روز پنجم جشنواره کن

بعد از یک روز هوای بارانی، کن دوباره آفتابی شده و جمعیت بیشتری به خیابان ها هجوم آورده اند و زیر آسمان آبی کن جلوی کاخ جشنواره و یا کنار فرش قرمز سالن گرند تیاتر لومیر یا سالن دبوسی با پوستر بزرگ مارچلو ماسترویانی در فیلم هشت و نیم که از زیر عینک دودی اش مثل بیگ برادر 1984 همه را زیر نظر دارد و به ما یادآوری می کند که من زنده ام و حواسم به جشنواره و کارهای شما هست، عکس های یادگاری می گیرند.

دختر جوانی با تی شرت سفید و لوگوی قرمز مجله سینمایی اسکرین، آخرین شماره این نشریه را رایگان به دست مردم می دهد. کمی دورتر، دختر جوان دیگری نیز با تی شرت سبزبه نشانه روزنامه فرانسوی مترو، این نشریه روزانه ویژه جشنواره کن را توزیع می کند. آن طرف تر، صدای مرد روزنامه فروشی می آید که فریاد می زند: لیبراسیون. این صدا و صاحب آن را می شناسم. مرد میان سالی است و اسمش ژیل است و می گوید 25 سال است که روزنامه لیبراسیون ویژه جشنواره کن را توزیع می کند.

یکی از خوبی های جشنواره کن برای من که چند سالی است از محیط سینمایی ایران دورم، دیدن دوستان منتقد و روزنامه نگار قدیمی است. در این چند روز حسین معززی نیا، کیوان کثیریان، عباس بهارلو، سیف الله صمدیان، غلامرضا موسوی و علیرضا رسولی نژاد، سردبیر مجله سینمایی تازه تاسیس فیلمخانه را در سالن سینما یا پِرِس آفیس جشنواره یا اتفاقی در خیابان دیده ام. علی معلم، سردبیر دنیای تصویر که پای ثابت جشنواره کن است، امسال چند روز غیبت داشت اما امروز سروکله او هم پیدا شد. از منتقدها و نویسندگان سینمایی و روزنامه نگاران این طرف آب نیز محمد حقیقت و مهدی عبدالله زاده، تقریبا هر سال به کن می آیند. از سال قبل سمیرا قرائی، نیز که ساکن پراگ است، به این جمع اضافه شده است. تعداد بچه های جوان فیلمساز ایرانی هم کم نیست. خیلی از آنها را قبلا ندیده بودم و نمی شناختم و حالا آنها یا به انگیزه نمایش فیلم های کوتاهشان در بخش شورت فیلم کُرنر جشنواره یا بازار فیلم و یا فقط برای گشت و گذار در کن و تماشای فیلم (اگر کارت پِرِس یا بازار فیلم داشته باشند)، به جشنواره کن می آیند. بخش شورت فیلم کُرنر جشنواره که چند سالی است به راه افتاده، از بخش های جنبی و غیررقابتی کن است که همه فیلمسازان می توانند با پرداخت مبلغ کمی، فیلم های کوتاه خودشان را به آنجا بفرستند و از این طریق بتوانند هم در جشنواره شرکت کنند و هم برای فیلم شان بازاریابی کنند. شنیده ام امسال عباس کیارستمی که رئیس هیئت داوران بخش سینه فونداسیون است روز 22 می، در بخش شورت فیلم کُرنر حاضر خواهد شد و با فیلمسازان شرکت کننده در این بخش دیدار و گفتگو خواهد کرد.

جشنواره کن فقط خاص نمایش فیلم های هنری نیست بلکه خیلی از تهیه کنندگان فیلم های بلاک باستر هالیوودی نیز برای جلب سرمایه گذاری در فیلم ها و پروژه های سینمایی شان، به جشنواره می آیند و برای این کار به تمهیدات مختلفی متوسل می شوند. روز گذشته، سیلوستر استالونه، آرنولد شواتزنگر، مل گیبسن، هریسن فورد، و آنتونیو باندراس؛ برای معرفی و تبلیغ فیلم  جدیدشان، «یک بار مصرف‌های 3»، با تانک های زرهی مدل روسی زمان کمونیستی، در خیابان های کن رژه رفتند.

گروه بازیگران « یک بار مصرف های 3»، که سوار بر تانک ها، برای شرکت در کنفرانس مطبوعاتی این فیلم، در خیابان ساحلی کن، به سمت هتل کارلتون حرکت می کردند، با فریادها و ابراز احساسات توریست ها و هوادارانشان مواجه شدند.

سیلوستر استالونه در کنفرانس مطبوعاتی این پروژه که در هتل کارلتون برگزار شد در مورد بازنشستگی بازیگران فیلم های اکشن گفت: "یک روز از خواب بیدار می شوید، دورتان می چرخید و بعد با ماتحت به زمین می افتید. این لحظه به زودی می رسد." وی در عین حال گفت: "ما کودکانی هستیم که آرتروز داریم اما همیشه جوان خواهیم ماند."

هر ساله همزمان با برگزاری جشنواره کن، مجله فیلم‌فرانسز، جدول روزانه‌ای منتشر می‌کند که در آن منتقدان برگزیده نشریات معتبر فرانسوی به بهترین فیلم ها ستاره می‌دهند و در صورتی که فیلمی را مستحق نخل طلا بدانند به آن نخل‌طلا می‌دهند٬ فیلم های بی‌ارزش نیز با دایره توپر نشان داده می‌شوند و در صورتی که منتقدی فیلمی را ندیده آن را خالی می‌گذارد. امسال از نشریه سینمایی معتبر «کایه‌دوسینما»، استفان دولرم سردبیر این نشریه و از نشریه معتبر دیگر فرانسوی یعنی «پوزیتیف»، فیلیپ رویه که قبلا سردبیر این نشریه بوده، در این نظرخواهی شرکت کرده اند. تا امروز فیلم «خواب زمستانی» نوری بیلگه جیلان با 3 نخل و فیلم «سن لوران» ساخته برتران بونلو با 2 نخل، در صدر این جدول قرار دارند. فیلم های «آقای ترنر» ساخته مایک لی، «تیمبوکتو» ساخته عبدالرحمان سیساکو و «گرفتار» ساخته اتوم اگویان، هر کدام یک نخل در این نظرخواهی نصیب آنها شده است.