فصل چهارم رمان "ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹"/ مدیریت بحران جنسی در دوران پس از جمهوری اسلامی

 برای مطالعه چهارفصل اول کتاب "ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹" اینجا را کلیک کنید.
 
بخشی از فصل چهارم رمان:
 
...از هنگام برگزاری رفراندوم تغییر حکومت (۱۱ دی)، یک سال تحصیلی کامل سپری نشده و دانش آموزان درواقع، هنوز در حال گذراندن سالی هستند که آغازش در دوران جمهوری اسلامی بوده. مسئولان جدید آموزش و پرورش، در این زمان کوتاه فرصت تنظیم متون درسی جدید برای مدارس را نداشته اند و تنها، جزواتی تحت عنوان "آموزش شهروندی" برای دانش آموزان مقاطع گوناگون تحصیلی تهیه شده است. همچنین، تعدادی از درس‌های کتاب‌هایی مانند تاریخ، تعلیمات دینی، تعلیمات مدنی، عربی و ادبیات، که مضمون ایدئولوژیک داشته اند، حذف شده اند.
 
موضوع جلسه شورای آموزش و پرورش، تعیین تکلیف بحث "جدایی جنسیتی" در آموزش و پرورش است. خانم آبادی می گوید نگرانی کارشناسان وزارتخانه آن است که دانش آموزان، بعد از سال ها جدایی، آمادگی لازم برای نشستن سر کلاس درس به همراه جنس مخالف را نداشته باشند. به گفته او: "به عنوان نمونه، ممکن است موارد زیادی از مزاحمت جنسی از جانب دانش آموزان پسر داشته باشیم که بر اثر سال ها جدایی، نسبت به جنس مخالف –اصطلاحا– حریص شده اند."  وزیر آموزش و پرورش ادامه می دهد: "در شرایطی که سیستم حقوقی، آموزشی و انتظامی ما هنوز تجربه و آمادگی لازم را برای اقتضائات دوره سکولار پیدا نکرده، ما نگران اولین سال های مختلط کردن مدارس هستیم و معتقدیم این موضوع، به ویژه می تواند برای دختران دانش آموز تبعاتی را در پی داشته باشد."
 
خانم آبادی بر همین مبنا خبر می دهد که مسئولان وزارتخانه، دارند روی طرحی کار می کنند که مبنای آن، مختلط کردن مدارس در مقطع ابتدایی و سپس توسعه تدریجی این روند به سال های بالاتر، در یک دوره زمانی ۷ ساله خواهد بود. ۷ سال البته خیلی طولانی است و قاعدتا از دوران مسئولیت خانم وزیر فراتر می رود. اما فکر می کنم همین که در این شرایط پرتنش، یکی از وزارتخانه های ما چنان اطمینانی نسبت به آینده دارد که برنامه ۷ ساله می ریزد، خبر خوبی است.
 
آقای قدیمی معاون پژوهشی وزارتخانه، بعد از خانم آبادی توضیح می دهد که در داخل این وزارتخانه، چند ابهام اصلی در ارتباط با مدارس مختلط وجود دارد که کارشناسان، هنوز در مورد آنها به جمع بندی مشخصی نرسیده اند. او به عنوان نمونه، به حق تأسیس مدارس خصوصی غیرمختلط اشاره می کند و می گوید: "از طرفی خیلی ها معتقدند در ایران هم باید مانند بسیاری از کشورهای غربی امکان تأسیس مدارس خصوصی پسرانه یا دخترانه وجود داشته باشد، و از طرفی این نگرانی مطرح است که در صورت ایجاد چنین امکانی، بیشتر خانواده ها ترجیح دهند فرزندانشان را در مدارس غیرمختلط ثبت نام کنند. یعنی در عمل، سیستم آموزش خصوصی به طور غیر طبیعی در مقابل سیستم آموزش عمومی تقویت شود." به گفته آقای قدیمی، کارشناسان وزارتخانه می کوشند تا پایان سال تحصیلی جاری، پیشنهادات مشخصی را در این زمینه تدوین کنند تا بعد از تایید نهایی، به صورت لایحه فوری تقدیم مجلس شود.
 
بعد از جلسه به خانم حافظی می گویم: "سکولار شدن مملکت چه دردسرها داشت که ما خبر نداشتیم!" خانم حافظی جواب می دهد: "به هر حال من قصد نداشتم دخالت کنم، اما اصلاً با ۷ سال وقت گذاشتن برای مختلط کردن کامل مدارس موافق نیستم. اگر قرار بود این همه محافظه کار باشیم، خوب لابد باید مثلاً برای ورود زن‌ها به استادیوم های فوتبال هم ۱۰ سال صبر می کردیم."
 
می گویم: "ابعاد ماجرای استادیوم ها، قابل مقایسه با موضوع مختلط کردن مدارس نبود. این دومی، ۹ ماه از سال نصف دانش آموزان کشور را درگیر می کند." خانم حافظی زیر لب زمزمه می کند: "من می ترسم تدریجاً چشم باز کنیم ببینیم مملکت شده همان جمهوری اسلامی که قبلاً بود."..