یکی از خصلتهای ما ایرانیان «همهدانی» و یا «همهچیزدانی» است. اینکه درباره همه چیز خود را صاحبنظر میدانیم، تئوری صادر میکنیم و با حرارت دربارهاش بحث میکنیم. سیاست، فلسفه، پزشکی، فوتبال، آشپزی، سینما و ... یعنی حوزهای نیست که از تیررس احساس عالمانهی ما در امان بماند. اصولا با گفتن «نمیدانم» بیگانهایم و«ندانستن» را کسر شأن خود میدانیم. حاضریم حتی به قیمت مشکلسازی و یا خطرآفرینی برای خود و دیگران برتری آگاهیمان در همه علوم بشری را به رخ بکشیم.
ولی این فرهنگ «همه دانی» و یا «همه چیزدانی» ما ایرانیها از کجا نشآت میگیرد؟ این مستند تلاشیست برای یافتن پاسخ برای این پرسش و روایتی است از ماجرای «همه چیزدانی» ما ایرانیها:
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر
البته نظر بنده در باره تلفظ بهمعنای رد مطالب خوب دیگر در صحبتهای ایشان و سراسر فیلم نیست.
لطفا به جناب دکتر بفرمایید: تلفظ واژه omniscience در انگلیسی بریتانیایی اُمنیسییِنس و در انگلیسی امریکایی اُمنیشِنس است. «اُمنیسایِنس» در این دو لهجه عمده وجود ندارد، باوجود این که این واژه از ترکیب پیشوند اُمنی (همهچیز یا همهجا)+ سایِنس (علم، دانش) تشکیل میشود.