روزی که خورشيد گرفت

چيزی درباره موضوع فیلم برایتان نمی‌نويسم اما می‌خواهم این را بگویم که دور شدن از خانه و وطن، اتفاق ناخوشايندی نيست. در واقع، وقتی کسی در زندگی مهاجرتی درباره «غم غربت» حرف می‌زند، به این معنا است که راه کشف جهان را بر خودش بسته است.

من و دوست عکاسم پیش از ضبط گفت‌وگو، با کسی که در اين فيلم می‌بينيد، در يک قهوه‌خانه با هم قرار گذاشتيم. يک ساعتی با هم درباره زندگی‌ او گپ زديم. می‌گفت 16 سال پيش شرکتی که در آن کار می‌کرده به او پيشنهاد داده در کشوری کار کند که نامش را هم نشنيده بوده است. همان سفر کاری، زندگی او را برای هميشه عوض کرد و امروز از این که پيشنهاد شرکت برای کار در يک کشور ديگر را پذيرفته‌، خوشحال است. داستان فيلم از همين جا شروع می‌شود.