استیضاح «احمد خرم» وزیر راه دولت خاتمی سخنرانی کرد که نهایتا منجر به برکناری وزیر شد.
این نماینده اما بهمرور تبدیل به یکی از منتقدان سرسخت دولت احمدینژاد و مجلس اصولگرا شد. افروغ اوایل سال ۱۳۸۶ در گفتگو با خبرگزاری فارس، با شاهد گرفتن سخن «آیتالله خمینی» گفت که جایگاه رهبری در ایران عاری از نقد نیست. سایت «رجانیوز» که نزدیک به محمود احمدینژاد بود او را به «نفاق» متهم کرده و «مطرود» اصولگرایان دانست. مجموعه این اظهارنظرها و انتقادات باعث شد نهایتا افروغ اعلام کرد که «تهدید به ترور» شده است.
او دو ماه بعد در جلسه ۹مرداد۱۳۸۶ در نطق خود، عملکرد دولت و مجلس هفتم را باهم زیر سوال برد و از آنچه عدم کنترل گرانی و تورم و تساهل اصولگرایان حاکم بر دولت و مجلس در نادیده گرفتن اشتباهات بزرگ نامید، انتقاد کرد.
او سرانجام در اعتراض به عملکرد فراکسیون اصولگرایان به همراه چند نماینده دیگر از این جریان انشعاب کرد و اصولگرایان منتقد و مستقل را تشکیل داد.
سعید ابوطالب؛ مستند «ضعیفترین مجلس»
«سعید ابوطالب» بعد از «بهروز افخمی» در مجلس ششم، دومین فیلمسازی بود که وارد مجلس شد. او در جریان حمله آمریکا به عراق، به گفته خودش برای تهیه فیلم مستند به عراق بود که چند ماهی بازداشت شد. این ماجرا با تبلیغات فراوان رسانههای حکومتی همراه شد و معروفیت زیادی برای ابوطالب به همراه آورد؛ بهگونهای که پس از آزادی و بازگشت به ایران توانست بهعنوان نفر هفتم لیست آبادگران بالاتر از بسیاری چهرههای شاخص سیاسی اصولگرا، وارد مجلس شود.
ابوطالب بهعنوان سخنگوی کمیته هنر و رسانه کمیسیون فرهنگی طرح استفاده مدیریتشده از ماهواره را در مجلس دنبال میکرد. این طرح در مجلس هفتم به سرانجام نرسید. ابوطالب که مانند بسیاری از نمایندگان اصولگرای آن زمان در ابتدا طرفدار احمدینژاد بود بهمرور منتقد او شد و در زمره اصولگرایان منتقد دولت قرار گرفت؛ بعدها گفت «احمدینژاد اولین میخ را به تابوت اصولگرایی زد» و مجلس هفتم را «ضعبف ترین مجلس بعد از انقلاب» خواند.
سعید ابوطالب در آخرین روزهای نمایندگی، با به همراه بردن دوربین فیلمبرداری به صحن مجلس، فیلم مستندی درباره مجلس ساخت که از شبکه «پرس تی وی» پخش شد ولی روزنامه کیهان از آن انتقاد کرد.
اکبر اعلمی؛ انتقاد از کابینه «امام حسین»
«اکبر اعلمی» عضو هیات تحریریه روزنامه «سلام بود» و از مجلس ششم بهعنوان یکی از نمایندگان اصلاحطلب تبریز مطرح شد؛ در مجلس بعد که بسیاری از اصلاحطلبان رد صلاحیت شدند توانست بازهم وارد پارلمان شود و بهمرور به یکی از منتقدان پرسروصدا تبدیل شد. او در این دوره عضو کمیسیون امنیت ملی بود و بارها با نطقهای پیش از دستور و طرح سوال از وزرای محمود احمدینژاد خبرساز شد. در مواقعی حتی کار به درگیری فیزیکی کشید؛ ازجمله درگیری با «کریم شافعی» دیگر نماینده استان آذربایجان که بیرون از صحن علنی رخ داد و شافعی با ضربهی اعلمی نقشبرزمین شد.
اما شدیدترین واکنشهای اصولگرایان به اعلمی پسازآن رخ داد که وی آذر۱۳۸۶ در زنجان بهشدت به عملکرد دولت نهم اعتراض کرد و انتقاد از «کابینه امام حسین» را هم مجاز دانست که به «استیضاح کابینه امام حسین» معروف شد.
به دنبال این سخنان، برخی نمایندگان اصولگرا خواستار اخراج اعلمی شدند و روزنامه کیهان نوشت اگر او توبه هم کند، شرایط ادامه نمایندگی را ندارد. اعلمی معتقد بود سخنانش ناقص منتشر شده و بااینکه سه روز بعد متن کامل سخنرانی وی منتشر شد، چیزی از واکنشها نکاست و باعث شد اعلمی دیگر هرگز برای هیچ انتخاباتی تایید صلاحیت نشود.
نورالدین پیرموذن؛ مصاحبه با صدای آمریکا
«نورالدین پیرموذن» نماینده اصلاحطلب اردبیل بود که مانند اکبر اعلمی در مجالس ششم و هفتم حضور داشت و برای دوره هشتم رد صلاحیت شد.
این پزشک، سخنگوی فراکسیون اقلیت و عضو کمیسیون بهداشت و درمان بود که انتقادات زیادی را علیه دولت محمود احمدینژاد مطرح میکرد و سخنانش باعث تنش در مجلس میشد.
نطق پیش از دستور او در۲۸خرداد۱۳۸۵ که سیاست خارجی دولت بهویژه در موضوع هستهای را به چالش کشید، بارها از سوی مخالفان قطع شد و دقایقی مجلس را متشنج کرد. او ۸ ماه قبل از پایان نمایندگی به آمریکا سفر کرد و در آنجا به مصاحبه با صدای آمریکا پرداخت که جنجال زیادی برانگیخت و حتی وزیر اطلاعات او را متهم به «خیانت» کرد.
پیرموذن در۱۹اسفند۱۳۸۸ بعد از اطلاع از رد صلاحیت خود، به انتقاد از حاکمیت پرداخت و به صدای آمریکا گفت: «تشکیل دولت نهم فصل آخر کتابی بود که برای یکسانسازی و یکپارچهسازی دستگاه اجرایی و مجلس صورت گرفت.» پیرموذن که قبلا گفته بود برای گذراندن دوره تخصص به آمریکا رفته دیگر هرگز به ایران بازنگشت.
محمد خوشچهره؛ «من آتشفشان هستم»
«محمد خوشچهره جمالی» با کسب ۵۷۰ هزار رای بهعنوان نفر نهم لیست تهران وارد مجلس شد و در شورای سیاستگذاری مرکز پژوهشهای مجلس و نیز کمیسیون اقتصادی جای گرفت. عمده شهرت وی بهعنوان یک کارشناس اقتصادی، به دلیل حضور در مناظره انتخاباتی ریاست جمهوری نهم در تلویزیون است که به نیابت از جانب احمدینژاد ظاهر شد و در مقابل «محمدباقر نوبخت» نماینده هاشمی رفسنجانی شرکت کرد.
اما او نیز مانند برخی چهرههای شاخص اصولگرای مجلس هفتم، پس از معرفی کابینه نخست احمدینژاد به جرگه منتقدان او پیوست و از مخالفان جدی وزرای پیشنهادی مانند «صادق محصولی» بود؛ نقل شده که روز رای اعتماد به کابینه در مرداد ۱۳۸۴، رییسجمهور با حالتی «تقاضامند» پیش او رفته و گفته: «دکتر! در میان موافقها اسم ننوشتید!» و او پاسخ داده همینکه من سکوت کرده و حرفی نمیزنم بزرگترین کمک را به شما کردهام وگرنه «من آتشفشان هستم.»
او بعدها با شکلگیری جریان اصولگرایان مستقل در مجلس هفتم، ریاست آن را برعهده گرفت و باعث شد در دوره بعد، نامش از لیست اصولگرایان حذف و نتواند وارد مجلس شود. او مدعی است در همان دوره، دنبال طرح سوال از احمدینژاد بوده اما «اجازه طرح آن داده نمیشد.» خوشچهره، هیات رییس مجلس را عامل انتصاب «محمدرضا رحیمی» در دیوان محاسبات و «اوج وقاحت» دانست.
قدرت الله علیخانی؛ همراه با پسر
بعد از حضور «عزتالله» و «یدالله سحابی» در مجلس اول، نام علیخانیها بهعنوان دومین پدر و پسری است که همزمان در یک دوره مجلس حضور داشتند؛ قدرت الله از بوئینزهرا در همان مرحله اول وارد مجلس هفتم شد و پسرش محمد از قزوین در انتخابات میاندورهای.
«قدرت الله علیخانی» در مجلس ششم منتقد اعضای جبهه مشارکت بود و حتی در برخی از موارد با آنان درگیر میشد. بااینحال، در مجالس هفتم و هشتم یکی از نمایندگان شاخص اصلاحطلب شده بود.
او در آخرین نطق پیش از دستورش در مجلس، به دفاع از محمد خاتمی و یوسف صانعی پرداخت و از رد صلاحیتها بهشدت انتقاد کرد. سال ۱۳۸۴ درایام نزدیک به انتخابات ریاست جمهوری از حجتالاسلام علیخانی نقل شده بود که «قسم جلاله» یاد کرده که اگر هاشمی رای نیاورد، از مجلس استعفا خواهد داد اما بعد از پیروزی احمدینژاد به قول خود عمل نکرد. او همچنین پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ درباره تقلب در انتخابات نطق کرد که در جریان نطقش نمایندگان اصولگرا شدیدا به سخنانش اعتراض میکردند.
الیاس نادران؛ مخالفت به دلایل «خصوصی»
«الیاس نادران» نخستین بار در دوره هفتم و از تهران وارد مجلس شد. نادران همراه با احمد توکلی و خوشچهره از مدافعان طرح جنجالی تثبیت قیمتها و نیز از مخالفان جدی برخی وزرای پیشنهادی کابینه نخست احمدینژاد بود.
مجلس هفتم سه ماه پس از شروع به کار، وزیر راه و ترابری دولت محمد خاتمی را استیضاح و برکنار کرد. این استیضاح اولین تقابل جدی مجلس اصولگرای جدید با دولت اصلاحات بود که در آن الیاس نادران تلاش زیادی برای برکناری احمد خرم به خرج داد. او در این جلسه ابتدا بهعنوان ناطق پیش از دستور، زودهنگام به بحث استیضاح پرداخت و در کنایه به دولت محمد خاتمی گفت: «گلستانی که درست کردهاند یک گل بیشتر یا کمتر، تأثیری ندارد. با حذف یک وزیر لطمهای به این گلستان نمیخورد.» دقایقی بعد بازهم بهعنوان اولین موافق استیضاح سخنرانی کرد. یک سال بعد در جلسه رای اعتماد به وزرای احمدینژاد او مخالف وزرای پیشنهادی نفت، آموزشوپرورش و ... بود، اما مخالفتش با «پورمحمدی» بهعنوان وزیر کشور بیشتر خبرساز شد. نادران به سوابق امنیتی پورمحمدی اشاره کرد و در پایان گفت: «بنده به دلایلی که عرض کردم و دلایل دیگری که اگر دوستان خواستند خصوصی عرض خواهم کرد پورمحمدی را برای احراز پست وزارت کشور صالح نمیدانم». این سخن نادران بحث دامنهداری را هم از سوی رییس مجلس هم نمایندگان در جلسه برانگیخت.
حمیدرضا حاجی بابایی؛ با احمدینژاد تا وزارت
«حمیدرضا حاجی بابایی» یکی از باسابقهترین نمایندگان مجلس از همدان است که دورههای پنجم، ششم، هفتم، هشتم و دهم در پارلمان حضور داشته در مجلس هفتم عضو هیات رییسه بود. او در دوران نمایندگیاش کمیسیونهای مختلفی را تجربه کرد و چهار دوره رییس فراکسیون فرهنگیان بود. حاجی بابایی همچون باهنر و حداد عادل از جمله اصولگرایانی بود که در مجلس هفتم انتقاد چندانی به دولت محمود احمدینژاد نکرد و همواره سعی داشت با دولت مماشات داشته باشد؛ شاید به همین دلیل بود که در دولت دوم احمدینژاد او را بهعنوان وزیر آموزشوپرورش معرفی کرد و برخلاف سه وزیر قبلی، چهار سال در کسوت وزارت باقی ماند. او همکنون نماینده همدان در مجلس دهم است.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر